شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری

۲ مطلب در خرداد ۱۴۰۲ ثبت شده است

 

 

 

 

خلاقیت گم شده یک شهر خلاق

چالش ها و تهدیدهای برند خوراک شناسی شهر رشت از سوی یونسکو

شهر خلاق خوراک؛ عنوان پرطمطراق و مجللی ست که سال هاست به رشت نسبت داده اند. پروژه شهر خوراک شناسی یونسکو بخشی از شبکه گسترده شهرهای خلاق است. این شبکه در سال ۲۰۰۴ میلادی راه اندازی شد و شهرهای عضو را در هفت زمینه خلاق سازماندهی می کند: صنایع دستی، هنر عامیانه، طراحی، فیلم، غذا، ادبیات، هنرهای رسانه ای و موسیقی.

تولید و توزیع فعالیت ها، توسعه کانون های خلاقیت و نوآوری، ایجاد فرصت برای افراد خلاق و بهبود زندگی برای افراد به حاشیه رانده شده و آسیب پذیر از نمونه آرمان هایی است که یونسکو در نظر دارد؛ با امتیاز خلاقیت برای شهرها ایجاد شود. شهرهایی که با ارزیابی یونسکو به جمع این شبکه گسترده اضافه می شوند. باید با اشتراک گذاری فعالیت های مثبت در بخش های دولتی، عمومی، خصوصی و جامعه مدنی به نوعی ارتباط و همکاری را وسیع تر نمایند. در یک مفهوم کلی تحت عنوان این برند جهانی باید بدانیم؛ در جهان امروز شهری که بتواند به صورت گوناگون و خلاقانه موجب همکاری افراد در پهنه سکونتگاهی شود؛ می تواند به عنوان موفق ترین شهر در قرن حاضر معرفی گردد. با این تفاسیر وجود طبقه خلاق عامل بسیار مهم در حصول خلاقیت شهری خواهد بود. خلاقیت عنصری حیاتی در توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهرها است .

تفاهم نامه همکاری کمیسیون ملی یونسکو در ایران و شهر رشت در سال ۱۳۹۳ منعقد و شهرداری رشت موظف گردید که پتانسیل های موجود اقتصادی و اجتماعی خلاقیت خوراک در رشت را تعیین و تکلیف کند و اطلاعات درخواستی را به مقر یونسکو در پاریس ارسال دارد. در پی این اقدام برای اولین بار در این شهر همایشی تخصصی با عنوان «چشم انداز توسعه پایدار» و دو کارگاه آموزشی که عبارتند از«توسعه پایدار و سیاستگذاری های ملی از منظر یونسکو» و «توسعه پایدار، توسعه اجتماعی، توانمندسازی زنان» تشکیل و همچنین میزبان هیات بلند پایه ای از اعضای کمیسیون ملی یونسکو بود.

در ۲۰ آذر ۱۳۹۴ (۱۱ دسامبر ۲۰۱۵) شهر رشت به طور رسمی از سوی ایرنا بوکووا، دبیرکل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی یونسکو در پاریس در شبکه جهانی شهرهای خلاق یونسکو در حوزه خوراک شناسی ثبت گردید. نکته حائز اهمیت این بود که هر ۴ سال یک بار شهر رشت ملزم است تا گزارش عملکردی از فعالیت های خود در سطوح ملی و بین المللی را به این شبکه ارائه نماید. در سال گذشته پس از اضافه شدن کرمانشاه به شبکه شهرهای خلاق خوراک و چالش های بوجود آمده، مدیر کمیته علمی ثبت برند شهر خلاق رشت (روشن بابایی) ضمن انتقاد از نبود سرمایه گذاری مناسب در رشت و عدم معرفی درست این عنوان به جامعه محلی و اطلاع رسانی نامناسب بیان داشت: ایجاد موزه خوراک، خیابان غذا، پارک صبحانه و تعامل اساتید دانشگاهی با دانشگاه‌های خارج از کشور همچنان در حد مصوبه باقی مانده و اجرایی نشدند.

