شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری

۴۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «رشت» ثبت شده است

 

 

به بهانه‌ی انتشار تازه‌ترین اثر روبرت واهانیان؛ معمارِ رشت پژوه اَرمنی‌تبار؛

رونمایی از کتاب رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی

رشت به روایت پنج نقشه تاریخی
کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) تازه‌ترین اثر مهندس روبرت واهانیان با حضور پژوهشگران تاریخ فرهنگ و هنر گیلان، کارشناسان و مهندسان، اعضای شورای شهر، اعضای نظام مهندسی ساختمان و دانشجویان و علاقه‌مندان به تاریخ رشت در سالن نظام مهندسی ساختمان استان رونمایی شد. در مراسم رونمایی از این کتاب دکتر سیدهاشم موسوی دزکوهی، رییس پیشین پژوهشکده گیلان‌شناسی، محمدتقی پوراحمد جکتاجی محقق و پژوهشگر، سید حسین رضویان عضو شورای شهر رشت، جعفر شجاع کیهانی عضو هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، محمدحسن عاقل‌منش عضو شورای شهر رشت، رضا نوزاد پژوهشگر تاریخ فرهنگ گیلان، هادی میرزانژاد موحد ناشر ایلیا، دکتر ناصر عظیمی نویسنده و محقق تاریخ گیلان، مومن صالحی فعال فرهنگی حضور داشتند. همچنین دراین مراسم آقایان سیدهاشم موسوی، سیدحسین رضویان و رضا نوزاد در خصوص پژوهش و تلاش‌های روبرت واهانیان در پاسداشت معنای تاریخی رشت سخنانی ایراد کردند.

 

رشت؛ شهر پرسه‌های بی هدف و بی دلیل
دکتر سیدهاشم موسوی در ابتدای این رونمایی با ذکر یادواره‌ای از جلوه‌های این شهر در وصف آن گفت: رشت را هیچ‌گاه بدون پَرسه‌زن مشاهده کرده‌اید؟! درب‌های رشت همیشه بر روی پَرسه‌زنان باز است. این شهر آدمی را وادار به پرسه‌های بی‌هدف و بی‌دلیل می‌کند. این شهر از روح نوآور خود در اهالی‌اش می‌دمد و پناهگاه غربت گزینان است. ما ساکنان رشت می‌دانیم که چگونه این شهر اسباب آرامش ما را فراهم می‌سازد.

 

وی در ادامه افزود: رشت در همه تاریخ خویش محلی برای زندگی، روشنایی و دروازه‌ای بر روی تازه‌ها بوده است. این شهر سخاوتمند کلید هزارتوی خویشتن‌مان را به ما واگذار می‌کند. به قول نویسنده‌ای که در توصیف و تشریح رشت نوشت: من از عهده رشت بر نمی‌آیم، رشت وصف‌ناپذیر و نامتعارف است. بیش از آنکه گفتنی و نوشتنی باشد، دیدنی است. نوشتن درباره رشت مثل سرازیر کردن یک لیوان آب درون دریاست. رشت از دیرباز پاتوق روشنفکران، هنرمندان، شاعران و نویسندگان و نقاشان بوده است. انگار هرکس به رشت می‌آید، در این شهر افسون گر ماندگار شده و این شهر رشت است که تنهای شان نمی‌گذارد. رشت مُهر خود را به رویشان می‌زند و گویا انگار از یکدیگر قول می‌گیرند که یکدیگر را فراموش نکنند.

 

رشت را هیچ‌گاه بدون پَرسه‌زن مشاهده کرده‌اید؟! درب‌های رشت همیشه بر روی پَرسه‌زنان باز است. این شهر آدمی را وادار به پرسه‌های بی‌هدف و بی‌دلیل می‌کند. این شهر از روح نوآور خود در اهالی‌اش می‌دمد و پناهگاه غربت گزینان است

 

روبرت واهانیان؛ معمارِ گیلان شناس اَرمنی تبار
ارمنی‌ها از گذشته‌های دور تاکنون در استان گیلان اقامت داشته‌اند. آنها هم‌زیستی مسالمت‌آمیزی با مردم گیلان داشته و هریک خدمات ارزشمندی را برای شهرهای استان از جمله رشت و بندر انزلی به ارمغان آورده و به این اقلیم و آب‌وخاک وفادار بوده‌اند. روبرت واهانیان (معمار، مرمتگر، پژوهشگر و گیلان شناس) یکی از آن مهاجرینی است که از سال‌های دور به رشت آمد و در این شهر سکونت گزید. وی در ۷ مرداد ۱۳۱۶ در یک خانواده ارمنی‌تبار به دنیا آمد. مادرش اهل تبریز و پدرش از ارمنیان مهاباد بود. واهانیان پس از پشت سر گذاشتن دوره تحصیلات متوسطه در مدارس تبریز، در سال ۱۳۳۷ در رشته شبانه زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تبریز درس خواند و هم‌زمان در گمرک نیز مشغول به کار شد تا مخارج تحصیل خود را تأمین کند. سپس واهانیان در کنکور سراسری سال تحصیلی ۱۳۳۸-۱۳۳۹ در رشته معماری دانشگاه تهران پذیرفته شد. به گفته او سالی که وی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، این دانشگاه تنها دانشگاهی بود که رشته معماری در آن تدریس می‌شد.

 

واهانیان در سال ۱۳۴۶ از رشته معماری فارغ‌التحصیل و در بخش خصوصی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۴۶ زمانی که دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران دوره عالی شهرسازی را بنیاد می‌نهاد، وی دوره ۵ساله شهرسازی را نیز طی کرد. پس از انصراف از همکاری با شرکت آوانگارد تجربه جدیدی را آغاز کرد و یک شرکت طراحی و ساخت مجتمع‌های بزرگ آموزشی راه‌انداخت، این شرکت در تهران، خوانسار و رشت کارهای بزرگی را اجرا کرد که از جمله آنها می‌توان به ساخت مرکز آموزش کشاورزی شهید اشرفی اصفهانی رشت و هنرستان صنعتی خوانسار اشاره داشت. مهندس واهانیان پس از زلزله ویرانگر رودبار در سال ۱۳۶۹، مرمت و بازسازی برج ساعت ساختمان شهرداری رشت را انجام داد و در دهه ۱۳۷۰ در دوره شوراهای اول و دوم رشت، مرمت و بازسازی منزل مسکونی اولین شهردار رشت، حاج «میرزا خلیل رفیع» را برعهده گرفت. وی در راستای فعالیت حرفه‌ای خود در حوزه معماری و مرمت بناهای تاریخی به سراغ مطبوعات و اسناد قدیمی گیلان رفت و آن‌قدر خواند و تحقیق کرد که به‌عنوان یک گیلان شناس و رشت پژوه در استان گیلان شناخته ‌شد.

 

پاریسی‌ها از خاطره بازی هاشان پول در می‌آورند چرا پس رشت نمی‌تواند؟!
در شرح پاریس گفته‌اند: پاریس آدمی را از درون دگرگون می‌سازد، رشت هم چنین است. اگر پاریسی‌ها از خاطره بازی‌هاشان پول در می‌آورند چرا پس رشت نمی‌تواند؟! در آیین رونمایی از کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) نوشته‌ی مهندس روبرت واهانیان پرسشی از سوی یکی از سخنرانان مطرح گردید؛ اگر پاریسی‌ها از خاطره بازی هاشان پول در می‌آورند چرا پس رشت نمی‌تواند؟!

 

هاشم موسوی دزکوهی، رییس سابق پژوهشکده گیلان شناسی در آیین رونمایی از کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) گفت: ما ساکنان رشت می‌دانیم که چگونه این شهر اسباب آرامش مان را فراهم می‌سازد. رشت در همه تاریخش محلی برای زندگی، روشنایی و دروازه‌ای بر روی تازه‌ها بوده است. وی بیان کرد: ساختمان‌ها و پل‌ها ثروت شهر نیستند، بلکه ثروت اصلی شهر مفاخر، بزرگان و مشاهیر آن هستند. اگر پاریسی‌ها از خاطره بازی‌هاشان پول در می‌آورند چرا پس رشت نمی‌تواند؟! این استاد دانشگاه ضمن قدردانی از زحمات مهندس واهانیان افزود: انتشار این کتاب با حمایت شهرداری نشان می‌دهد، ما متوجه رشت و دارایی‌های این شهر شده ایم. رشت در همه تاریخش هرگز ناچیز نبوده است، می‌شود رشت را رشت‌تر کنیم، بگذاریم رشت با ما قهر نکند.

 

در آیین رونمایی از کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) نوشته‌ی مهندس روبرت واهانیان پرسشی از سوی یکی از سخنرانان مطرح گردید؛ اگر پاریسی‌ها از خاطره بازی هاشان پول در می‌آورند چرا پس رشت نمی‌تواند؟!

در دنیای رشت ساعت چند است؟
سید حسین رضویان، عضو شورای شهر ضمن قدردانی از زحمات اهالی فرهنگ و هنر استان و تلاش بی وقفه مهندس روبرت واهانیان برای تالیف این کتاب گفت: رسانه در توسعه گردشگری امر حیاتی است. محرک گردشگری هر مدل از مدیا بوده که باعث جذابیت در یک جغرافیا می‌شود. رییس کمیسیون توسعه پایدار شورای شهر بیان کرد: همانطور که سال‌ها پیشتر فیلم خیلی دور خیلی نزدیک از رضا میرکریمی باعث جذابیت گردشگری در کویر شد، فیلم “در دنیای تو ساعت چند است” اثر ماندگار صفی یزدانیان در کشور برای شهر رشت موجی راه‌انداخت که در رونق و توسعه گردشگری شهر رشت بسیار اثر گذار بوده است.

 

پنج نقشه تاریخی رشت به مثابه سند جغرافیایی و تاریخی
رضا نوزاد، پژوهشگر تاریخ فرهنگ گیلان به‌عنوان سخنران نشست آیین رونمایی کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) نوشته مهندس روبرت واهانیان گفت: بنده سرتعظیم به ایشان فرود می‌آورم. وی بیان کرد: قشر فرهیخته و کتاب‌خوان استان گیلان و شهر رشت عادت کرده که هرچند یکبار با آثار ارزشمند مهندس واهانیان ذوق‌زده و شگفت‌زده شوند.

 

این کتاب یک سند جغرافیایی و تاریخی است. نویسنده کتاب اخبار گیلان در مطبوعات عصر قاجار عنوان کرد: کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی نوشته مهندس روبرت واهانیان، حاصل سال‌ها کار تحقیقاتی بوده و با نگاهی کامل و جامع به ۵ نقشه اولیه تاریخی رشت از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ به نگارش رسیده است. نخستین نقشه این کتاب به عهد ناصری بر می‌گردد که حدود ۱۵۵ سال پیش از سوی ذوالفقار مهندس تهیه شد. در آن زمان بسیاری از شهرهای کشورمان از نقشه‌ای برای شهر خود محروم بوده‌اند؛ اما رشت دارای نقشه جغرافیایی بود. نقشه دوم مربوط به سال ۱۲۹۶ بوده که در زمان نهضت جنگل به دست علی‌اصغر کاشانی تهیه شد و در چاپخانه میناس که جز چاپخانه سنگی رشت بوده، به چاپ رسید. نقشه سوم کتاب رشت به روایت پنج نقشه تاریخی مربوط به سال ۱۳۲۷ است که از سوی سروان توپخانه ارتش (فرمانده تیپ مستقل رشت) ترسیم شده است. نقشه چهارم کتاب واهانیان مربوط به سال ۱۳۳۲ بوده که به پیشنهاد روانشاد جهانگیر سرتیپ‌پور تهیه شده است و در نهایت نقشه پنجم کتاب مربوط به سال ۱۳۴۵ توسط سازمان برنامه و سازمان نقشه‌برداری کشور تهیه و تدوین شده است.

 

۷ محله اصلی شهر رشت در این کتاب به کوشش مهندس واهانیان مشخص و در طی حدود یک قرن از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ از روی نقشه‌های جغرافیایی به بررسی تاریخی و موشکافانه‌ای پرداخته است

 

این پژوهشگر گیلانی می‌افزاید: ۷ محله اصلی شهر رشت در این کتاب به کوشش مهندس واهانیان مشخص و در طی حدود یک قرن از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ از روی نقشه‌های جغرافیایی به بررسی تاریخی و موشکافانه‌ای پرداخته است. از محلات تا بازارها و بازارچه‌ها، راسته‌ها و قیصریه ها، کاروان‌سراها، میدان‌ها، کوچه‌ها و خیابان‌ها، محورهای ارتباطی، پایانه‌ها و باربری‌ها، تأسیسات نظامی، اداری و شهری، رودخانه و پل‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، گورستان‌ها، اماکن مذهبی، فرهنگی و تاریخی، مراکز درمانی و…. مفصل تشریح شده‌اند.

 

هم خوشحالم، هم ناراحت!
روبرت واهانیان، معمار و پژوهشگر تاریخ رشت در این نشست ضمن تشکر و قدردانی از حمایت سازمان‌های مختلف، کتابخانه ملی رشت، معاونت شهرسازی و معماری شهرداری، همکاران و همسرش بیان کرد: امروز یک روز استثنایی در زندگی من است، امروز هم خوشحالم هم ناراحت. ناراحتم چون بعد از ۳۰ و‌اندی سال از معشوقم کتاب رشت باید خداحافظی کنم. اما خوشحالم چون بعد از ۳۰ و‌اندی سال فعالیت حرفه‌ای به آن رسالتی که برای خود قایل بودم، رسیده‌ام. نویسنده کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی افزود: همه ساختمان‌ها و فعالیت‌های عمرانی ما یک روز از بین خواهند رفت، اما فعالیت فرهنگی تجربیات سال‌ها زندگی من بوده که به شکل کتاب، مقالات و…. به یادگار گذاشته‌ام. وی عنوان کرد: این کتاب شامل ۵ قسمت بوده که نقشه‌های ۵ گانه رشت از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ خورشیدی را پوشش می‌دهد. برای اولین‌بار در ایران تاریخ شهر رشت را از روی نقشه‌های جغرافیایی درآورده‌ام، پایه اصلی کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی، تاریخ شهر بوده که پایه اصلی این تاریخ‌نگاری محصول نقشه جغرافیایی است که مدرکی فنی و ترسیمی محسوب می‌شود. همچنین در کنار هرکدام از نقشه‌های تاریخی این کتاب برای قشر جوان، کیوآر کدُ‌هایی در نظر گرفته ایم، که به راحتی می‌توان در دسترس داشته باشند.

