شهردار یکی از شهرهای شرقی گیلان شب گذشته توسط پلیس اطلاعات و امنیت استان بازداشت شد.
در خبری غیررسمی اعلام شده شهردار این شهر کوچک شرق گیلان به اتهام اخذ رشوه بازداشت شد و پرونده وی به دستگاه قضائی منتقل شده است.
منبع : پایگاه تحلیلی و خبری حکایت گیلان
ایسنا/البرز رئیس کل دادگستری استان البرز با اعلام صدور کیفرخواست شهردار و اعضای شورای شهر یکی از شهرهای شهرستان ساوجبلاغ به اتهام تشکیل شبکه ارتشا گفت که تعداد متهمان به ۱۳ نفر رسیده است.
به گزارش ایسنا، حسین فاضلی هریکندی با بیان اینکه پس از بازداشت شهردار یکی از شهرهای ساوجبلاغ با گزارش اداره کل اطلاعات استان البرز، تحقیقات مشخص کرد که کلیه اعضای شورای شهر نیز با وی مشارکت داشته‌اند، گفت: بر این اساس کلیه اعضای شورای شهر نیز بازداشت شدند که در تحقیقات به بزه‌های ارتکابی اقرار کردند.
رئیس کل دادگستری استان البرز اضافه کرد: متهمان شامل شهردار و اعضای شورای شهر در ابتدا با انتصاب نزدیکان خود در پست‌های کلیدی شهرداری، ضمن ارتباط‌گیری با برخی صاحبان کارخانجات و مالکان، سازنده‌های غیرمجاز و حتی مجاز و عوامل تغییر کاربری غیرمجاز، اقدامات خود را پیگیری می‌کردند.
وی به ابعاد دیگر فعالیت این شبکه شکل یافته اشاره کرد و افزود: در ادامه با ایجاد روابط ناسالم مالی از طرق مختلف، مدیریت پرونده‌های مربوط به مالکین و پرونده‌های طرح شده در کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری، اعمال فشار روحی و کاری و یا با طرح موانع غیرقانونی رأسا یا از طریق عوامل خود، از طرفین رشوه در قالب وجه نقد، سکه و دلار دریافت می‌کردند.
فاضلی هریکندی با بیان اینکه در این پرونده علاوه بر شهردار و اعضای شورای شهر، دو نفر از کارمندان شهرداری نیز به اتهام دریافت رشوه بازداشت شده‌اند متذکر شد: همچنین پنج نفر از اشخاص خارج از شهرداری شامل چهار شخص حقیقی و یک شخص حقوقی به اتهام پرداخت رشوه تحت تعقیب قرار گرفته‌اند.
وی ادامه داد: پرونده پس از صدور کیفرخواست به اتهام «تشکیل شبکه ارتشا»، «تحصیل مال نامشروع» و «پولشویی» در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان البرز در حال رسیدگی است.
رئیس کل دادگستری استان البرز متذکر شد: با توجه به بازداشت شهردار و کلیه اعضای شورای شهر، مطابق قانون، در غیاب شورای شهر، شهردار از سوی استاندار البرز منصوب شد.
منبع : خبرگزاری ایسنا/ البرز
رفتار در رانندگی و ترافیک
یادداشتی از محمد صالح زاده (پژوهشگر مسایل شهری)
داریوش فرهودی؛ پژوهشگر حوزه ژنتیک، روان‌شناس، انسان‌شناس و پزشکی است که از او به عنوان پدر علم ژنتیک یاد می‌شود. وی دکترای علوم طبیعی در ژنتیک انسانی و دکترای انسان‌شناسی را از دانشگاه ماینتس آلمان (۱۹۷۲) و درجه استادی در ژنتیک پزشکی را از دانشگاه مونیخ (۱۹۹۱) اخذ کرده‌است. او همچنین بنیانگذار و رئیس اولین کلینیک ژنتیک ایران (از ۱۳۵۴ تا کنون) و استاد و مدیر گروه ژنتیک انسانی دانشکده بهداشت در دانشگاه علوم پزشکی تهران (۱۳۵۲ تا ۱۳۸۲) است.