با استناد به این توضیحات؛ پس از ثبت نهایی رشت در شبکه شهرهای خلاق در خوراک سوالاتی در ذهن متبادر می شود! مدیریت شهری پس از ثبت این برند تا چه حد توانسته نقش بسزایی برای ابقای این فرصت ایفا نماید؟ با توجه به نقش سازنده مدیریت شهری در این مزیت و عملکرد ضعیف چند ساله در این حوزه به نوعی می توان یک فهم و گفتمان نادرست را حدس زد که ریشه اش از عدم تفکر برنامه ریزی در حجم وسیعی از شهر می آید. پاسخ این پرسش از قلب رئوس مدیریت شهری رشت عبور می کند. کافیست به تعدُد شهرداران و سرپرست های جایگزین نگاهی بیندازیم یا عملکرد نمایندگان مردم در پارلمان شهر را تعقیب نماییم. آنقدر سطح عملکرد شورا در این شهر نزول یافته که در اخبار حوزه شهری مواردی بی اهمیت را می شنویم. حالا نه تنها خلاقیت خوراک به آن سرانجام در خور نرسیده، صنایع دستی نیز اضافه شد! گویا در نگاه مدیران شهری رشت تنها ثبت این دست عناوین پرطمطراق کفایت می کند و با اجرای چند جشنواره سطح پایین قال قضیه را سر هم می آورند.

از اواخر قرن بیستم با چرخشی فرهنگی و ارجاع آن در حوزه گردشگری شهری و ایجاد یک گفتمان غالب باعث شد که گرایش گردشگران در سفرها به آشنایی با میراث فرهنگی و تاریخ ملت ها ختم شود. با توجه به فرهنگ غنی شهر رشت، وجود راسته های فعال تجاری؛ از جمله بازار بزرگ و پیرامون بازآفرینی شده ی آن در دهه گذشته، که در سطح کشور به عنوان طرح پایلوت از آن یاد میشود و همچنین وجود بافت تاریخی و تمایل افراد این شهر به اوقات فراغت، این برند جهانی یونسکو می توانست در طی این سال ها بازدهی خوبی برای کلانشهر مرکزی استان داشته باشد. اما تا به اکنون غیر از مواردی، آنچنان شایسته تقدیر نبوده است.

پژوهش (تبیین راهبردهای توسعه گردشگری خلاق در شهر رشت) که توسط سالاری پور و همکاران در فصلنامه گردشگری شهری، دوره ۷ شماره ۳ سال ۱۳۹۹ منتشر شد، طبق نتایج پرسشنامه این پژوهش؛ تنها در بخش اقتصادی، نظر شهروندان یک عدد مطلوب را نشان میدهد که این موضوع نیز با استقبال بخش خصوصی از این عنوان و افزایش رستوران ها و مراکز خدمات گردشگری در رشت کاملا ملموس است. در سایر موضوعات از جمله رویدادهای فرهنگی و کیفیت محیطی نیازمند اصلاحات موردی و کاربردی هستیم. و در بخش اقدامات و امکانات آموزشی با توجه به تحلیل های صورت گرفته، عددی نسبتا پایین را نشان میدهد که برای جلوگیری از اختلال در خلاقیت شهری باید اقداماتی را انجام داد.

در ادامه به توسان شهری در ایالت آموزشی آریزونا واقع در آمریکا که تقریبا ۷ سال میشود، به شبکه شهرهای خلاق خوراک یونسکو پیوسته، می پردازیم؛ با توجه به کشت غلات از جمله گندم سفید سونوران در این منطقه و شباهت آن به رشت از حیث فعالیت های کشاورزی حایز اهمیت است. گردشگری از صنایع مهم توسعه توسان محسوب می شود، تاریخچه غذایی عمیق و چند فرهنگی توسان و مراکز تفریحی و اقامتی باعث شده تا برای این شهر سالانه ۲ میلیارد دلار و بیش از ۵/۳ میلیون بازدیدکننده به ارمغان ‌آورد. موضوع مهم دیگر در مورد این شهر که کاشت نوعی غلات در آن از گذشته رواج داشته و باعث شده که پس از ثبت این برند جهانی با اجرای جشنواره های متعدد و همکاری با آشپزهای محلی و پخت غذاهایی که با مواد بومی از جمله گندم سفید طبخ می شوند، راهی باشد برای شناساندن و سرمایه گذاری هرچه بیشتر توسان و همچنین نهاده ی بومی که در این منطقه کاشت و برداشت می شود. موردی که در رشت بدین شکل به آن توجه نشده است.