 

وی در پایان از همسرش که در طی این سال‌ها او را حمایت کرده و همکارانش که در تهیه نگارش این کتاب همراهش بوده‌اند، تشکر و قدردانی کرد و این کتاب را به مردم رشت تقدیم نمود.

 

گفتنی است کتاب (رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی) نوشته روبرت واهانیان به ویراستاری هادی میرزا نژاد موحد در ۵۰۰ جلد از سوی نشر فرهنگ ایلیا و با حمایت شهرداری رشت به چاپ رسیده است.

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار حوزه شهری)

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۴۰۴

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۰۴ ، ۲۳:۲۹
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

 

رونمایی از تازه‌ترین اثر واهانیان در سالن نظام مهندسی رشت؛

رشت به روایت ۵ نقشه‌ی تاریخی

آیین رونمایی از کتاب (رشت به روایت پنج نقشه تاریخی) در محل ساختمان نظام مهندسی ساختمان گیلان برگزار شد.

 

آیین رونمایی از کتاب (رشت به روایت پنج نقشه تاریخی) نوشته‌ی مهندس روبرت واهانیان با حضور پژوهشگران تاریخ فرهنگ و هنر گیلان، کارشناسان و مهندسان، اعضای شورای شهر، اعضای نظام مهندسی ساختمان و دانشجویان و علاقه‌مندان به تاریخ رشت در محل ساختمان نظام مهندسی ساختمان گیلان برگزار شد.

 

در مراسم رونمای از این کتاب هاشم موسوی دزکوهی، رییس سابق پژوهشکده گیلان‌شناسی، سید حسین رضویان، عضو شورای شهر رشت، رضا نوزاد، پژوهشگر تاریخ فرهنگ گیلان در خصوص پژوهش و تلاش‌های روبرت واهانیان در پاسداشت معناری تاریخی رشت سخنانی ایراد کردند.

 

روبرت واهانیان، معمار و پژوهشگر تاریخ رشت نیز ضمن تشکر و قدردانی از حمایت سازمان‌های مختلف، کتابخانه ملی رشت، معاونت شهرسازی و معماری شهرداری و همکاران و همسرش بیان کرد:
همه ساختمان‌ها و فعالیت‌های عمرانی ما یک روز از بین خواهند رفت، اما فعالیت فرهنگی تجربیات سال‌ها زندگی من بوده که به شکل کتاب، مقالات و…. به یادگار گذاشته‌ام.

وی عنوان کرد: این کتاب شامل ۵ قسمت بوده که نقشه‌های ۵ گانه رشت از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ خورشیدی را پوشش می‌دهد.

 

پایه‌ی اصلی کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی، تاریخ شهر بوده که پایه اساسی و اصلی این تاریخ‌نگاری محصول نقشه جغرافیایی است که مدرکی فنی و ترسیمی محسوب می‌شود.

 

لازم به ذکر است؛ کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی نوشته مهندس روبرت واهانیان، حاصل سال‌ها کار تحقیقاتی بوده و با نگاهی کامل و جامع به ۵ نقشه اولیه تاریخی رشت از سال ۱۲۴۹ تا ۱۳۴۵ به نگارش رسیده است.

کتاب رشت به روایت ۵ نقشه تاریخی، نوشته مهندس روبرت واهانیان به ویراستاری هادی میرزانژاد موحد در ۵۰۰ جلد توسط نشر فرهنگ ایلیا به چاپ رسیده است.

 

نویسنده: محمد صالح زاده 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۰۴ ، ۲۳:۲۴
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

 

میراث‌داری ابنیه‌ها در گفت و گو با بزرگ خاندان زری‌دوست؛

دولت علاقه‌ای به حفظ بنا‌های تاریخی ندارد

غلو نیست اگر بگوییم بنا‌های تاریخی و با قدمت در شهر‌های استان گیلان سرگذشت تلخ و حزن‌انگیزی دارند. این بنا‌ها در گوشه و کنار بافت قدیمی شهر‌ها مشاهده می‌شوند، اگر چه بخشی از آن‌ها از گزند روزگار در‌امان مانده‌اند اما مهجور و بلاتکلیف و تنها با استواری و مقاومت دیرپای‌شان با بی‌توجهی نهاد‌های متولی ر‌ها شده و جز کهنسالی تدریجی چیزی عایدشان نمی‌شود.

 

سهم بناهای تاریخی؛ کوبه‌های پتک و گسستن ستون‌ها
در طی این سال‌ها سیاست نوسازی شهرداری‌ها و در پی آن ساخت و ساز بی‌رویه بساز و بفروش‌ها بخش‌های مختلفی از بافت تاریخی شهر‌های گیلان را درو کرده و سهم بخش عمده‌ای از این خانه‌های قدیمی کوبه‌های پتک و گسستن ستون‌ها و شخم زدن زمین با بولدزر به حُکم تخریب بوده است.

 

با این اوصاف امروزه چیزی که مشاهده می‌کنیم؛ تنها سهم ناچیزی از میراث تاریخی معماری برای گیلان باقی مانده است. از همین محدود بنا‌های تاریخی که برجای مانده نیز هرکدام با شرایط نامطلوبی به سرنوشت ناگزیری که برایشان رقم خورده با درب‌های بسته و شرایط متروکه در محاصره آپارتمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی در معرض تخریب و ویرانی‌اند.

 

چراغی در کورسوی نا اُمیدی
در این سال‌ها با ورود بخش خصوصی و اجرای طرح بازآفرینی بافت تاریخی در رشت و همچنین پاردایم‌های اقتصادی جدید از جمله؛ شهر خلاق خوراک و صنایع دستی روایت‌های تازه‌ای در مرکز استان پا گرفته و از این رو برخی از خانه‌های قدیمی و تاریخی شهر رشت و به فراخور آن در سایر شهر‌های استان نیز مرمت و بازسازی شده و با کاربری جدیدی رونق گرفته‌اند.

 

یکی از این خانه‌های تاریخی با قدمت حدود ۱۵۰ سال در محله پیرسرای رشت واقع شده که از سوی برادران زری‌دوست (مدیریت نمایندگی دوربین کانن پرشیا) در سال ۱۳۹۹ از آخرین مالک آن و با هزینه شخصی خریداری و مرمت و بازسازی شد تا نوری باشد در این کور سوی نا اُمیدی برای حفظ میراث تاریخی شهر رشت. این عمارت از سال ۱۴۰۲ به بهره‌برداری رسیده و به عنوان فروشگاه صنایع دستی تغییر کاربری یافته است.

 

از همین رو، در یکی از روز‌های بهاری رشت در گذر پیرسرای رشت با «مجید زری‌دوست» مالک بنای تاریخی “میرزا علی معاون” به گفتگو پرداختیم که در ادامه به آن می‌پردازیم:

 

***

 

جناب آقای زری‌دوست در ابتدا در رابطه با قدمت این بنا و همچنین مالک اصلی عمارت لطفا توضیح بفرمایید.
بنای تاریخی «میرزا علی معاون» در بین سال‌های ۱۲۶۵ تا ۱۲۷۰ هجری شمسی از سوی مرحوم میرزا علی معاون ساخته شد. این بنا در ابتدای محله پیرسرا که جز محدوده کیاب رشت از سمت سبزه میدان بود، قرار گرفته و از سوی فرزند ‌ایشان مرحوم رضا معاون که به معاون جواهری مشهور بوده استفاده می‌شد.

«معاون جواهری» از تجار معروف شهر در اواخر دوره قاجار بود که در حوزه تجارت و صادرات و واردات جواهرات و سنگ‌های زینتی و قیمتی از روسیه و سایر کشور‌های اروپایی فعالیت داشت.

 

یکی از این خانه‌های تاریخی با قدمت حدود ۱۵۰ سال در محله پیرسرای رشت واقع شده که از سوی برادران زری دوست (مدیریت نمایندگی دوربین کانن پرشیا) در سال ۱۳۹۹ از آخرین مالک آن و با هزینه شخصی خریداری و مرمت و بازسازی شد تا نوری باشد در این کور سوی نا اُمیدی برای حفظ میراث تاریخی شهر رشت

 

مساحت اولیه این عمارت چند مترمربع بود؟
مساحت اولیه عمارت معاون جواهری حدود ۲ هزار مترمربع بود که هم اکنون فقط بخش کوچکی از این بنا به متراژ ۳۰۰ متر به شکل کنونی باقی مانده است. در طی سالیان دراز بخش‌های متعددی از زمین این عمارت قطعه‌بندی شده و به دست نوسازی شهری سپرده می‌شود. در بخش اصلی این عمارت، یک اتاق در گوشواره و یک سالن اصلی وجود دارد. پنجره و درب‌های چوبی کشیده‌اش رو به حیاط پشت عمارت باز می‌شود.

 

در حیاط پشتی این عمارت، چاه آب و حوض مستطیل شکل کوچکی با کاشی‌های آبی قاجاری تزیین شده است. دیوار‌های حیاط این عمارت نیز طاق ضربی است که انتهای آن با آجرچینی‌های دندان موشی تزئین شده و انتهای آن نیز سفال چین است.

 

عمارت میراث علی معاون را چه سالی خریداری کردید؟ و از چه سالی مرمت آن آغاز گردید و روند مرمت آن چه مدت طول کشید و در چه سالی به بهره برداری رسید؟
من و برادرم خانه میرزا علی معاون را در سال ۱۳۹۹ از پیش خانواده شارمی خریداری کردیم. و در سال ۱۴۰۱ روند مرمت آنرا آغاز کردیم. ساختمان حدود ۵۰ درصد تخریب شده بود. بسیاری از دوستان پیشنهاد تخریب کامل این بنا را به ما دادند. به ما گفتند این بنا را شبانه تخریب کنید، در این صورت میراث هم نمی‌تواند پیگیر شود.

 

در ابتدا قصد داشتیم این بنا را تخریب و به شکل یک پاساژ تجاری برای فروش محصولات دیجیتال و برقی بسازیم. اما پس از مدتی تصمیم گرفتیم این خانه قدیمی را بازسازی کنیم تا محفوظ بماند. احساس کردم یک روحی در این خانه وجود دارد و این روح را باید زنده نگهداریم. بنابراین از استفاده بازاری خودمان صرف‌نظر کردیم و این بنا را مرمت و بازسازی کردیم. تقریبا حدود ۲ سال مرمت این عمارت به طول انجامید و بیش از ۲ میلیارد هزینه در برداشت.

 

طی بازسازی این عمارت قدمت این خانه و صاحبان اولیه آن برای ما مشخص شد. در روند مرمت این عمارت با پیگیری‌هایی که انجام دادیم خانواده معاونی‌ها را پیدا کردیم. نوه آن‌ها ۹۰ سال سن داشت، وقتی موضوع بازسازی و مرمت را فهمیدند بسیار از این موضوع خرسند شدند.

 

این بنای تاریخی تا قبل از سال ۱۳۹۹ خالی از سکنه بوده؟
این بنا حدود ۳۰ سال خالی از سکنه بود و در سال ۱۳۵۶ فروخته شده است. مشخص نیست و نمی‌دانیم به دست چه کسی فروخته شد اما آخرین مالک آن خانواده شارمی بود‌ه‌اند اما سازنده آن خانواده معاون، یعنی همان خانواده‌ی جواهرفروش بوده‌اند.

 

معاون جواهری از تجار معروف شهر در اواخر دوره قاجار بود که در حوزه تجارت و صادرات و واردات جواهرات و سنگ‌های زینتی و قیمتی از روسیه و سایر کشور‌های اروپایی فعالیت داشت

 

آیا در روند مرمت این عمارت نهادها و سازمان متولی دولتی حمایتی داشتند؟
خیر، هیچ گونه حمایتی نشد. مسوولان میراث گیلان در ابتدای بازسازی این بنا می‌گفتند؛ چون این بنا به اوایل دوره پهلوی اول بر می‌گردد، و تا حدی سرپا است بایستی حفظ شود. در ابتدای کار می‌گفتند برای بازسازی چند فقره وام بگیرید. ما پیگیری کردیم اما متاسفانه هیچ کمکی از سوی دستگاه‌های دولتی صورت نگرفت.

 

ببینید حقیقت این است که هیچ گونه تصمیم و اراده‌ای برای حفظ بنا‌های تاریخی ارزشمند در این شهر و استان نیست و همه چیز تنها به حرف و شعار خلاصه می‌شود. به همین خاطر است که یکی پس از دیگری بنا‌های تاریخی و ارزشمند این شهر را از دست داده‌ایم.

 

خانه تاریخی “میرزا علی معاون” ثبت ملی شده است؟
خیر، ثبت ملی نشده است. این عمارت به این دلیل که بسیار مخروبه و از دست رفته بود، میراث تنها پیشنهاد داد بنا را به جای تخریب بازسازی کنیم. البته بنظرم ثبت ملی کردن یک اثر تاریخی حواشی مربوط به خودش را دارد و دخالت‌های بی‌مورد دولتی پیش می‌آمد که اساسا کمکی به حفظ بنا نمی‌کند.