چندی پیش ویدیویی از گفتگوی داریوش فرهودی می‌دیدم که همانند دیگر ویدیو‌های تیکه تیکه شده این روز‌های فضای مجازی از قیچی ادیتور جا نمانده بود. هدف از تیکه تیکه کردن ویدیو‌ها هم اینست؛ که نهایت بتوان در یک دقیقه اینستاگرام نمایش داده شود، و به صورت مختصر و مفید خوراک ذهن شود و از همه مهمتر، لایک و کامنت بگیرد تا پس از بازخورد پُست، پیج‌های مذکور از لحاظ جذب مخاطب و لایک و کامنت بالا بروند. عادت این روز‌های مجازی است؛ با تیکه تیکه کردن محتوا حالا هر موضوعی می‌تواند باشد، کافیست که رو بورس باشد و احساسات مخاطبین را برانگیزاند، هدف بالا رفتن پیج و جذب مخاطب و افزایش لایک است. بیش از اینکه چه منتشر می‌شود و از چه کسی باز نشر داده می‌شود، فقط آن محتوایی که قرار است، مخاطب را علاقه‌مند و ترغیبش کند تا با انگشت خود یک تیکه قلب قرمز بزند و یا در حد چند واژه و ایموجی و از این دست اظهار وجود‌های مجازی برای آن پست تایپ کند، کفایت می‌کند. مهم اینست که پیج مذکور بعداً با جذب فالوئر با یک تغییر کاربری بدون مجوز به آنلاین شاپ و سایر کاربرد‌های مدنظر تغییر محتوا دهد.
اما از هرچه که بگذریم؛ برای ما صحبت‌های دکتر داریوش فرهودی که با مختصر بیوگرافی از او با وی آشنا شده‌ایم، مهمتر است. وی در این گفتگو در مورد رفتاری صحبت می‌کند که ما هر روز پس از خارج شدن از خانه با آن سر و کار داریم تا وقتی که مجدد به خانه برگردیم. به لطف یا ضررِ مسکن آپارتمانی و پارکینگ‌های مشترک حتی پس از درب اول مجموعه ساختمانی نیز می‌توان این رفتار‌ها را مشاهده و حس کرد. و اگر خرج و مخارج زندگی این امکان را بدهد تا خود نیز به جرگه‌ی دارندگان این وسیله نایل شویم، می‌توان گفت: هر شخص خود نیز بازتاب دهنده این نوع رفتار خواهد بود. حالا چه از نوع خوب یا بد! با اخلاق یا بی‌اخلاق! عصبی یا آرام! و... خلاصه در روند کنونی و شرایط حاضر این نوع رفتار هم می‌تواند گیرنده یا بازتاب دهنده از اشخاص باشد.
دکتر فرهودی در این گفتگو مثالی می‌زند؛ از آداب و معاشرتی که ما آدم‌ها در مکان‌های مختلف از خود بروز می‌دهیم. از سلام علیک تا لحظه خداحافظی در هر مکانی که به محض ورود به آن وارد و در حین ترک از آن خارج می‌شویم. از سر خیابان اولی که به محض ترک خانه به آن ورود می‌کنیم تا در طول مسیری که قرار است به مقصدی برسیم. تفاوتی ندارد، این مقصد می‌تواند محل کار با پرسنل زیاد باشد یا مبنی بر نوع اشتغال این امکان باشد که با اشخاص کمتری در طول ساعت کاری در ارتباط باشیم. خلاصه آدمیزاد چه در داخل یک فضای مسکونی چه در فضاهای عمومی با انواع و اقسام معاشرت‌ها سر و کار دارد و متقابلا باید از خود بروز دهد. در ادامه دکتر فرهودی از رفتار در آداب معاشرت به رفتار در حین رانندگی می‌پردازد. وی می‌گوید: رانندگی نیز رفتار است. مسئله ی مهمی را مطرح می‌کند. مسئله‌ای که این روزها بیشتر از قبل در خیابان‌های شهر با آن برخورد می‌کنیم. مسئله‌ای که هم تفسیرات جامعه شناسی و روان شناسی را در بر می‌گیرد و هم می‌توان آنرا از لحاظ کالبدی شهرها و حوزه ترافیک و شهرسازی و روان شناسی محیط مورد تحلیل قرار داد.