با توجه به آمارها؛ پس از ثبت رشت در شبکه شهرهای خلاق خوراک یونسکو، شاهد سرمایه گذاری های بخش خصوصی در احداث و راه اندازی رستوران، کافه و سایر مراکز اقامتی و تفریحی هستیم. به این طریق هرچند باعث اشتغال افراد در این حوزه شده ایم،  اما با توجه به کارکرد خدماتی بودن این مشاغل و پدید آمدن شغل های تَبعی نمی توان شاهد گردش سرمایه از نوع اقتصاد پایه را در این شهر با درصدی بالا شاهد بود. این فرایند به نوعی از نبود تفکر برنامه ریزی در حین و پس از شکل گیری این برند برای شهر رشت نشات می گیرد. اکتفا به این عنوان پرطمطراق و اجرای چند جشنواره معمولی از سوی سازمان های متولی و در راس آن مدیریت شهری؛ نمی تواند گره گشای اقتصاد ضعیف و بی برنامه ی گردشگری این شهر باشد. حتی الامکان برای حفظ و بقای این برند جهانی و همچنین بهره ی مضاعف از آن برای رشت، تا دیر نشده باید به یک فهم و گفتمان درست و چیدن پلان های برنامه ریزی باشیم و این مسیر همکاری و همراهی سازمان های اجرایی دیگر علی الخصوص اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان را خواهان است.

شهر خلاق همانطور که از اسم آن پیداست؛ اندیشه ای نو برای افزایش رقابت در شهرها که باید منجر به توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی با تاکید بر کارآفرینی بر پایه خلاقیت شود. محققین، برنامه ریزان و سیاست گذاران با مفهوم شهر خلاق در محور فعالیت های خود برنامه توسعه شهری را دنبال می کنند. مدیریت شهری به عنوان نهادی محلی در سکونتگاه های شهری بر پایه و عملیاتی کردن این اندیشه نو؛ بایستی توسعه شهر را با برنامه ریزی راهبردی اجرا نماید. شهر خلاق بر تولیدات فرهنگی تمرکز دارد، به روایتی تولید کالاها و خدمات فرهنگی با فعالیت هایی مرتبط میشوند که در نهایت خلاقیت از آن حاصل خواهد شد. ریچاردز در کتابش تحت عنوان “گردشگری خلاق” مینویسد: برای اینکه جوامع بتوانند رشد کنند، نیاز به خلاقیت توریست محور می باشد که موجب جذب سرمایه خلاق به شهرها می شود. وی همچنین تاکید دارد که این سرمایه خلاق است که موجب گردشگری خواهد شد.

برای ایجاد رویدادهای شهری نیازمند یک اقتصاد خلاق هستیم. باید بدانیم که این اقتصاد خلاق هیچگاه موفق نمی شود مگر با وجود افراد خلاق در شهر که از عوامل مهم در اجرای رویدادهای مختلف شهری هستند. نمونه موفق این نوع رویداد شهری؛ می توان به اسپانیا در زمان بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ اشاره داشت؛ دولت تصمیم میگیرد، تا با برگزاری رویدادهای تاریخی مردم را به بازدید از بناهای تاریخی، موزه ها و سایر آثار باستانی ترغیب نماید. و از این شیوه رویداد محور با جذب توریست برای از بین بردن بحران اقتصادی استفاده کرد. داشتن شهر خلاق در شبکه گسترده شهرهای کنونی آرزوی هر جامعه ای است. ریچارد فلوریدا به عنوان اولین کسی که بحث مناطق و شهرهای خلاق را مطرح کرده، معتقد است: رشد مناطق شهری در حال حاضر به دست طبقه خلاق است. وی نقش سرمایه انسانی خلاق در رشد شهرها و مناطق را بسیار حایز اهمیت می داند.