 

این عمارت تاریخی در حال حاضر چه نوع کاربری دارد و قرار است چگونه ماندگار شود؟
در حال حاضر این عمارت تاریخی پس از بهره برداری از سال ۱۴۰۲ تبدیل به یک فروشگاه و نمایشگاه دائمی صنایع دستی شده و جلوی این بنا مغازه‌هایی ساخته شده است. بنای اصلی عمارت معاونی‌ها پشت مغازه‌ها قرار دارد.

 

قاطعانه می‌گویم اگر در روند مرمت و بازسازی این عمارت حمایت می‌شدیم، مجبور نبودیم مغازه‌ها را احداث کنیم و ساختمان بنای خودش را حفظ می‌کرد. بطور کلی در آینده این بنا بیشتر استفاده فرهنگی خواهد داشت و مجوزی که از شهرداری اخذ کرده ایم تحت عنوان بنای فرهنگی بوده و این کاربری ثبت شده است.

 

در روند مرمت این عمارت با پیگیری‌هایی که انجام دادیم خانواده معاونی‌ها را پیدا کردیم. نوه آن‌ها ۹۰ سال سن داشت، وقتی موضوع بازسازی و مرمت را فهمیدند بسیار از این موضوع خرسند شدند

 

در روند بازسازی و مرمت عمارت آیا ساختار قدیمی این بنا را حفظ کرده اید یا تغییر کلی ایجاد شده است؟
بخش‌هایی که تخریب نشده بود را حفظ کردیم و بخش‌های دیگر که تخریب شده بود را مثل همان شکل اولیه ساختیم. برای بازسازی این بنا با طراحان متخصص بازسازی و مرمت مشورت داشتیم و تا درحد توان ماهیت این بنا حفظ شد. در طی مراحل مختلف بازسازی این عمارت هزینه زیادی صرف شده است.

 

استادکار‌های معروف و به‌نامی برای مرمت این خانه کار کرده‌اند. برخی از استادکاران از داخل استان و برخی دیگر از استان و شهر‌های اطراف همچون قزوین و زنجان برای مرمت این عمارت زحمت کشیده‌اند.

با توجه سابقه شما در مورد مرمت و بازسازی عمارت تاریخی بنظر شما چه کمک و حمایتی از سوی دستگاه‌های دولتی متولی مؤثر است؟
ببینید شک نکنید اگر دولت و دستگاه‌های دولتی حمایت کنند، بسیاری از افراد مثل ما وجود دارند که خواهان این بوده در موضوع مرمت آثار تاریخی ارزشمند فعالیت داشته باشند و این آثار را از خطر تخریب نجات دهند. ما می‌توانیم با کمک به هم آثار تاریخی ارزشمند شهر رشت و استان را نجات دهیم. بایستی از سوی دستگاه‌های دولتی حمایت‌های مالی صورت بگیرد. وام بلاعوض احتیاج نیست، وام با عوض بدهند اما روند آن مشخص باشد. فرایند اعطای وام بدون حاشیه و بدون رانت صورت بگیرد. بایستی با ساز و کار مشخص حفظ میراث فرهنگی از سیستم دولتی به بخش خصوصی واگذار شود.

 

شک نکنید اگر دولت و دستگاه‌های دولتی حمایت کنند، بسیاری از افراد مثل ما وجود دارند که خواهان این بوده در موضوع مرمت آثار تاریخی ارزشمند فعالیت داشته باشند و این آثار را از خطر تخریب نجات دهند

 

تا بخش خصوصی‌ اندک سرمایه باقی مانده در استان و کشور را حفظ کند. اگر این اتفاق میسر شود قطعا مقداری از این میراث گذشتگان برای آیندگان باقی خواهد ماند و میراث ارزشمند تاریخی کشور حفظ خواهند شد.

 

جناب آقای زری دوست در سخن آخر هر چه لازم است را توضیح بفرمایید.
ما شاهد سرمایه‌های این شهر هستیم که به تدریج در حال نابودی و اتلاف منابع هستند. این خانه که در رشت از سوی من و برادرم با هزینه کاملا شخصی خریداری و بازسازی شد جز عمارت‌های تاریخی و ارزشمند شهر رشت بوده که می‌توان به جرات گفت؛ ما همچون خانه معاونی‌ها در رشت بسیار‌اندک داریم.

 

در برهه‌ای که بسیاری از خانه‌های تاریخی شهر رشت تخریب شده‌اند و به جای آن‌ها ساختمان‌های چندین طبقه ساخته شده است، حفظ چنین عمارت‌هایی بسیار ارزشمند است. همانطور که پیش‌تر عرض کردم ما در روند بازسازی این عمارت هیچ گونه حمایت دولتی نداشتیم، اینرا باید اضافه کنم که یکی از مشکلات بزرگ ما در حوزه میراثی این است که دستگاه‌های متولی دولتی هیچ گونه علاقه‌ای برای حفظ این بنا‌ها ندارند و بیشتر به سایر موضوعات میراثی منعطف هستند.

 

‌امیدوارم علاقمندان و همشهریان عزیز ما از این عمارت استقبال کنند و این بنای تاریخی دیده شود. بایستی بتوانیم بنا‌های این چنینی در شهر رشت را مرمت کنیم تا آن‌ها نیز نگهداری و محافظت شوند. انشالله بتوانیم از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم و آن‌ها هم بازسازی شوند. حفظ میراث فرهنگی در استان سرسبز و عزیزمان گیلان یکی از بزرگترین آرزو‌های ما است.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

 

گفتگوی محمد صالح زاده(روزنامه نگار و پژوهشگر مسایل شهری) با مجید زری دوست(مالک عمارت معاونی ها در رشت) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۳ خرداد ۱۴۰۴

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ خرداد ۰۴ ، ۱۹:۰۵
محمد صالح زاده رشتی نژاد

یادداشتی از محمد صالح زاده:  

رشت، کارگاه روگذرسازی بتنی؛

آقای استاندار؛ دلمان خون است!

استاندار گیلان در تازه‌ترین دیدار خود با اعضای نظام‌مهندسی ساختمان استان مطرح کرد: احداث روگذر و زیرگذر در حل مشکل ترافیک این شهر بی‌اثر بوده و احداث این پل‌های بتنی تنها ترافیک را از نقطه‌ای به نقطه دیگر منتقل خواهند کرد.

 

وی در این نشست راه‌حل ترافیک شهر رشت را ایجاد تراموا شهری دانسته و عنوان کرد: می‌توان از میدان گیل تا میدان شهرداری، از خیابان سعدی تا فرودگاه یک خط تراموا ایجاد کرد و زمان جابه‌جایی مسافران و مردم را کاهش داد.

 

در بیش از یک سال و اندی از آغاز پروژه‌های طرح میثاق که با احداث پل‌های بتنی در رشت همراه بود و شهر را به کارگاه روگذرسازی بتنی تبدیل کرده است به فراخور زمان با نگارش گزارش‌های تحلیلی، فنی و کارشناسی و تهیه گفتگو با کارشناسان و اساتید دانشگاهی و مدیران اجرایی اسبق کشور و استان و همچنین فعالین حوزه‌های ترافیکی، توسعه شهری و زیست‌محیطی، بارها به این موضوعات اشاره کرده‌ایم.

 

معمولاً هر پروژه زیرساختی در کشور دارای پیوست‌های مطالعاتی است که توجیهات و دلایل کارشناسی ساخت آن سازه را تشریح می‌کند. از اصالت پروژه تا پیامدهای اجتماعی و اقتصادی و از اثرات محیط زیستی تا پیامدهای غیرقابل‌پیش‌بینی می‌تواند مورد توجه این گونه مطالعات باشد. تا به امروز در اجرای روگذرهای بهره‌برداری‌شده و در حال احداث رشت، هنوز مطالعات کارشناسی به چشم نمی‌خورد که دلایل جانمایی این روگذرها را تبیین کند.

 

آقای استاندار، اجرای روگذرهای رشت بیش از آنکه به این نوع عمق‌بخشی و قوام دهی پروژه‌ها توجه کرده باشد اغلب به بی‌اعتنایی مدیریت شهری به اسناد بالادستی انجامیده است. اسناد و مطالعاتی که در چارچوب طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک شهری تهیه و در سال ۱۳۹۴ مصوب شده است.

 

به‌عنوان نمونه در دوره اخیر احداث روگذرها، موضوع جانمایی آن یکی از نقصان‌های بزرگ طرح میثاق است. در یک مورد، احداث روگذر شهید باهنر دقیقاً در نقطه‌ای از شهر جانمایی شده که در مصوبه اسناد شورای‌عالی شهرسازی ایستگاه تراموا/ قطار شهری پیش‌بینی‌شده بود. خط تراموایی که از میدان گیل به سمت بافت مرکزی شهر امتدادیافته و از بافت مرکزی به سمت شمال شهر و در نهایت به فرودگاه سردار جنگل ختم می‌شود.

 

معضل جانمایی روگذرهای بتنی شهر که برخی از آنها یک‌طرفه طراحی شده و تناقض این پل‌ها با مصوبات شورای‌عالی شهرسازی کشور و انحراف از خط تراموای شهری که در طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک در نظر گرفته شده، اگر منحصر به یک نهاد و سازمان شهرداری بود شاید بتوان مرحمی بر این زخم‌ها نهاد.

 

اما واقعیت این است که طرح و اجرای چنین پروژه‌هایی از سوی چندین نهاد و سازمان به منصه ظهور رسیده و چشم‌پوشی یا حتی مسامحه دیگر نهادهای مسئول ما را با علامت سؤال بزرگی مواجه می‌سازد که آیا مدیریت سیستماتیک شهر واقعاً راهش را گم‌کرده است؟ و متولی و مسئول پاسخگویی ندارد؟

 

آقای استاندار، واقعیت این است؛ مدیریت شهری در این شهر به‌عنوان متولی و مسئول پاسخگو نه‌تنها پاسخگو نبوده؛ بلکه اطمینان می‌دهیم که مدیریت شهری در این شهر راهش را گم‌کرده و در بیراهه‌ها پرسه می‌زند. احداث این پل‌های بتنی در رشت بیش از آنکه محصول علم و دانش فنی و تخصصی بوده باشد اغلب به بی‌اعتنایی مدیریت شهری به اسناد بالادستی انجامیده است.

با این تفاسیر خط تراموا (قطار شهری) رشت که آن را در حل ترافیک این شهر اثرگذار دانسته‌اید و در طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک مصوب سال ۱۳۹۴ در افق بلندمدت تا سال ۱۴۱۰ نیز در نظر گرفته شده بود، با احداث پل بتنی یک‌طرفه باهنر در بلوار امام مسدود شده و تا به امروز هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای در این مورد از سوی مدیریت شهری و بازوان اجرایی آن مطرح نشده است.

 

در کمتر از دو ماه از بهره‌برداری پل بتنی باهنر که با بودجه ۷۹۰ میلیارد ریالی انجام گردیده نه‌تنها این روگذر در رفع گره ترافیکی آن محدوده از بلوار امام مؤثر نبوده؛ بلکه یک‌طرفه بودن این طرح آن هم در خلاف جهت تقاضای حداکثری تردد به سمت داخل شهر بیش از گذشته به فاصله ۱۰۰ الی ۲۰۰ متر جلوتر از این روگذر شاهد گره ترافیکی هستیم؛ بنابراین با احداث روگذر باهنر به‌وضوح تئوری انتقال گره ترافیکی از نقطه‌ای به نقطه دیگر با احداث این پل اثبات شده است.

 

اینها در شرایطی رقم خورده که برای برخی از پل‌های بتنی اجرایی در رشت اصلاً مصوبه شورای‌عالی ترافیک کشور اخذ نشده و برای اجرای آنها تنها به مصوبه شورای‌عالی ترافیک استان اکتفا کرده‌اند. اگر این پرونده به شورای‌عالی ترافیک کشور برود، اولین سؤالی که مطرح می‌شود، این است: شما در مسیر اولیه قطار شهری رشت، روگذری را افتتاح کرده‌اید که تأیید مصوبه احداث این روگذر از شورای‌عالی ترافیک کشور اخذ نشده است؟

 

همین بی‌اعتماد سازی‌ها باعث خواهد شد کلان‌شهرهای دیگر در هماهنگی با وزارت کشور و شورای‌عالی با جدیت پیگیر حمل‌ونقل عمومی شهرهای خود شده و بسیار هم جلوتر از رشت هستند. اما مدیران شهری در این شهر به این اکتفا می‌کنند که کلان‌شهر تبریز پس از راه‌اندازی مترو به این نتیجه رسیده که تقاضا برای استفاده از مترو در این شهر بسیار اندک بوده و این تقاضای پایین متناسب با هزینه‌های بالای تعمیر و نگهداری مترو نبوده و از قول مدیران شهری تبریز می‌گویند: خوش به حالتان که در رشت مترو ندارید!

 

ابداع و اجتهاد شخصی از دانش مهندسی سازه در اجرای این پروژه‌های منسوخ شده بتنی در رشت یکی از نادرترین تجربه احداث روگذرهای شهری را در کشور رقم زده است. تا جایی که مطلعیم برخی از اساتید دانشگاه‌های کشور در حین تدریس به تجربه اشتباه این پل‌های بتنی در رشت که در تضاد کامل شهر انسان‌محور بوده، روگذرهای اجرایی شهر رشت را به دانشجویان مثال می‌زنند.

 

واقعیت این است؛ اقدام اخیر شهرداری در احداث دومینووار روگذرهای شهری، آن‌هم یکی پس از دیگری، بیش از آنکه تأمین‌کننده منافع عامه مردم و استراتژی شهری انسان‌محور و روان‌سازی گره‌های ترافیکی باشد بیشتر یک فرار رو به جلوست تا در هماهنگی با شورا نشینان، به عمر مدیران ارشد کنونی بدنه اجرایی مدیریت شهری رشت بینجامد.