بار‌ها برای تک تک‌مان در حین تردد چه با وسیله نقلیه شخصی، چه عمومی و پیاده پیش آمده است. اگر توجه کنیم به رفتار‌ها در حین رانندگی به مسائلی برمیخوریم، که ممکن است در یک آن به پیامدهای بحران‌زا و حتی جبران ناپذیری بدل گردد. فاصله اولین رفتار نامناسب و در مقابل واکنش‌های بعدی آنقدر کوتاه ست که پیش آمده افراد پس از این بازه کوتاه از اینکه چرا آن لحظه نتوانسته‌اند، رفتار خود را کنترل کنند؟، احساس ندامت دارند. کافیست یک پارک نامناسب در یک خیابان کم عرض، یک بوق اضافی، یک صدای ناهنجار و یا یک حواس پرتی و سایر عوامل دخیل باعث واکنشی شود که خود منجر به بازخورد‌های دیگری خواهد شد.
به پرخاشگری‌های رفتاری در رانندگی اگر دقت کنیم؛ اولین رفتار باعث واکنشی‌های دوم و سوم خواهد شد که با ادامه این رفتار‌ها اتفاقات ناگوار‌تری رخ می‌دهد. با توجه به وسعت حمل و نقل جاده‌ای در کشور و تأکید استفاده از وسیله نقلیه شخصی و میزان بالای تصادفات هم اگر بنگریم و آنها را باهم ارزیابی کنیم، گواهی بر این ادعاست؛ به رفتار‌هایی خواهیم رسید که در حین رانندگی افراد مختلف از خود بروز خواهند داد. این رفتار‌ها تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تفاوت‌های مکانی و فضایی، اجتماعی و فرهنگی، کالبدی و شهری از الگوهای ویژه‌ای پیروی می‌کنند. در این باره پژوهش‌هایی با رویکرد‌های تخصصی متنوعی از جمله؛ جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، معماری و شهرسازی و روان‌شناسی محیطی صورت گرفته که هرکدام در فراخور موضوع به نتایج مفیدی دست یافته‌اند. در زمینه پریش خوانی شهری که موضوعات شهرسازی، مدیریت شهری، کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را شامل می‌شود به مطالعاتی در شهر رشت پرداخته‌ام که می‌توان گفت: در طی دهه‌های اخیر؛ رفتار‌ها در رانندگی در بوجود آوردن گره‌های ترافیکی در کلانشهر رشت بی‌تأثیر نیست.
نویسنده : محمد صالح زاده رشتی نژاد ( پژوهشگر مسایل شهری ، دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه گیلان)
اتحادیه شهرداری های مرمره: میزبان روز جهانی متروپولیتن در سال 2023 در استانبول است.
اتحادیه شهرداری های مرمره امسال میزبان روز جهانی متروپولیتن در استانبول خواهد بود و به بررسی قدرت طبیعت در کلان شهرهای ما می پردازد.
امسال، روز جهانی متروپولیتن توسط اتحادیه شهرداری های مرمره در بزرگترین شهر اروپا: استانبول برگزار می شود. موضوع سال 2023 "قدرت طبیعت در کلانشهرهای ما" است که بر نیاز فوری برای بهبود کیفیت زندگی کلانشهرها از طریق بازگرداندن طبیعت به فضاهای شهری تاکید دارد.روز جهانی متروپولیتن فراخوانی است برای بازاندیشی در آینده شهرها. در کمتر از سه دهه، مناطق شهری خانه ی تقریباً دو برابر جمعیت امروزی خواهند بود. ما باید با این چالش مقابله کنیم و کلانشهرها را زیست پذیرتر، انعطاف پذیرتر کنیم و برای حمایت از جوامع آینده خود آماده کنیم.