با احتساب زمان از دست رفته ثبت شهر رشت به عنوان شهر خلاق باید گفت: تا به امروز با اتکا به چند جشنواره غذایی سطح پایین، سرمایه گذاری خصوصی، ایجاد مشاغل غیرپایه و همچنین عدم برنامه ریزی مناسب، آنچنان نیز توفیقی حاصل نشد. حتی در برهه هایی خطرحذف این برند از رشت هم حس شد. در ادامه برای ایجاد توسعه شهری با این برند جهانی؛ بایستی با برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی مدیریت شهری با سایر سازمان های اجرایی در مرحله نخست؛ به افزایش اقدامات کاربردی و اصلاح امکانات آموزشی در ابعاد و طبقات مختلف شهر دست زد و هم پیوندی را در تمام ابعاد جوامع شهری حاصل شد. سپس با تغییرات اصلاحی در کیفیت های محیطی شهر، برای ایجاد جشنواره ها و فسیتوال های درون و برون منطقه ای تمام گروه های اقتصادی، اجتماعی، صنعتی، فرهنگی و ذی نفع شهر را درگیر کرد. و با ترسیم جغرافیای خلاقیت بر اساس پخشایش طبقه خلاق در تمام مناطق و حوزه های شهری رشت از این امتیاز به نفع رشت استفاده کرد.

 

نویسنده : محمد صالح زاده رشتی نژاد ( روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری) 

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۲

https://moroor.org/

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ خرداد ۰۲ ، ۰۰:۴۱
محمد صالح زاده رشتی نژاد

گزارش؛ سرگذشت نافرجام تقاطع‌ها در رشت/خودنمایی شهرداران گذشته با اجرای بی‌سرانجام پروژه‌های ترافیکی

 

چندی قبل رییس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر از احداث ۵ پل جدید در رشت خبر داد و ضرورت احداث پل های جدید عبور و مرور خودرویی را،  باتوجه به برنامه ریزی ها و ریل گذاری ها در زیرساخت حمل و نقل شهر اجتناب ناپذیر دانست. وی در جلسه علنی شورای شهر رشت تا قبل از تایید رسمی انتخاب شهردار از سوی وزارت کشور عنوان کرد: با دریافت حکم شهردار رشت، احداث ۵ پل در شهر رشت را در دستور کار خواهیم داشت. عباس نژاد ریاست کمیسیون حمل و نقل در مورد جانمایی این تقاطع های غیر همسطح افزود: بعد از شروع به کار شهردار جدید و دریافت مجوز رسانه ای خواهند شد.

تعویق طولانی از ابلاغ تا اجرای پروژه ها

فروردین ماه سالجاری در جلسه مشترک کمیسیون های حمل و نقل، عمران و برنامه و بودجه شورای اسلامی نیز اشاره شد: برای انجام پروژه های عمرانی در شش ماه اول سال باید اقدام شود. با توجه به زمان معنادار برای پروژه های عمرانی در رشت به دلیل موقعیت آب و هوایی ۶ ماه نخست سال مناسب ترین زمان برای تسریع انجام پروژه های عمرانی است. مسعود عباس نژاد در این جلسه گفت: متاسفانه در شش ماهه اول سال گذشته در اجرای پروژه های عمرانی عملکردی نداشتیم و روزهای بلند و آفتابی سال به هدر رفت و صرف فرآیندهای مکاتبات اداری و فراخوان ها شد. وی در ادامه افزود: سال گذشته زمان ابلاغ پروژه ها و عملیات اجرایی آنقدر به تعویق افتاد که حتی از ماه ششم سال فراتر رفت و اجراهای عمرانی به ماه نهم سال کشید که در نهایت در پایان سال اجراها کم بازده و با نارضایتی پیمانکار و شهروندان همراه بود.