 

آقای استاندار، در دهه‌های گذشته این نخستین‌بار نیست که شهرداری متولی پروژه‌هایی است که در آن گمانه‌هایی از کژتابی پروژه‌ها و مدیران شهری آن بر سرزبان‌هاست. از یک‌سو برگزاری مناقصه‌های غیراستاندارد و حاشیه‌های انتخاب مناقصه‌گر و در نهایت مجریان طرح. از سوی دیگر، جانمایی غیرکارشناسی روگذرها در چهارگوشه شهر تا بی‌اعتنایی به اسناد بالادستی از جمله مهم‌ترین این کژتابی‌هاست.

 

آقای استاندار، نه از مهر و نه از کین می‌نویسم، نه از کفر و نه از دین می‌نویسم، دلم خون است، می‌دانی برادر، دلم خون است، از این می‌نویسم.

 

نویسنده: محمد صالح زاده(روزنامه نگار و پژوهشگر مسایل شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۴۰۴

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ ارديبهشت ۰۴ ، ۱۳:۵۷
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

اتلاف منابع به شرط بقا به سبک شورای ششم

اظهارات ریاست کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر رشت در دفاع از عملکرد مدیریت شهری در رابطه‌ با احداث روگذرها بیش‌ از پیش بیانگر این است؛ حالا که زیرساخت احداث قطار شهری در رشت وجود ندارد، بجای اینکه ابرو را درست کنیم، چشم را هم کور می‌کنیم.

 

پل‌ها بتنی – خودرویی که علی‌رغم همه انتقادات و هشدارهای به‌زعم کارشناسی شده با محوریت رفع معضل ترافیک رشت، طی بیش از یک سال و اندی در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفته و برخی از آنها با عدم مصوبه شورای‌عالی ترافیک کشور به بهره‌برداری رسیده‌اند.

 

روگذرهایی که اساساً ناهماهنگ با اسناد بالادستی از جمله طرح جامع حمل‌ و نقل و ترافیک بوده و با هزینه‌ای بیش از یک هزارمیلیاردی نیمی از بودجه سالانه شهرداری رشت را بلعیده و حمل‌ و نقل انبوه بَر رشت را منحرف کرده است.

 

مسعود عباس‌نژاد، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای ششم رشت در نشست خبری مدیریت شهری رشت در هفته گذشته در پاسخ به سؤال خبرنگار مرور در رابطه‌ با مسدودشدن خط قطار شهری با احداث پل یک‌طرفه باهنر عنوان کرد: واقع‌بینانه نگاه کنیم، قطار شهری در رشت قابلیت اجرایی ندارد.

 

دوستان ما در دوره‌های گذشته چون عملکرد قابل دفاعی نداشتند، چنین مباحثی را مطرح می‌کردند. فرض کنیم که قطار شهری در رشت احداث شد، اصلاً ۲۰۰۰ مسافر از میدان گیل به میدان شهرداری داریم؟ آیا جمعیت شهری و خیابان‌های ما در رشت به‌گونه‌ای است که در بلوار امام بیش از ۲۰۰۰ مسافر را جابه‌جا کنیم؟

احداث روگذر شهید باهنر دقیقاً در نقطه‌ای از شهر جانمایی شده که در مصوبه اسناد شورای‌عالی شهرسازی ایستگاه تراموا/ قطار شهری پیش‌بینی‌شده بود. خط تراموایی که از میدان گیل به سمت بافت مرکزی شهر امتداد یافته و از بافت مرکزی به سمت شمال شهر و در نهایت به فرودگاه سردار جنگل ختم می‌شود.

 

بی‌اعتنایی مدیریت شهری رشت به اسناد بالادستی به نحوی است که انگارنه‌انگار در این شهر سال‌ها پیش‌تر طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک تهیه و تصویب شده و پس از آن برای اجرای طرح قطار شهری نیز در سال‌های اخیر مطالعاتی صورت‌گرفته است.

 

باتوجه‌به نوع نگاه و نگرش این دوره مدیریت شهری که با یک مبانی نظری متفاوت و منسوخ شده تمام هزینه‌های انجام شده برای تهیه طرح‌های توسعه‌ای این شهر را به فراموشی می‌سپارد تا مادام به شهروندان بقبولانند در دوره‌های پیشین در این شهر کاری انجام نشده و تنها شورای ششم برای حل معضل ترافیک رشت روگذرهایی را احداث کرده است.

 

پر بیراه نیست بگوییم؛ احداث دومینووار روگذرهای شهری در شهر متراکم رشت که با فقدان حمل‌ونقل عمومی مواجه بوده، بیش از آنکه تأمین‌کننده منافع عامه شهروندان این شهر و رویکرد شهری انسان‌محور بوده باشد، بیشتر شباهت به یک خواست مدیریتی داشته تا در کارنامه سازی مدیران شهری و اثربخشی عملکردی این دوره شورایی اثرگذار باشد. اتلاف منابع به سبک بقا را در این میان نباید فراموش کرد حتی با چاشنی استراتژی اشتباه و منسوخ شده!

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار و کارشناس حوزه شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۴۰۳

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ ارديبهشت ۰۴ ، ۱۳:۵۴
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

 

نقش انبوه‌سازان و عدم مدیریت در آبگرفتگی و سیلاب؛

خاک را بلعیدند و رشت را آب برد

در یک دهه اخیر؛ بارها احتمال وقوع بارش باران و برف توسط هواشناسی پیش‌بینی شد و همزمان ستاد بحران برای خدمات‌رسانی بهتر در سطوح شهر برنامه‌ریزی داشته است، که گاه موفق و در بیشتر موارد غافلگیر شده است.

 

اما از روز گذشته با توجه به غافلگیری‌های پی در پی و ضعف عملکرد در کنترل بحران‌ سیلاب و آبگرفتگی به نظر می‌رسد، هیچگاه مدیریت شهری رشت به این موضوع وقعی ننهاده باشد که برای یکبار هم شده برنامه‌ریزی و مدیریت منابع انسانی را  پیش از  وقوع بحران مدنظر قرار دهد، تا لااقل از لحاظ مدیریت هزینه‌ای در بخش مدیریت منابع و نیروی انسانی و خدماتی که در ساعات پس  از بحران‌ها متحمل می‌شود، کمی بکاهد.

 

در رشت طی ۲۴ ساعت گذشته، بیش از ۱۲۰ میلی‌متر باران باریده است. با توجه به بالاآمدن آب و طغیان رودخانه در مناطق مختلف شهر، شاهد آبگرفتگی زیادی در مناطق حاشیه‌ای رودخانه‌ها و حتی برخی از مناطق داخلی شهر بودیم.

 

برای ساکنان 3 منطقه مسکونی رشت شامل؛ پیربازار، دیانتی و سیاه اسلطخ بدلیل حجم بالای بالاآمدن سطح آب رودخانه زرجوب و آبگرفتگی بسیار شدید در این مناطق، دستور تخلیه اضطراری و اسکان موقت ساکنین صادر شده است.

 

بارش باران و طغیان رودخانه‌ها به زندگی مردم ساکن در حاشیه‌ی رودخانه‌ها و همچنین محلات مناطق کم برخودار رشت خسارات زیادی وارد کرده است. این حجم از بارش‌ با توجه به این فصل از سال و هشدار سازمان هواشناسی به طور معمول در سطح استان و رشت رخ داده و این شرایط بار اولی نبوده و  آخرین بار هم نخواهد بود که با بالا آمدن سطح رودخانه‌ها و پُر شدن ظرفیت منهول‌های خروجی و کُند شدن فرایند دفع آب‌های سطحی به شهروندان در مناطق مختلف شهر و ساکنین حاشیه رودخانه صدمات جبران ناپذیری وارد می‌کند.

 

رشت همچون سایر شهرهای گیلان در چند دهه اخیر دستخوش تغییرات زیادی شده است. خانه های ویلایی، خانه باغ‌ها، ویلاها، باغ‌های وسیع در دور تا دور رشت که شهر را به باغ‌شهری بی‌نظیر بدل ساخته بود، به تدریج جای خود را به آپارتمان‌هایی داده‌اند که سازندگان بیش از هر چیز به مصرفی بودن زمین و سود حداکثری از ساخت و ساز در آن نگاه می‌کنند.

 

رشت دیگر آن شهر گذشته و دارای خانه‌هایی ویلایی که حداقل 20 الی 40 درصد سطح اِشغال آن مربوط به فضای باز و باغ و باغچه باشد، نیست. رشت اینک به دست سازندگان انبوه و ساخت و سازهای مجاز و غیرمجاز و بی‌ضابطه به شهری انباشته از آپارتمان‌های متراکم تبدیل شده است.

 

طبق این رخداد که ذی‌نفعان شهری و شهرفروشان برای این شهر رقم زده‌اند و از آن سود برده و در واقع یارای مقابله‌ای ندارد چند درصد از سطح خاک نفوذپذیر شهر رشت تحت تاثیر مصالح نفوذ ناپذیر پوشانده شده است؟

به جرات می‌توان گفت: بخش زیادی از سطح خاک نفوذپذیرِ رشت با مارش سازندگانِ آپارتمان های صف کشیده جلوی دیدگان‌مان که در مناطق مختلف شهر رشد و گسترش پیدا کرده‌اند، پوشانده شده است. و شهر رشت بیش از پیش با بتن و آهن و سایر مصالح با این حجم از تراکم در ساخت و سازها بلعیده می‌شود.

 

فقط طی دهه گذشته در 3 منطقه از رشت و در بخش زیادی از اراضی نسقی با ساخت و سازهای زیادی مواجه بودیم که بافت نرم خاک را نابود کرده است. بنابراین چه مقدار از میزان بارش باران در این شهر بجای نفوذ در بستر اسفنجی خاک، توسط مصالح نفوذ ناپذیر به شکل رواناب در سطح شهر جاری و یا به رودخانه و مرداب انزلی سرازیر شده است؟

 

اجرای پروژه‌های جمع آوری آب‌های سطحی در طول دهه‌های مختلف با هزینه بسیار زیاد در رشت انجام شده است. اینکه کماکان شاهد چنین صحنه‌هایی در این شهر باران خیز شمال کشور بوده‌ایم، کانون اصلی توجه و پرسش را به خود منعطف می‌کند. چرا همچنان در رشت در کمتر از 24 ساعت با 120 میلی متر بارش با چنین میزان آبگرفتگی و خساراتی مواجه‌ایم؟

 

فرض را بر این قرار دهیم؛ بالا آمدن آب رودخانه‌ها سبب خسارات به ساکنین محلات همجوار رودخانه‌ها شده است. اما آنطور که از شواهد پیداست این آبگرفتگی فقط معطوف به برخی از مناطق نزدیک به رودخانه‌ها نبوده و در سایر مناطق رشت نیز کم و بیش آثار این آبگرفتگی حتی در برخی از مناطق خوش‌نشین و مرکزی شهر رشت کاملا آشکار است.

 

پیش از این نیز بارش‌های متعددی در این شهر به آبگرفتگی معابر شهری منجر شده و در برخی از اینها به نسبت مقدار بسیار ناچیز بوده که باز هم چنین آبگرفتگی‌هایی را شاهد بودیم. نقش عامل انسانی و نامدیریتی در آمایش سرزمین از دلایل مهم و غیراقلیمی بوده که در آبگرفتگی‌های اخیر و جاری شدن رواناب در مناطق مختلف رشت و همچنین افزایش دبی رودخانه‌ها تاثیر‌گذار بوده است.

 

والا در هیچ کجای دنیا چنین مواهب طبیعی و خدادادی را نه تنها بحران نمی‌پندارند و ستاد بحران تشکیل نمی‌دهند، بلکه از این مواهب بدون تشکیل هیچ ستاد بحرانی، به نفع توسعه و آمایش سرزمین بهره‌برداری خواهند داشت.

 

بعنوان مثال: کمبود آب شیرین در دنیا باعث شده به منظور جلوگیری از استفاده بیش از حد از آب‌های زیرزمینی و فشار مضاعف بر سفره‌ها، بسیاری از کارشناسان توسعه منابع آبی در استرالیا، آلمان، بلژیک، هلند، هندوستان و… به استفاده از سیستم دِرو آب باران برای تأمین آب شرب و غیرشرب در مناطق مسکونی، تجاری، صنعتی معطوف شوند.

 

نویسنده: محمد صالح زاده (کارشناس ارشد شهرسازی-برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای)

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۴۰۳

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ ارديبهشت ۰۴ ، ۱۳:۵۱
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

 

 

احداث روگذرها؛ هزینه تراشی و باری مضاعف بر دوش شهر و شهروندان!  

 

با گذشت بیش از یک دهه از احداث روگذر باستانی شعار بر روی میدان های شهید قلی پور و صابرین در رشت، همچنان تقاضای استفاده خودروها از معبر همسطح قدیمی بیش از معبر طبقاتی ساخته شده این روگذر است. بررسی و مشاهدات میدانی در ساعات مختلف شبانه روز نشان میدهد: میزان تقاضای خودروها از روگذر باستانی شعار در مقایسه با معبر همسطح در ساعات پیک ترافیکی بسیار اندک است. این در صورتی است که احداث روگذرها توسط مدیریت شهری در این شهر برای حل معضل ترافیک و روان سازی گره های ترافیکی در شرایطی انجام میشود که به فاصله کمتر از یک دهه پس از بهره برداری این پل های بتنی نه تنها در درمان ترافیک رشت آنچنان موفق و تاثیرگذار نبوده، بلکه با آثار و پیامدهای سوء همراه بوده اند.