ریاست کمیسیون حمل و نقل و ترافیک شورای شهر رشت؛ سال ۱۴۰۲ را سال کار و سازندگی برای کلانشهر مرکزی استان گیلان در نظردارد. وی همچنین با اشاره به فرصت های از دست رفته برای این شهر در سال گذشته بیان کرد: با توجه به فرصت پیش رو و پیش بینی تحقق بودجه‌های مفید برای شهرداری در سال ۱۴۰۲، انتظار داریم که مدیران مناطق و سازمانهای عمرانی ابلاغ‌های خود را تا پایان فروردین به پیمانکاران اعلام و فرآیند اجرا حتما در ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۲ شروع شود.

گسترش شهرنشینی و استفاده روز افزون از اتومبیل، محدودیتها در توسعه شبکه های ارتباطی و معابر درون و برون شهری بر مشکل ازدحام ترافیک افزوده است. اهمیت بررسی مشکلات ترافیکی و ارایه راه حل‌هایی برای تغییر وضعیت حاد ترافیکی موجود از دغدغه‌های اصلی شهرهای بزرگ و مدیران شهری محسوب می‌شود. تصادفات ترافیکی، آلودگی های صوتی و زیست محیطی پیشامد نامطلوب جریان ترافیک می‌باشد. طبق آمار بخش اعظمی از تصادفها در داخل معابر شهری در محدوده تقاطع های متراکم صورت می‌پذیرد. علت اصلی بروز تصادف در تقاطع؛ همگرا شدن مسیرهای مختلف در یک نقطه است. پیچیدگی و جابجایی وسایل نقلیه در تقاطع موجب افزایش نقاط برخورد و لذا افزایش تصادفات در جریان‌های مختلف ترافیکی می‌گردد.

از مباحث مورد توجه مدیریت شهری در حل معضل ترافیک و روان سازی معابر شهری و به منظور کاهش گره‌های ترافیکی؛ تبدیل تقاطع‌های همسطح به غیر همسطح است. تقاطع غیرهمسطح؛ تبادلی است که اتصال خیابان های واقع در یک یا چند سطح مجزا را فراهم می‌کند وحرکت ترافیک بین دو یا چند خیابان یا بزرگراه را در ترازهای مختلف مهیا می‌سازد. در جهان امروزیِ شهرها؛ احداث به وفور این تقاطع های غیرهمسطح باعث شده کلانشهرها در مقیاس جهانی به سمت و سوی دو یا چند طبقه شدن سوق یابند. این تبادل ها در معابر درون و برون شهری از سطح بار ترافیکی معابر کاسته و به عبور و مرور خودروها سرعت بخشیده و با بهره برداری آنها به کاهش تلفات انرژی، زمان و همچنین کاهش آمار تصادف و اثرات منفی زیست محیطی کمک شایانی نموده است.

در ایران نیز کلانشهرهایی همچون تهران، تبریز، اصفهان و … از دهه هفتاد به سمت تبدیل تقاطع همسطح به غیرهمسطح در معابر شهری گام های وسیعی برداشته‌اند. اکنون پس از دو دهه از عمر این رویکرد و همچنین حجم وسیع احداث این نوع تبادل ها در تهران، می‌توان پایتخت کشور را یک کلانشهر دو طبقه شده نامگذاری کرد. از آن زمان تاکنون هر جا نقطه کور ترافیکی ایجاد می‌شد، در راستای روان‌سازی تردد و تسهیل عبور و مرور شهروندان؛ مدیریت شهری اقدام به احداث روگذر و یا زیرگذر در آن مسیر می‌کرد.

تقاطع‌های چهارگانه غیرهمسطح رشت

 کلانشهر رشت نیز با توجه به رشد وسیع، افزایش جمعیت و اتومبیل طی دهه‌های متوالی با مشکلات فراوانی در حوزه ترافیک روبرو شده است. بررسی طرح جامع حمل ونقل و ترافیک رشت از سال ۸۶ آغاز شد و در این مدت بارها برای تصویب به شورای عالی ارسال و هر بار به دلایلی با آن موافقت نشد. در نهایت شورای چهارم رشت موفق به تصویب طرح جامع حمل ونقل وترافیک رشت شد. تصویب طرح جامع حمل و نقل و ترافیک نوید خوبی برای رفع مشکلات ترافیکی شهر بود. رضا رسولی از اعضای سابق شورای شهر و ریاست کمیسیون حمل و نقل و ترافیک در مورد این طرح گفته بود: این طرح درسه افق کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت طراحی شده ومباحثی از جمله بازگشایی معابر، رینگ سوم شهر، توسعه سیستم حمل ونقل همگانی و انبوه بَر در کریدورهای شمال، جنوب شهر درآن مطرح شده است.

سرگذشت پل های عبور و مرور خودرویی در رشت و همچنین استان گیلان آنچنان بر مسیر امیدواری حرکت نداشته و اجرای تقاطع های غیر همسطح در رشت از آغاز روند خود در اواخر دهه ۸۰ با چالش ها و اتفاقاتی عجیب همراه بوده اند. از اشکال فنی در محاسبات و طراحی تا نشست و فروریزش، از نگرانی مردم برای تاخیر زمان بهره برداری تا شهری که مدتها به کارگاه بزرگ عمرانی تبدیل شده بود. در سایر شهرهای استان نیز از احداث پل های ماشین رو خبرهای خوبی به گوش نمی‌رسد. همین اواخر دستگاه قضا برای تسریع در امور اجرایی و عمرانی تقاطع غیرهمسطح لاهیجان فرصتی ضرب الاجلی پیش بینی کرد و تاکید کرد که حداکثر زمان پیش بینی شده برای تکمیل طبقه زیرین پل ۳ ماه است و اجرای کامل پروژه ظرف ۶ ماه آینده باید به اتمام برسد.

در مرکز استان گیلان؛ تا به امروز ۴ تقاطع غیرهمسطح احداث شده است. از این تعداد پل ها فقط تقاطع غیرهمسطح یخسازی دارای (روگذر-زیرگذر) است و سایر پل ها فقط به صورت روگذر در دو مسیر رفت و برگشت به بهره برداری رسیده اند. جانبازان، یخسازی، انتظام و باستانی شعار تقاطع های غیر همسطحی هستند که در طول بیش از یک دهه از آغاز روند احداث معابر طبقاتی در رشت اجرا شده اند. تقاطع های غیرهمسطح ولیعصر و امام حسین(ع)که در این سالها جز پروژه هایی محسوب می‌شدند که شهرداران وقت هربار نوید آغاز اجرای آنرا می‌دادند و چند دوره شورایی را نیز در بر می‌گیرد. با ایجاد این تقاطع ها؛ ترافیک همیشگی در محدوده های معین، میدان ولیعصر (فلکه فرزانه) به بلوار شهید انصاری، بلوار ولیعصر به بلوار انصاری و جاده انزلی به بلوار خرمشهر کمتر خواهد شد. تا به امروز اجرای این تقاطع های غیرهمسطح در چند دوره شهرداری، تنها با خودنمایی  شهرداران وقت همراه بوده و هیچ تجهیز کارگاهی برای اجرای آنها در شهر دیده نشده است.

تفاهم نامه با قرارگاه خاتم، هیاهوی بسیار برای هیچ

 در این زمینه ریاست شورای شهر رشت در مورد پروژه های ترافیکی شهر رشت به مرور عنوان کرد: اولویت ما در مباحث ترافیکی؛ احداث تقاطع های غیرهمسطح از جمله تقاطع غیر همسطح ولیعصر بر روی میدان فرزانه است و همچنین باید در تسریع اجرای رینگ ۹۰ متری و کانال ژ پنج نیز تلاش کنیم. از آن جهت که در حال حاضر شهر رشت فاقد کمربندی دور شهر است و این موضوع باعث می‌شود که ترافیک خروجی به داخل شهر منتقل شده و به این خاطر بدنبال آن هستیم تا هرچه زودتر این پروژه های ترافیکی را تعیین و تکلیف کنیم. وی همچنین در مورد اجرای تقاطع غیرهمسطح ولیعصر گفت: پیمانکار بومی پروژه هیچ مشکلی در اجرا ندارد و مراحل مختلف قبل اجرا را انجام داده است. برای آغاز فرایند اجرای این روگذر باید آن نقشه نهایی چپگردِ تقاطع که بدلایل امنیتی حایز اهمیت است، به موافقت برسد. پس از این تاییدیه بلافاصله پیمانکار کار خودش را آغاز خواهد کرد.