بااین‌حال مدیریت شهری علی‌رغم احداث چندین روگذر و زیرگذر در سطح شهر رشت و باوجود نمونه‌های ناموفق احداث این تقاطع‌های غیرهمسطح همچون؛ روگذر باستانی شعار، همچنان به احداث و ساخت این طرح‌های عمرانی در حل معضل ترافیک رشت تأکید داشته است. در طی بیش از یک سال اخیر؛ احداث ۸ تقاطع غیرهمسطح در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفته و از این تعداد حدود ۵ تقاطع غیرهمسطح در ماه‌های واپسین سال جاری به زیر بار ترافیک رشت خواهند رفت؛ بنابراین می‌توان گفت: تفکر و نوع بینش اجرایی و عمرانی مدیریت شهری به نحوی است که برای حل درد کهنه این شهر احداث چنین طرح‌هایی را با هزینه بسیار بالا در شرایطی در دستور کار قرار می‌دهد که نمونه‌های مشابه این طرح‌ها در رشت به‌نوعی با شکست مواجه شده‌اند.

در بسیاری از موارد تجربه اجرای روگذرها و زیرگذرها نه‌تنها در رشت بلکه سایر نقاط کشور، به علت فقدان مطالعات عمیق و چندوجهی نشان می‌دهد: احداث چنین پل‌های بتنی در خوش‌بینانه‌ترین حالت، تنها گره ترافیکی را از محل فعلی به چندین صد متر بالاتر انتقال می‌دهد. با این تفاسیر باید از مدیریت شهری پرسیده شود؛ چرا همچنان نگاه و شیوه اجرایی مدیریت شهری در رشت برای حل معضل ترافیک، احداث این گونه روگذرهای بتنی و ۲ طبقه‌سازی معابر خودرویی بوده است و برای این پروژه‌های ناموفق هزینه کلانی را صرف می‌کند که این هزینه‌تراشی‌ها خود باری مضاعف بر دوش شهر و شهروندان خواهد بود.

عبور و مرور خودروها از روگذر بتنی باستانی شعار در ساعات پیک ترافیکی این محدوده از رشت گواهی بر این ادعاست؛ تقاطع غیرهمسطح باستانی شعار که توسط مدیریت شهری رشت برای روان‌سازی جریان ترافیک احداث شد، ناسازگار با اهداف در نظر گرفته شده این پروژه عمرانی در زمینه ۲ طبقه‌سازی معابر خودرویی رشت است. همان‌طور مشاهده می‌کنیم؛ در ساعات پیک ترافیکی آن محدوده از شهر رشت، میزان تقاضای خودروها از معبر قدیمی هم‌سطح در مقایسه با تقاضا از روگذر باستانی شعار اصلاً قابل‌قیاس نیست!

مراحل ساخت روگذر باستانی شعار در رشت بر روی تقاطع‌های قلی‌پور و صابرین به طول یک هزار و یک‌صد متر و عرض ۱۷ ونیم متر از آذرماه ۱۳۸۹ آغاز شد و در آذر ۱۳۹۲ افتتاح و به بهره‌برداری رسید. برای ساخت این تقاطع ۲۷۰ میلیارد ریال اعتبار هزینه شده که ۲۱۰ میلیارد ریال آن مربوط به اجرای پل و تأسیسات برقی و آسفالت معابر و حدود ۱۰ میلیارد ریال مربوط به تملک اراضی و همچنین ۵۰ میلیارد ریال برای جابه‌جایی تأسیسات نظیر گاز و برق بوده است که از محل تملک دارایی‌های سرمایه‌ای و اعتبارات داخلی شهرداری هزینه شده است.

این اعداد و ارقام در شرایطی صرف پروژه‌ای ترافیکی در این شهر شده که باگذشت بیش از یک دهه همچنان آن محدوده از شهر رشت در ساعات پیک ترافیکی با ازدحام و شلوغی و ترافیک خودرویی روبرو بوده است. نحوه چیدمان کاربری‌ها و توزیع فعالیت‌ها در سطح شهر، از عوامل تأثیرگذار بر الگوهای حمل‌ونقل شهری است. تولید سفرهای درون و برون‌شهری با متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و تنوع کاربری‌ها رابطه مستقیم دارد. باتوجه‌به نقاط پر تردد در آن محدوده همچون؛ وجود کاربری‌های جذاب تجاری، شهرک گلسار و تراکم بیش از اندازه کاربری درمانی در خیابان نواب و همچنین معبر برون‌شهری از پیربازار به غرب گیلان، باعث شده که معبر قدیمی هم‌سطح به نسبت روگذر باستانی شعار که در آن دوره هزینه گزافی را به شهر وارد کرد، در تولید سفر بسیار بیشتر دخیل باشد و این در تقاضای خودروهایی که از معبر هم‌سطح استفاده می‌کنند، کاملاً مشهود است.

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار - کارشناس ارشد شهرسازی) 

انتشار در وبلاگ شخصی در تاریخ 18 بهمن 1403 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۰۳ ، ۰۴:۱۸
محمد صالح زاده رشتی نژاد

کند و کاو کارشناسی بر روگذرهای بتنی جدید الاحداث رشت (بخش دوم)

رینگ های شهری؛ وقتی استخوان لای زخم می‌شود

بیست ماه پس از آغاز بکار رحیم شوقی ـ شهردار رشت ـ و سه سال پس از فعالیت ششمین دوره شورای شهر رشت این روزها شاهد  برجسته ترین عملکرد مدیریت شهری این دو نهاد در افتتاح فاز نخست روگذرهای بتنی شهر ـ شهید باهنر و کوی شهید حمیدیان ـ هستیم. روگذرهایی که با هزینه های بیش از هزار میلیاردی خود نیمی از بودجه سالانه این نهاد را به خود جذب کرده است.

 

 دستگاه مدیریت شهری که هم اکنون با اشتغال  ۴ هزار پرسنل اداری، خدماتی… ماهانه بیش از  ۱۵۰۰ میلیارد ریال از درآمدهای خویش را مصروف حقوق و پرسنل خود می‌کند و هم اکنون با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که شاید انجام آن برای چند  دستگاههای دولتی هماهنگ هم چندان آسان نباشد.

 

این نهاد شهری در مرکزیتی قرار دارد که قرار است در کنار فعالیت های داخلی خود بعضا ـ برحسب ضرورت ـ  از دیگر شهرهای استان نیز پشتیبانی کند مرکزیت استانی که طی سال‌های اخیر با سیل عظیم مهاجران و نسل جدیدی از شهروندان مواجه شده است که یحتمل آینده اقتصادی و اجتماعی آن دستخوش انتظارات فزاینده‌ای خواهد شد که نه تنها ظرفیت های موجود شهر رشت را بر نمی‌تابند بلکه خواهان تغییرات بنیادین شوند که چنانچه مدیران فعلی شهر با بضاعت محدود خود از تحقق آن ـ به هر نحوی – سرباز زنند؛ شهروندان با آرایش و ترکیب جدید جمعیتی خود سکان مدیریت شهر را برعهده گیرند و دور نیست که شهروندان بومی شهر به غریبه هایی شبیه شوند که در میان میلیون ها تن از ساکنان این استان تنها به یک رای در بین دیگر شهروندان این شهر بسنده کنند.

 

با اینهمه، مطالبات کنونی شهروندان رشت نیز از نهاد شهرداری نه الزاما احداث روگذرهای شهری با هزینه های کلان و کمرشکن آن، بلکه افتتاح رینگ های شهری، توسعه ناوگان عمومی، گسترش پیاده راه به برخی از معابر قدیمی و گذرگاههای سنتی که در سال های گذشته به تصویب رسید و همچنان تسهیلات و خدمات متنوع شهری برای شهروندان و گردشگرانی است که طی چند سال اخیر به شدت افزایش یافته است.

 

از همین رو، بخش دوم این گزارش از چند منظر ـ جانمایی، شهرسازی، حمل و نقل عمومی و مبلمان شهری ـ به ابعاد و زوایای دیگری از این پروژه ها خواهد پرداخت و امید دارد که با نقد و نظر کارشناسان متخصص، باب جدیدی در گفتمان عمومی  فراهم کند.  

 

 

*            *            *            *

 

 برگزاری مناقصات و شبهات موجود

مشارکت در مناقصه‌ها و مزایده‌ها به شرکت کنندگان این مجال را می‌دهد که در رقابت آزاد و فرصت برابر قرار گیرند. این یک امر ضروری است که شرکت کنندگان در یک محدوده صنفی – حرفه ای با هم رقابت کنند.

 

بنابراین انتشار اطلاعیه رسمی در چارچوب قانونی و حرفه ای برای برگزاری مناقصه‌ها از مقدمات این رقابت صنفی است. اما تاکنون اطلاعاتی منتشر نشده است تا نشان دهد که مناقصه این روگذرها در کمال صحت و سلامت برگزار شده است.

 

اگرچه تاکنون نوبت به راستی آزمایی سازه ها نرسیده و اغلب منازعات و اختلافات بر اصول اولیه مقررات مبتنی بر مصوبات شورای عالی ترافیک کشور است. اما ممکن است برای اینکه کام مردم شیرین شود، ریاست مجترم شورا یا شهردار محترم شهر در روز افتتاحیه طی یک کنفرانس خبری داده های رسمی این روگذرها را منتشر سازند

 

اگرچه ظاهرا کژتابی هم در این فرایند دیده نمی‌شود و اطلاعات منفی هم به بیرون درز نکرده است. اما صرف نظر از راستی یا ناراستی، آنچه که شگفت آور است تاکنون هیچ گونه اطلاعات رسمی از روند برگزاری مناقصات روگذرها منتشر نشده است و این ابهام را در اذهان پررنگ می‌کند که ممکن است بنابه صلاحدید برگزارکننده مناقصه‌ها منافع عامه شهروندان در این پروژه ها مطمح نظر قرار نگرفته باشد. بایسته است که روابط عمومی های شهرداری و شورای شهر برای غبارزدایی از این سکوت خبری، به رفع این گمانه‌ها و سوءظن ها از خود واکنش نشان دهند.

 

راقم این سطور و همچنین این رسانه خود را در جایگاهی نمی‌بیند که درباره صحت و سقم مناقصه ها اعلام نظر کند اما آشکارا برای حداقلی از اطلاعات و داده از این مناقصه ها، از مجاری مختلف ورود کرده اما حتی از داده های اولیه هم محروم مانده است. این نامحتمل نیست که نهاد متولی برای اجرای به اصطلاح دقیق و بی کم و کاست و شاید بی حاشیه پروژه ها! همه شریان های قانونی و رسمی اطلاع رسانی را در این نهاد مسدود کرده باشد.

 

البته این امر مسبوق به سابقه است چندانکه هنوز برای ورود به دسترسی بخشی از داده های مربوط به روگذرهای دهه۸۰ (روگذرهای یخسازی، میدان رازی، میدان گاز، جانبازان و صابرین) حتی بعضا برای کارشناسان خودی این نهاد نیز قفل شده است.

 

با اینهمه می‌دانیم که این پروژه ها به این ترتیب از سوی این شرکت‌ها در چارچوب یک مناقصه رسمی اجرا و عملیاتی شده اند:

۱ـ تقاطع غیرهم سطح (روگذر) نیروی دریایی به مبلغ ۱۴۹ میلیارد تومان به شرکت ساختمانی نصیر عمران آریا (تاسیس ۱۳۸۹ – تهران) واگذار شده است.

۲-تقاطع غیرهم سطح (روگذر) شهید حمیدیان به مبلغ ۸۵ میلیارد تومان به شرکت ساختمانی الماس گیلان (تاسیس ۱۳۷۵ – رشت) واگذار شده است.

۳-تقاطع غیرهم سطح (روگذر) میدان امام حسین به مبلغ ۱۹۷ میلیارد تومان به شرکت ساختمانی سازه کار (تاسیس ۱۳۷۵ـ رشت) واگذار شده است.

۴-تقاطع غیرهم سطح (روگذر) آیت الله رودباری به مبلغ ۶۳ میلیارد تومان به شرکت الماس گیلان (تاسیس ۱۳۷۵ ـ رشت) واگذار شده است.

۵-تقاطع غیرهم سطح (روگذر) شهید باهنر به مبلغ ۷۹ میلیارد تومان به شرکت ساحل نقش (تاسیس ۱۳۷۱ ـ رشت) واگذار شده است.

 

همانطور که پیش از این یادآوری شد، از صحت و سقم این مناقصه ها اطلاعات ملموس و تایید شده ای بدست نیامده است اما برخی از کارشناسان بنا به شواهد و مستندات تایید نشده براین نکته تاکید داشته اند که بعضا مناقصه ها مطابق بند الف ماده ۱۰ آیین نامه و بند ج ماده ۱۲ قانون برگزاری مناقصات، از حیث حضور ۵ شرکت واجد شرایط قانونا رعایت نشده است و عمدتا با پلوس بالای استاندارد به اجرا درآمده است.

 

اگرچه ممکن است پلوس های بالا براساس نظارت دستگاههای نظارتی قابل توجیه باشد اما کم و بیش نباید به درستی روند موجود صحه گذاشت. بنابر همین اظهارات، این کارشناسان بیم آن داشته اند که بنابه محدودیت های اعلام نشده، مطمئن نبوده اند که مناقصه گران براساس رقابت آزاد و فرصت برابر انتخاب شده باشند و لاجرم این امکان را نامحتمل ندانستند که انتخاب ها مدیریت شده صورت گرفته باشد.

 

اگرچه تاکنون نوبت به راستی آزمایی سازه ها نرسیده و اغلب منازعات و اختلافات بر اصول اولیه مقررات مبتنی بر مصوبات شورای عالی ترافیک کشور است. اما ممکن است برای اینکه کام مردم شیرین شود ریاست مجترم شورا یا شهردار محترم شهر در روز افتتاحیه طی یک کنفرانس خبری داده های رسمی این روگذرها را منتشر سازند.