کارگرنیا در مورد پرسش مهلت زمانی پروژه تا اجرا گفت: تا قبل از شروع ۶ ماهه دوم سال این نوید را به شهروندان رشت خواهیم داد. وی همچنین در مورد قرارگاه خاتم در اجرای پروژه های عمرانی و علی الخصوص ترافیکی و احداث پل های روگذر بیان کرد: در دوره شورای ششم هیچگونه تفاهم نامه ای با قرارگاه خاتم در مورد احداث تقاطع‌ها نداریم. اما در دوره گذشته و شهردار وقت یک تفاهم نامه ای با قرارگاه خاتم برای چند تقاطع غیرهمسطح از جمله میدان امام حسین و نیروی دریایی و رینگ ۹۰ متری ترتیب داده شد اما هیچگاه این تفاهم نامه به مرحله بستن قرارداد برای اجرا نرسید و هیچ پیش پرداختی نیز از سوی شهرداری برای قرارگاه خاتم صورت نگرفت. همچنین آن تفاهم نامه با موعد مقرر، مهلت آن به پایان رسیده است.

یکی از مشکلات و معضلات زندگی شهری، ازدحام ترافیک و سختی رفت و آمد در سطح شهرها به ویژه کلانشهرها است. کلانشهر رشت نیز با کارکردهایی که در سطح درون و برون منطقه ای داراست از این معضل که دامنگیر کلانشهرهای شلوغ است، در اَمان نمانده است. با توجه به اظهارات اعضای شورای شهر، احداث تقاطع های غیرهمسطح از جمله ولیعصر از لحاظ مالی بودجه مصوب خود را دارد. در حال حاضر با شرایطی که شهر رشت دارد، علیرغم توسعه انسانی و خودرویی، توسعه خیابانی نداشته است. بنابراین احداث تقاطع های غیرهمسطح توام با اجرای رینگ ۹۰ متری و کانال ژ پنج در شهر می‌تواند موثر باشد. طی دهه‌های مختلف با وجود عدم توسعه یافتگی معابر شهری رشت، نمی‌توان فقط با اضافه کردن یک یا دو تقاطع غیرهمسطح دیگر در این شهر از حجم ترافیک کاست. در سالهای اخیر بهره‌برداری تقاطع‌های غیرهمسطح بدون در نظر گرفتن رینگ های دور شهر آنچنان در روان سازی ترافیک موثر عمل نکرده‌اند.

 بطور مثال تقاطع ناهمسطح شهدای پلیس، از طرح‌های شهرداری کرج؛ یک نمونه از این تقاطع ها در مرکز استان البرز بود که با بهره برداری از این تقاطع امید می رفت که مشکل تردد و ترافیک رفع شود، اما نه تنها برطرف نشد که خود نیز به کلاف سردرگم تبدیل شد. در کلانشهر رشت نیز بایستی پروژه های عمرانی و ترافیکی این شهر در یک بازه زمانی یکسان نسبت به هم آغاز و اجرای تقاطع های غیرهمسطح با معابر همسطح و علی الخصوص کمربندی دور شهر، رینگ ۹۰ متری و کانال ژ پنج با پیشرفت فیزیکی متناسب اتفاق افتد تا بتوان در روان سازیِ گره های ترافیکی این شهر تدبیری مناسب یافت. با این تفاسیر اجرا کردن این نوع تقاطع های غیرهمسطح بجای اینکه مرکز خودنمایی شهرداران و دوره های شورایی باشد، باید با یک برنامه ریزی و زمانبندی دقیق به بهره برداری مناسب برسند.

 

نویسنده : محمد صالح زاده رشتی نژاد ( روزنامه نگار - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه گیلان) 

 

منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ دهم خرداد 1402

https://moroor.org/

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۰۲ ، ۰۱:۳۷
محمد صالح زاده رشتی نژاد