 

 

 

اختلال در سازه، بن بست شهرسازی

از میان ۵ روگذر بتنی در حال احداث شهر، حداقل در سه مورد روگذرها یک طرفه است. شاهد مثال اینکه، روگذر شهید باهنر و روگذر کوی شهید حمیدیان قابلیت یک سازه رفت و برگشت را نداشت. دست کم، کارشناسان شهرداری بر این اساس به احداث این سازه ها مبادرت کردند. در حالی که مخالفان طرح این نقص را بیشتر حاکی از جانمایی غیراصولی شهرداری دانسته اند.

 

از دید یک کارشناس ارشد وزارت راه و شهرسازی «این نوع سازه ها یک خطوط رو گذر است که معمولا برای عبور ترافیک عبوری و یک خط با سرعت بالا طراحی می‌شود همچون خطوط بی آر تی در شهر تهران است. دلیل آن هم این است که دو طرف این روگذرها کناره های مغازهای خیابان است.

 

بنابراین اگر عرض روگذرها را به اندازه کل خیابان در نظر بگیرند کسب و کار آن مغازه ها از بین می‌رود و معمولا  مالکان مغازه ها با مخالفت شدید خود مانع از احداث این نوع روگذرها می‌شوند و آن ها به شهرداری اجازه احداث دو طرفه نمی‌دهند. بنابراین طراحی این نوع روگذرها خصوصا در داخل شهرها کاملا اصولی است و زیر پل‌ها هم دوربرگردان ها طراحی می‌شود و به نوعی جداکننده ترافیک عبوری از ترافیک محلی است.»

 

اما کارشناسان شهری بر این عقیده اند که چنانچه این ادله هم، براساس نظرات کارشناسی مورد قبول باشد طراحی و مخصوصا جانمایی این روگذرها در نقطه درستی از شهر تعیین نشده است. چه بسا بعضا برخی از روگذرها به تدریج، ترافیک شهر را تشدید کند.

در یک مورد، برخی از کارشناسان معتقد بودند که روگذر شهید باهنر همچون شهرهای دیگر کشور می بایست در ورودی شهر قرار می‌گرفت تا از ازدحام ترافیک در بلوار منتهی به میدان توشیبا جلوگیری به عمل می‌آمد.

 

کم نیستند کسانی که باور دارند، اقدام اخیر شهرداری در احداث دومینو وار روگذرهای شهری، آنهم یکی پس از دیگری، بیش از آنکه تامین کننده منافع عامه مردم و استراتژی شهری انسان محور باشد بیشتر یک فرار رو به جلوست تا در هماهنگی با شورا، عمر مدیران ارشد کنونی به بهمن ۱۴۰۴ امتداد یابد؛ به عبارت روشن، اتلاف منابع به شرط بقا

 

از سوی دیگر از دید شهروندان، نه مسیر روگذر نیروی دریایی نه شهید باهنر پیش از این، هیچکدام شاهد ترافیک چشمگیری نبوده اند. در عوض برخی از کارشناسان،حل و فصل میدان توشیبا را مهم تر از این دو روگذر دانسته اند.

این در حالی است طی ماههای اخیر برخی از شهروندان از جانمایی روگذر کوی حمیدیان به روگذر یخسازی متعجب شده‌اند و معتقد بوده اند؛ احداث این روگذر که فاصله ۳۰۰ متری با روگذر یخسازی دارد صرف نظر از اینکه به جهت فاصله آن با سازه مشابه دیگر، مغایر با مصوبات شهرسازی است ـ این گمانه را تقویت می‌کند که گره ای از ترافیک باز نخواهد کرد و ممکن است شهروندان شهر رشت شاهد تجربه مشابهی همچون روگذر صابرین شوند.

 

 شهرسازی، حمل و نقل عمومی و اندکی صرفه جویی

بیش از آنکه نگاه منتقدین به راستی آزمایی و چرایی روگذرهای بتنی باشد از دیدگاه برخی از کارشناسان شهری باید نگاهها را به توسعه اصولی شهرسازی معطوف کرد. چه آنکه حلقه مفقوده همه چراها و ندانم‌ها در توسعه و گسترش ساختارمند شهرسازی مطابق قوانین شورای عالی شهرسازیست.

آنچه که این روزها در جانمایی و تعدد روگذرها به نمایش گذاشته می‌شود بیش از هرچیزی باید در طفره ی و یا فرار مدیران شهری از چالش های بنیادین توسعه شهری به سمت بازگشایی رینگ ها دانست؛ آنچه که مشخصا پیرامون تملک اراضی، احداث و گشایش رینگ دوم شهری و رینگ ۹۰ متری و ژ۵ سخن به میان می‌آید.

 

از سوی دیگر، یکی از سرفصل های اصلی انتقادات به مدیریت شهری احداث هماهنگ بیش از ۸ روگذر و زیرگذر شهری در یک مقطع زمانی دو ساله  است که باعث قفل شدن بخشی از مجاری اصلی شهر یا ترافیک های سنگین شده است.

 

برخی معتقدند که اتاق فکر این پروژه های شهری کم و بیش، پشت پرده همان سیاست هایی است که در سال ۷۸  رقم خورده بود. سیاست هایی که برآن بود بیش از ۳۰ روگذر بتنی می‌بایست در رشت احداث شود.

 

شاید بواسطه آنکه دست کم یکی از مدیران آن سال ها صراحتا از شخصیت های محوری این پروژه هاست. مردی که می تواند یک شهر را به کارگاه روگذرسازی بتنی تبدیل کند. بی آنکه به رفاه و آسایش شهروندان حال حاضر و نسل های آینده نگاه کند. اگر این گمانه صحیح باشد تاکنون او ۱۳ روگذر بتنی را طی ربع قرن گذشته احداث کرده و حالا برای ۱۷ روگذر دیگر زمان کافی باقی مانده است تا طرحی نو دراندازد.

 

همزمان با افتتاح پروژه ها یک گفتمان رسمی شکل گرفته است که موضوع گسترش شهر از واقعیت های حرفه ای مدیریت شهری است اما روگذرها به عنوان یک اقدام روبنایی مدیریت شهری برای عموم مردم احیانا از جذابیت و رضایت بیشتری برخوردار است.

 

از آنجایی که می‌دانیم موضوع حمل و نقل عمومی یکی از اهداف دایمی شهرداری رشت بوده و احیانا در آینده نزدیک ظرفیت ناوگان عمومی ـ توبوس های شهری ـ به حد قابل ملاحظه ای افزایش خواهد یافت.

اما مانع اصلی شهر شاید فراتر از توسعه ناوگان عمومی شهر باشد. چه آنکه ضریب پایین معابر عمومی و خطوط شهری قدیمی و باریک شهر آشکارا امکان توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی را به شدت محدود می‌کند. چندانکه از دید کارشناسان شهری چنانچه این توسعه اتفاق افتد شریان‌های اصلی شهر خود به خود  مسدود خواهد شد.

 

آنچه که مردمان این شهر طی ۲۰ ماه گذشته از دوران شهرداری شوقی تجربه کرده اند بیش از گذشته به این باور نزدیک شده است که مدیریت کلان ـ روندهای شهری به سازوکارهایی نیازمند است که ورود و تثبیت مدیران میانه به مدیران ارشد بیش از پیش نیازمند تربیت مدیران خلاق، جسور و ساختارشکن آنهم در روند رویدادهای بزرگ است که در آن مدیران قد کشیده تا به چشم انداز بلندتری خیره شوند

 

از نگاه دیگر، اگر منصفانه به عملکرد شهرداری توجه‌ای شود، طی دو دهه اخیر ناوگان حمل و نقل عمومی شهر ـ بنا به همین محدودیت ها ـ نه تنها افزایش نیافته بلکه پسرفت قابل ملاحظه‌ای از خود نشان داده است. شهری که با مهاجرت های سال های اخیر به استان، کانونی شدن شهر خلاق غذا و افزایش جمعیت، فعالیت اقتصادی آن به شدت نیازمند تحرک اقتصادی و جابجایی نیروی مولد انسانی در ساعات پیک روز است.

 

با این حال، کم نیستند کسانی که باور دارند، اقدام اخیر شهرداری در احداث دومینو وار روگذرهای شهری، آنهم یکی پس از دیگری، بیش از آنکه تامین کننده منافع عامه مردم و استراتژی شهری انسان محور باشد بیشتر یک فرار رو به جلوست تا در هماهنگی با شورا، عمر مدیران ارشد کنونی به بهمن ۱۴۰۴ امتداد یابد؛ به عبارت روشن، اتلاف منابع به شرط بقا.

 

اما منصف باشیم. اگر تنها ۵۰ درصد از ابرپروژه های رینگ شهری به منصه ظهور می رسید، امروز جز صرفه جویی و  بهینه سازی منابع و اندوخته های شهر، گشایش های ملموس تری و البته رضایت عامه بیشتری در سطح شهر تجربه می‌شد.

 

در نتیجه آنچه که شاهد آن هستیم؛ بازی با کلمات، انحراف صریح از استراتژی شهری انسان محور و متکی بر رفاه شهروند و اتلاف منابع شهری هم برای نسل کنونی و هم برای آیندگانی که روزی در این شهر با مرارت‌ها و آسیب های آن خواهند زیست.

 

 

*         *          *          *

آنچه که مردمان این شهر طی ۲۰ ماه گذشته از دوران شهرداری شوقی تجربه کرده اند بیش از گذشته به این باور نزدیک شده است که مدیریت کلان ـ روندهای شهری به سازوکارهایی نیازمند است که ورود و تثبیت مدیران میانه به مدیران ارشد بیش از پیش نیازمند تربیت مدیران خلاق، جسور و ساختارشکن آنهم در روند رویدادهای بزرگ است که در آن مدیران قد کشیده تا به چشم انداز بلندتری خیره شوند.

والا  اجرای پروژه های هنگفت نمایشی و جزیره ای همچون تمثیل این سخن میلتون فریدمن می‌ماند که یکبار در دانشگاه پرینستون گفته بود: «اگر دولت عده ای را استخدام کند که چاله‌ای حفر کنند و گروه دیگری هم چاله را پر کنند، GDP کشور بالا می‌رود ولی ارزشی به جامعه اضافه نمی‌کند.»

 

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار و کارشناس حوزه شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ  ۱۳ بهمن ۱۴۰۳

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۰۳ ، ۰۴:۱۰
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

 

روگذرهای میثاق؛ آیا مدیریت شهری راهش را گم کرده است؟

لایه برداری از احداث روگذر شهید باهنر در مسیر تراموای شهر _ بخش اول

۱۸ ماه پس از روزی که کلنگ روگذرهای طرح میثاق شهرداری رشت به زمین خورد، این روزها از افتتاح دو روگذر از  ۵ روگذر شهر رشت سخن گفته می شود؛ روگذر کوی حمیدیان با بودجه ۸۴۸ میلیارد و روگذرشهید باهنر با بودجه ۷۹۰ میلیارد ریالی از جمله پروژه هایی است که گفته می‌شود در ایام دهه فجر امسال به زیر بار ترافیک می‌رود.

 

 رحیم شوقی شهردار رشت و اعضای شورای شهر ششم هنوز از افتتاح دیگر روگذرهای طرح میثاق سخن به میان نیاوردند اما گمانه زنی ها بر این است که بهره برداری از ۳ پروژه دیگر این طرح، موکدا به جزر و مدهای انتخابات آتی شورای شهر و نیز رویدادهای سیاسی ماههای آینده گره خورده است.

 مضافا آنکه، ۳ طرح زیرگذر، روگذر و بازگشایی یک خیابان جدید در ۳ منطقه رشت با اعتبار اولیه ۱۳ هزار میلیارد ریال بزودی کلید خواهد خورد.

 

طی نیم قرن گذشته این نخستین بار نیست که شهرداری متولی پروژه هایی است که در آن گمانه هایی از کژتابی پروژه ها و مدیران شهری آن بر سر زبان هاست. از یکسو برگزاری مناقصه های غیراستاندارد و حاشیه های انتخاب مناقصه گر و در نهایت مجریان طرح. از سوی دیگر، جانمایی غیرکارشناسی روگذرها در چهار گوشه شهر تا بی اعتنایی به اسناد بالادستی [اگر نگوییم کنار نهادن اسناد بالادستی] از جمله مهمترین این کژتابی هاست.

 

 ابداع و اجتهاد شخصی از دانش مهندسی سازه در اجرای این پروژه ها یکی از نادرترین تجربه احداث روگذرهای شهری را در کشور رقم زده است. مضافا بر اینکه هنوز هیچ منبع و شواهدی یافت نشده که تایید کند که اجرای شتابان طرح موسوم به میثاق تاچه حد منطبق بر مصوبه شورای عالی شهرسازی و شورای عالی ترافیک کشور است.

 

 والا کیست که نداند گماردن مدیران مطیع و گوش به فرمان و تفویض اختیارهای کنترل از راه دور، محدود به این سازمان نیست. چندانکه در چند دهه گذشته در بسیاری از دستگاهها، این نوع مدیریت ها باب طبع مدیران ارشد هر دستگاهی شده که قرار است در همین چند صباح از مدیریت برای آینده خود توشه راهی از سابقه جمع کنند.

 

*     *      *

جانمایی، تراموا و شورای عالی شهرسازی

معمولا هر پروژه زیرساختی در کشور دارای پیوست های مطالعاتی است که توجیهات و دلایل کارشناسی ساخت آن سازه را تشریح می‌کند. از اصالت پروژه تا پیامدهای اجتماعی و اقتصادی و از اثرات محیط زیستی تا پیامدهای غیرقابل پیش بینی می‌تواند مورد توجه این مطالعات باشد.

 

بنابراین اجرای چنین پروژه هایی در کنار نظرات کارشناسی و ادله های فنی حتما باید به پیوستی از مطالعات کارشناسی منتهی شود. این پیوست ها معمولا متاثر از جلسات کارشناسی شورای عالی شهرسازی کشور و گاه استان است که به همه جوانب و حواشی کار توجه دارد. کم و بیش یک بخش از مطالعات به این نتیجه منجر خواهد شد که شهروندان به تفصیل از جزییات رویکردهای نهاد متولی مطلع شده و مکانیزم محتوی مدیریت شهری را دریابند که تا در شرایط های خاص و تنگناهای پیش رو با نهاد شهرداری همیاری و همکاری بیشتری از خود نشان دهند.

 

اما اجرای روگذرهای رشت بیش از آنکه به این نوع عمق بخشی و قوام دهی پروژه ها توجه کرده باشد اغلب به بی‌اعتنایی مدیریت شهری به اسناد بالادستی انجامیده است. اسناد و مطالعاتی که در چارجوب طرح جامع حمل‌و نقل و ترافیک شهری تهیه و در سال ۱۳۹۴ مصوب شده است.

اجرای روگذرهای رشت بیش از آنکه به این نوع عمق بخشی و قوام دهی پروژه ها توجه کرده باشد اغلب به بی‌اعتنایی مدیریت شهری به اسناد بالادستی انجامیده است

این ناهماهنگی با اسناد بالادستی در شرایطی رقم خورده که احداث برخی از روگذر‌های بتنی شهر اساسا منطبق بر مصوبه شورای‌عالی شهرسازی و ترافیک کشور نبوده و تنها به مصوبه شورای‌ عالی ترافیک استان بسنده شده است.

پیش از این، برخی از کارشناسان بر این باور بودند که روگذرهای دهه 80 نیز جز یک مورد  – روگذر یخسازی – اغلب، جانمایی درست و دقیقی نشده اند. دست کم گره های ترافیکی شهر را مرتفع نساخته و در بهترین حالت از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل کرده اند.

 

اکنون نیز در روگذرهای در حال احداث هنوز مطالعات کارشناسی به چشم نمی‌خورد که دلایل جانمایی این روگذرها را تبیین کند. اما چون مجری با واسطه این پروژه ها همان مجری و مدیر دهه 80 است در می‌بایست بر همان پاشنه بچرخد.

به عنوان نمونه در دوره اخیر احداث روگذرها، موضوع جانمایی آن یکی از نقصان های طرح میثاق است. در یک مورد، احداث روگذر شهید باهنر دقیقا در نقطه ای از شهر جانمایی شده که در مصوبه اسناد شورای عالی شهرسازی ایستگاه تراموا/ قطار شهری پیش بینی شده بود. خط تراموایی که از میدان گیل به سمت بافت مرکزی شهر امتداد یافته و از بافت مرکزی به سمت شمال شهر و در نهایت به فرودگاه سردار جنگل ختم می‌شود.

 

 

می‌دانیم که مطالعات طرح جامع حمل‌ونقل شهرسازی و ترافیک برای احداث تراموا در رشت حدودا ده سال به طول انجامید. پس از روی کار آمدن شورای چهارم این موضوع در کمیسیون حمل‌ونقل و ترافیک مورد بررسی قرار گرفت.

پس از کش‌وقوس‌های متعدد طرح جامع ترافیکی رشت برای نخستین‌بار در سال ۹۲ به شورای‌عالی ترافیک ارسال شد اما طرح احداث تراموا مورد تأیید شورای‌عالی ترافیک قرار نگرفت و یک‌سری پیشنهادات در خصوص این طرح مطرح شد که مجدد در سال ۱۳۹۴ شهرداری رشت برای بازنگری طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک بودجه‌ای در نظر گرفت. پس از چندین مرحله رفت و آمد در نهایت طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک شهر رشت در خردادماه ۱۳۹۴ به تصویب شورای‌عالی ترافیک کشور می‌رسد.

احداث روگذر شهید باهنر دقیقا در نقطه ای از شهر جانمایی شده که در مصوبه اسناد شورای عالی شهرسازی ایستگاه تراموا/ قطار شهری پیش بینی شده بود

«امیرحسین علوی» شهردار پیشین رشت در مورد تصویب طرح تراموای شهری می‌گوید: در دوره شهرداری بنده در دهه 90، پیرو مذاکراتی که با وزارت کشور و دبیرخانه شورای‌عالی ترافیک کشور داشتیم، جلسه‌ای با شورای‌ عالی ترافیک کشور برگزار شد. در این جلسه کلیاتی مبنی بر اینکه یکبار نیز در دوره شورای پنجم این جلسه برگزار شده بود که با مخالفت دستگاه قضایی استان، آن جلسه معطل ماند و به شورای ششم و دوره مدیریت بنده در شهرداری رسید. بعدها پس از بحث‌وبررسی در مورد کلیات این طرح، احداث تراموای رشت به تصویب شورای عالی شهرسازی و ترافیک رسید.

 

وی بیان می‌کند: در جلسه شورای‌عالی ترافیک کشور قرار بر این شد که ابتدا شبکه حمل‌ و نقل و اتوبوسی رشت تکمیل و خط ویژه اتوبوس شهر احیا شوند. طبق طرح وزارت کشور تعدادی دستگاه اتوبوس در همان زمان خریداری و در همان مقطع تعدادی از آن به سیستم ناوگان حمل‌ونقل شهرداری تحویل داده شد و مابقی این دستگاه‌ها نیز باید تحویل داده شوند که جدیداً مطلع شده‌ام در حال پیگیری است.

 

امیرحسین علوی شهردار پیشین رشت در مورد تناقض احداث تراموا یا قطار شهری با احداث پل روگذر باهنر می‌گوید: پس از آغاز بکار عملیات اجرایی روگذر باهنر به برخی از همکاران شورای شهر و معاونت ترافیک شهرداری رجوع کردم که آیا برای روگذر مطالعاتی دیده شده است؟ آیا این مطالعات با مطالعات تراموا منطبق شده است؟ پس از آن متوجه شدم که این مطالعات لحاظ نشده است، اما چنانچه این موضوع در مطالعات روگذر باهنر پیش بینی می‌شد، قطعاً در روند احداث تأثیرگذار بود.

 

در همان برهه حسب وظیفه شهروندی این موضوع را منعکس کردم، اما متأسفانه در آن مقطع پیگیری نشد. امروزه هم تا جایی که اطلاع دارم موضوع قطار شهری رشت پیگیری نمی‌شود. حتی ممکن است از دستور کار شهرداری خارج شده باشد.

البته وی تاکید دارد: کد بودجه‌ای قطار شهری انبوه بر تا سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ پایدار بوده، اگر هم از ردیف خارج شده باشد از سال ۱۴۰۲ به بعد است.

 

احداث تراموا مبتنی بر مطالعات جامعی است که براساس آن در ابتدای دهه ۹۰ به تصویب شورای عالی شهرسازی رسیده و در آن خدمات فنی، مهندسی و مطالعات طراحی مرحله اول و دوم سیستم تراموای شهر رشت در بخش‌های ترافیک و طراحی مسیر، زیرسازی، ابنیه فنی، روسازی، ایستگاه، دپو و پارکینگ، علائم الکتریکی و تأمین برق و سایر تجهیزات مورد نیاز برای پروژه تراموای شهر رشت، بر عهده شرکت مهندسین مشاور جامع بهرو و شرکت راه‌های طلائی البرز واگذار شده است.

 

طول تقریبی این تراموا [با پیش بینی مسیرهای رفت‌ و برگشت و با  محدوده شانت ابتدا و انتهای مسیر و… ] حدود ۳۲ کیلومتر برآورده شده که نقطه آغازین آن در محدوده مسکن مهر قرار دارد.

 

به عبارت روشن، مسیر تراموا از مجموعه مسکن مهر به سمت میدان گیل و سپس در امتداد بلوار امام خمینی (ره) به ‌صورت مستقیم ادامه می‌یابد و در اولین تقاطع با بلوار شهید بهشتی از میدان مصلی عبور کرده و پس از میدان فرهنگ،  ابتدا به تقاطع بلوار حافظ ـ خیابان مطهری (به ‌صورت چهار راه) و سپس در امتداد خیابان امام خمینی (ره) با عبور از میدان دکتر حشمت به بافت مرکزی شهر منتهی می‌شود. سپس این مسیر در امتداد بلوار انصاری به سمت شمال شرق تا تقاطع با بلوار دیلمان در میدان نماز ادامه می‌یابد.

 

امیرحسین علوی: پس از آغاز بکار عملیات اجرایی روگذر باهنر به برخی از همکاران شورای شهر و معاونت ترافیک شهرداری رجوع کردم که آیا برای روگذر مطالعاتی دیده شده است؟ آیا این مطالعات با مطالعات تراموا منطبق شده است؟ پس از آن متوجه شدم که این مطالعات لحاظ نشده است

مسیر تراموا از میدان انصاری تا فرودگاه (به‌عنوان نقطه انتهایی مسیر) به‌صورت مستقیم و در امتداد جنوب غربی – شمال شرقی است که در این مسیر به میدان ولیعصر رسیده و سپس در امتداد بلوار ولیعصر و جاده رشت  ـ انزلی به شمال شرق شهر و در نهایت به فرودگاه سردار جنگل منتهی می‌شود.

 

در حال حاضر تعداد ۲۶ ایستگاه در طول مسیر در نقاط کلیدی با قابلیت جذب مسافر پیش بینی شده است که در مطالعات مرحله اول و دوم مسیر و با توجه ‌به بررسی‌های تکمیلی این مورد از منظر محل و تعداد، تدقیق خواهد شد. کریدور و محل اولیه ایستگاه‌های در نظر گرفته برای تراموای شهر رشت در شکل زیر نشان‌ داده ‌شده است.

 

امیر حسین علوی می‌گوید: تراموا با توجه ‌به حجم ورودی مسافر خارج استان که در موقعیت مکانی میدان گیل غالب است، قرار بود، از این محدوده اتفاق بیفتد. در واقع از میدان گیل توزیع مسافر به سمت بافت مرکزی شهر و خروجی‌های شمال، شرق و غرب انجام و یک شاخه نیز از این سیستم حمل‌ونقل انبوه بر به سمت مسکن مهر منتهی می‌شد.

 

رئیس اسبق شورای شهر و شهردار پیشین رشت در مورد مطالعات این طرح اظهار می‌کند: مطالعات اولیه طرح قطار شهری رشت انجام گرفته و حتی در مقطع زمانی از شورای پنجم تصمیم بر این شد که خط اول آن را از ابتدای جاده انزلی در حوالی فرودگاه به سمت مرکز شهر انجام دهیم که بعد مورد توافق قرار نگرفت.

با اینهمه طرح احداث تراموا در بین اعضای شورا مخالفینی هم دارد. بسیاری بر این نظر هستند که هنوز برای احداث تراموا نیازمند بسترسازی زیرساختی هستیم.

« مجید عزیزی» خزانه‌دار شورای ششم و منتقد احداث روگذرهای رشت دراین‌رابطه به‌مرور می‌گوید: زیرساخت‌های شهری رشت پاسخگوی اجرای تراموا نیست. بیش از ۹۰ درصد اعضای شورای‌عالی ترافیک کشور با احداث تراموا در رشت مخالف بوده‌اند. و زمانی موافقت خود را اعلام کردند که مقدمات و بسترسازی های مورد نیاز انجام گیرد.

 

وی عنوان می‌کند: طرح جامع حمل‌و نقل و ترافیک شهر رشت الزامات دیگری را به ‌غیراز تراموا و پل‌های بتنی برای رشت لحاظ کرده است که می‌بایست انجام می‌گرفت. بارها در نطق‌های مختلف در صحن شورای شهر به این موضوع اشاره داشته‌ام.

 

سماکچی: اجرای تراموا از میدان گیل تا مصلی نیازمند زیرساخت است که ما در این شهر فعلا چنین زیرساخت هایی را نداریم. حتی با احداث روگذر باهنر، قابلیت اجرای تراموا دیگر در این محدوده وجود ندارد

 

از سوی دیگر، «مهیار سماکچی» رییس کمیسیون حمل و نقل و ترافیک و عمران شورای شهر رشت و عضو موافق طرح روگذر شهید باهنر نیز می‌گوید: اجرای تراموا در رشت نیازمند زیرساخت است، که ما در این شهر فعلا چنین زیرساخت هایی را نداریم. در خیابان های این شهر ماشین ها به سختی رفت و آمد دارند، تراموا را کجا باید قرار داد؟! چنین زیرساختی در رشت فراهم نیست.

 

وی در مورد اجرای تراموا از میدان گیل تا مصلی بیان می‌کند: اجرای تراموا با احداث روگذر باهنر قابلیت اجرایی در این محدوده را ندارد.

رییس کمیسیون تخصصی شورای شهر روگذر شهید باهنر را جزء روگذرهای گره گشا در ترافیک این شهر دانسته و می‌گوید: برای شهری مثل رشت که درآمد آن ناچیز است، هزینه اجرا و نگهداری تراموا بسیار بالا خواهد بود. بعید می‌دانم در شهر رشت تا دهه آتی نیز چنین پتانسیلی داشته باشیم.

 

*       *       *       *

با اینهمه، معضل جانمایی روگذرهای بتنی شهر و تناقض روگذرها با مصوبات شورای عالی شهرسازی کشور و انحراف از خط تراموا، اگر منحصر به یک نهاد و سازمان بود شاید بتوان مرحمی بر زخم ها نهاد.

 اما واقعیت این است که طرح و اجرای چنین پروژه هایی از سوی چندین نهاد و سازمان به منصه ظهور رسیده و چشم پوشی یا حتی مسامحه دیگر نهادهای مسئول می‌تواند ما را با علامت سوال بزرگی مواجه سازد که آیا مدیریت سیستماتیک شهر واقعا راهش را گم کرده است؟ و متولی و مسئول پاسخگویی ندارد؟

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار و پژوهشگر مسایل شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۸ بهمن ۱۴۰۳

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۰۳ ، ۰۱:۰۰
محمد صالح زاده رشتی نژاد

 

اگزمای شهری،گریبانگیر ساختمانهای رشت

وقتی نمادهای رومی جایگزین نماهای بومی می‌شود؛

بهره‌گیری از نماهای غیرهمسو با فرهنگ و هویت بومی در ساختمانهای بلند مرتبه شهری، چهره رشت را مخدوش کرده است. بطوریکه بناهایی با معماری‌های رومی و غیر بومی منجر به آشفتگی های بصری و بهم ریختگی در مناطق مختلف رشت شده که هیچ گونه سنخیتی با فرهنگ و سنت این استان ندارد.

به دفعات حین قدم‌زدن در کوچه و خیابان‌های محلات و مناطق مختلف رشت به انواع و اقسام نمای ساختمان‌ها برخورده‌ایم. این شهر از بافت مرکزی تا محلات مرفه و پیرامونی  گرفته با نابسامانی در منظر شهری مواجه است.

 

رشت از لحاظ منطقه‌بندی شهری دارای ۵ منطقه است که با نوسانات شدیدی در سیما و منظر و جداره‌های شهری روبروست. بروز این نوسانات در معماری شهری به ‌نوعی بیانگر عملکرد رها شده مدیریت شهری بوده که آن‌طور باید و شاید به این موضوع اهمیت نداده است و حتی ایجاد کمیسیون تخصصی معماری و شهرسازی در شورای ششم نیز در این خصوص چندان اثرگذار نبوده است.

 

به‌عنوان‌ مثال نما و جداره شهری در محلاتی همچون؛ گلسار، بلوار گیلان، بلوار معلم، بیستون، لاکانی، چله‌خانه، ساغری سازان، سرچشمه، پل عراق، پاسکیاب، عینک، حمیدیان، بیانی، لاکان، قاسمیه، باهنر و…. نمود و نشانه‌ای از این نوسان عمیق و بی‌توجهی محض مدیریت شهری در سیما و منظر شهری را نشان می‌دهد.

 

رشت در موضوع سیما و منظر و جداره‌های شهری با نوسانات شدیدی روبروست.تا جاییکه ایجاد کمیسیون تخصصی معماری و شهرسازی در شورای ششم نیز تا به امروز در این امر آن‌چنان اثرگذار نبوده است

 

قدرت یا عدم آگاهی از اصول طراحی بومی

رواج سازه‌های عجیب‌وغریب و ظهور نماهای تجملی که در معنای امروزی به لاکچری مشهور بوده، فقط مختص رشت نبوده و در سایر کلان‌شهرهای کشور نیز بخشی از آسیب‌های معماری شهری محسوب می‌شود. نابسامانی در منظر شهری که با پیامدهای گسترده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همراه است در ادبیات شهرسازی با عنوان “اگزمای شهری” از آن نام می‌برند.

 

در دهه اخیر، روستاهای دور و نزدیک استان گیلان نیز با این جریان مواجه هستند. اغلب با فرم‌هایی روبرو هستیم که به‌گونه‌ای ارجاع به قرون‌وسطی یا سایر جریانات تجملاتی در تاریخ دارند. گویا استفاده از این نوع معماری نامربوط و بیگانه به‌صورت خودآگاه، باقدرت و شکوه برخی از دوره‌های تاریخی در ارتباط بوده که ناشی از کمبود یا عدم آگاهی از اصول طراحی بومی متناسب با اقلیم منطقه است.

 

طبقاتی شدن بی حد و حصر جامعه

وضعیت نابسامان نماهای شهری در شهر رشت و سایر نقاط استان و حتی کشور، ناشی از عوامل متعددی همچون توسعه نامناسب، شرایط اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، عدم هماهنگی و نظارت مستمر نهادهای متولی و نظارتی، سبک‌های متنوع معماری، تبلیغ و مصرف نادرست، تغییر رویکرد زیبایی‌شناختی، طبقاتی شدن بی‌حدوحصر جامعه کنونی و همچنین سایر عوامل دخیل در آن است.

 

 

مصرف متظاهرانه در طبقات مرفه جامعه

«سمانه کوهستانی» دانش‌آموخته مقطع دکترای جامعه‌شناسی فرهنگی در این باره به‌مرور می‌گوید: جامعه‌شناسان متعددی در برهه‌های زمانی به این مقوله اشاره داشته‌اند. به‌عنوان‌مثال؛ وبلین، جامعه‌شناس و اقتصاددان آمریکایی؛ مفهوم “مصرف متظاهرانه” را مطرح کرده و تحت این مفهوم توضیح می‌دهد: چگونه طبقات بالای جامعه از الگوهای مصرفی خاصی استفاده می‌کنند تا بتوانند موقعیت و برتری خودشان را به نمایش بگذارند.

 

وی می‌افزاید: اگر به ریشه‌های دیگر این موضوع در ابعاد فرهنگی آن بپردازیم بوردیو معتقد بوده: گروه‌های اجتماعی با استفاده از سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی سعی دارند، تمایز و فاصله‌ای را از سایر طبقات جامعه به وجود بیاورند.

 

وی اظهار می‌کند: این موضوع را می‌توان به موضوع معماری و طراحی نماهای شهری بسط دهیم. استفاده از نماهای ساختمانی با سنگ‌های خاص و گران‌قیمت، طرح‌های عجیب‌وغریب و بیگانه و. همه اینها بخشی از سرمایه‌های نمادینی است که طبقات مرفه جامعه برای بازتولید منزلت و قدرت خود سعی دارند از آنها در ساختمان‌های خود استفاده کنند.

سبک زندگی با نوع معماری خاص و ایجاد نماهای لوکس و ناسازگار با اقلیم، محلات شهری و افراد را از هم جدا و گسسته می‌کند، به‌نحوی‌که باعث هر چه بیشتر جدایی طبقات اجتماعی خواهد شد

 

شکاف طبقاتی و تفکیک طبقات جامعه

پژوهشگر جامعه‌شناسی فرهنگی در رابطه ‌با ظهور و رواج معماری و نماهای شهری در رشت به‌مرور اضافه می‌کند: در حال حاضر معماری یا طراحی نمای شهری، به نمادی از قدرت، منزلت یا تمایز اجتماعی تبدیل شده است. در واقع افراد با استفاده از نماهای نامأنوس و ایجاد تفاوت‌های ظاهری در ساختمان‌های خود می‌خواهند به نحوی حس متمایز بودن و قدرت را نشان دهند و خودشان را از سایر طبقات پایین جامعه تفکیک کنند.

 

وی ادامه داد: این موضوع بخصوص در طبقات متوسط روبه‌بالا و طبقات مرفه جامعه بیشتر دیده می‌شود. این جامعه‌شناس فرهنگی گیلان اظهار می‌کند: در چارچوب مصرف متظاهرانه، نمای ساختمان به یک شی نمادین تبدیل شده که در واقع کارکردی فراتر از معماری و زیبایی‌شناختی دارد. استفاده از این نماها به‌وضوح نشان می‌دهد: مالک ساختمان در تلاش است تا قدرت، منزلت و جایگاه خود را از طریق بازنمایی ظاهری در سلسله‌مراتب اجتماعی به نحوی تثبیت کند.

 

در واقع چنین طراحی‌هایی در نمای ساختمان به ابزاری مهم در برجسته‌سازی تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی طبقه ثروتمند و متوسط روبه‌بالا تبدیل شده است. انتخاب و استفاده از این نوع نماها نه‌تنها برای نشان‌دادن ثروت است. بلکه به‌گونه‌ای رایج شدن این نماها در تفکیک طبقات مختلف جامعه به مرفه، متوسط و ضعیف نقش داشته و طبقات جامعه را کاملاً از هم مجزا می‌کند.

 

عدم نگاه تکتونیک به فرهنگ بومی

«سیندخت رضایی»، استاد دانشگاه و دانش‌پژوه دکتری معماری در مورد رواج الگوهای نامأنوس در طراحی نماهای شهری  نیز به ‌مرور می‌گوید: ظهور نمادهای غیربومی در معماری نمای شهری رشت، بازتابی از تمایل جامعه یا صاحبان املاک برای نمایش قدرت، اعتبار و موقعیت اجتماعی بالا است.

 

وی این تمایل را ناشی از ارزش‌های فرهنگی جامعه دانسته که در آن قدرت و شکوه به‌عنوان ویژگی‌های مثبت تلقی می‌شود و مطرح می‌کند: طبقات بالای جامعه از این طریق می‌خواهند جایگاه و موفقیت خود را به نمایش بگذارند. این موضوع گاهی ناشی از کمبود آگاهی در مورد اصول طراحی بومی و نبود نگاه تکتونیک به فرهنگ بومی است.

 

عضو هیئت‌علمی و مدیرگروه معماری و هنر جهاد دانشگاهی گیلان ادامه می‌دهد: وقتی در نماهای شهری چه در مرکز استان چه سایر شهرها با همچین پدیده‌های غیرمتجانس و الگوهای زرد روبرو می‌شویم که خارج از فرهنگ و زیست‌بوم ما است، چیزی که مخاطب تحلیل‌گر را به فکر وامی‌دارد نیاز روان‌شناختی جامعه بوده و طبقه‌ای که در جامعه ما در حال تغییر و تبدیل است و این موضوع آسیب‌شناسی جامعه را می‌طلبد.

 

نقش معماران و طراحان در فراهم سازی الگوهای متناسب بومی

سیندخت رضایی تاکید دارد: باید با فراهم‌سازی الگوهای طراحی شهری متنوع و متناسب بافرهنگ بومی، خوراک معماری غنی در سلیقه و سبد بصری مطالبه‌گران و با فراهم‌سازی حضور معماران مطرح و دعوت از سرمایه‌گذاران و همکاری با معماران استان مدل‌های معماری موفق را در الگوهای شهری فراهم سازند.

وی برگزاری جشنواره‌های رقابتی و مسابقه‌ای شدن در طراحی و معماری ساختمان‌های اداری و حتی بازسازی نماهای اداری و ورود تکنولوژی‌های مدرن در ساخت و بهره‌گیری از سازه‌های نوین در تولید را دلیل این موضوع عنوان و بیان می‌کند: پیگیری مستمر این روندها در اشتهای روان‌شناسی و زیبایی‌شناختی جامعه اثرگذار است.

مالک ساختمان در تلاش است تا قدرت، منزلت و جایگاه خود را از طریق بازنمایی ظاهری در سلسله‌مراتب اجتماعی به نحوی تثبیت کند

نقش و جایگاه شهرداری و نظام مهندسی در رها شدگی سیما و منظر شهری رشت

سیندخت رضایی در مورد نقش شهرداری و سازمان نظام‌مهندسی در این جریان خاطرنشان می‌کند: شهرداری می‌تواند با چندمرحله‌ای کردن صدور پروانه ساختمان، ناظران نظام‌مهندسی را به پروژه‌های ساخت‌وساز ورود دهد.

 

ناظران با گزارش تخلفات خواستار نقشه اجرایی شده که در این مرحله بایستی پروانه جدید اخذ شود و یا اینکه در مرحله پایان کار و سفت‌کاری تقاضای نقشه‌های فاز دوم نما را بدهند. بدین‌طریق به‌صورت قانونی سازمان نظام‌مهندسی می‌تواند در فرایند کنترل با ایجاد ضوابطی که شهرداری و سازمان سیما و منظر در نظر گرفته‌اند، ورود کند.

 

در واقع نقش ورود سازمان نظام‌مهندسی به موضوع با راهکاری که شهرداری ارائه کرده، تبیین می‌شود. ترکیب نهادهای متولی و ایجاد جلسات منظم و ملزم به رسیدگی این مسئله باید در رأس امور سازمان‌های شهرداری و نظام‌مهندسی قرار بگیرد، در غیر این صورت همچنان رهاشدگی در سیما و منظر شهری رشت را خواهیم داشت.

ظهور نمادهای غیربومی در معماری نمای شهری رشت، بازتابی از تمایل جامعه یا صاحبان املاک برای نمایش قدرت، اعتبار و موقعیت اجتماعی بالا است

چه بر سر شهر رشت و نحوه ساخت‌وساز آن آمده است؟!

ظهور و رواج نمادهای غیربومی در معماری و طراحی نمای شهری رشت یک پدیده پیچیده محسوب می‌شود. لازم نیست حتماً معمار یا دانش‌آموخته شهرسازی باشیم تا حجم وسیعِ این مقیاس بزرگ را که به عدم همخوانی میان بناها و بافت شهری منجر شده را تشخیص دهیم. چه بر سر شهر رشت و نحوه ساخت‌وساز آن آمده است؟!

 

کمتر ساختمان نوسازی را می‌توان در این شهر یافت که در یک محله قدیمی احداث شده باشد و کوچک‌ترین ارتباطی با بافت آن منطقه داشته باشد! به‌راستی چرا سازندگان و معماران بدون ذره‌ای تمرکز بر اقلیم و فرهنگ این منطقه، بر خلق زیبایی‌هایی عجیب و بی سرته و مُدرن نانوشته که فقط خود از آن سر در می‌آورند، تأکید دارند؟

امروزه رومانس، گوتیک و باروک، برج رکیب خانه و گنبد بالای سقف، استفاده از نمای کلاسیک، رومی و قرون‌وسطی و همچنین داشتن پنت‌هاوس، روف‌گاردن و باربیکیو و سایر الحاقات در ساخت وسازهای شهری و روستایی در بورس قرار دارد.

 

نویسنده: محمد صالح زاده (روزنامه نگار و پژوهشگر مسایل شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ در ۳۰ دی ۱۴۰۳

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۰۳ ، ۰۰:۵۵
محمد صالح زاده رشتی نژاد