میزبانان ما
اتحادیه شهرداری های مرمره (MMU) بزرگترین انجمن منطقه ای دولت های محلی در ترکیه است که حدود یک سوم جمعیت این کشور را در خود جای داده است. روز جهانی متروپولیتن در سال 2023 در چارچوب مجمع شهری مرمره (MARUF)، اولین انجمن شهری ملی ترکیه، برگزار خواهد شد.
در 7 اکتبر، MMU رویداد پیشرو امسال را با مشارکت متروپلیس و UN-Habitat برگزار خواهد کرد: "فراتر از شهر: چگونه طبیعت می تواند کلانشهرها را متحول کند" در استانبول. این رویداد بر قدرت طبیعت در کلان شهرها تمرکز خواهد کرد و در مورد اقداماتی که می توان برای افزایش تاب آوری در برابر تغییرات آب و هوایی و بلایای طبیعی انجام داد بحث خواهد کرد.
اخیرا دو زمین لرزه بزرگ در جنوب ترکیه و شمال سوریه رخ داده است. دیدیم که تا همه ما در امان نباشیم، هیچ یک از ما در امان نیستیم و ساخت شهرهای مقاوم برای همه ما اولویت دارد. پس از این زلزله های بزرگ، عبرت گرفتن از طبیعت و بازسازی شهرهایمان از گرد و غبار با پذیرش راهکارهای مبتنی بر طبیعت، بار دیگر حیاتی شده است.
م. جمیل ارسلان - دبیرکل اتحادیه شهرداری های مرمره
جاه طلبی های ما
شهرها محل زندگی 56 درصد از جمعیت جهان هستند، اما بیش از 75 درصد از منابع طبیعی را استفاده می کنند و بیش از 70 درصد از انتشار CO2 جهانی را منتشر می کنند. کلان شهرها نقش کلیدی در مقابله با بحران آب و هوا و حمایت از تلاش های جهانی حفاظت از طریق حفاظت و احیای مناطق طبیعی در داخل و خارج از مرزهای خود دارند.
اعضای متروپلیس قبلاً با پیوستن به کمپین ما "بذرها برای شهرها" تعهد خود را برای بازگرداندن طبیعت به فضای شهری متعهد کرده اند. شهرهای عضو ما قبل از چهلمین سالگرد ما در سال 2025، 5،995،686 درخت جدید خواهند کاشت - اما هنوز فکر می‌کنیم که می‌توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم. در این روز جهانی متروپولیتن، ما از شهرهای بیشتری می خواهیم تا تعهدات خود را برای سبز کردن کلان شهرهای خود به اشتراک بگذارند.
چگونه درگیر شویم
راه‌های زیادی برای جشن گرفتن روز جهانی متروپولیتن و شنیدن صدایتان وجود دارد:
رویدادها: یک بحث سازماندهی کنید یا یک پنل آنلاین با کارشناسان مهمان برگزار کنید
کارگاه ها: یک فعالیت آموزشی برای گسترش آگاهی و به اشتراک گذاری دانش آماده کنید
کلاس های کارشناسی ارشد: یک کلاس باز کنید یا برای انتشار دانش در مورد مدیریت شهری صحبت کنید
تعهدات: تصویب یا تصویب طرح، خط مشی، برنامه، مقررات یا پروژه ای که به دستیابی به کلانشهرهای دلسوزتر کمک می کند.
با استفاده از هشتگ #WorldMetropolitanday در شبکه های اجتماعی سروصدا ایجاد کنید! پست های ما را در @metropolis_org و @UNHABITAT لایک کنید و به اشتراک بگذارید.
منبع: وبسایت متروپلیس
https://www.metropolis.org/news/marmara-municipalities-union-set-host-world-metropolitan-day-2023-istanbul
ترجمه : محمد صالح زاده
This year, World Metropolitan Day will be hosted by Marmara Municipalities Union in Europe’s largest city: Istanbul. The theme for 2023 is “The Power of Nature in our Metropolises,” highlighting the urgent need to improve metropolitan quality of life by bringing nature back into urban spaces.
World Metropolitan Day is a call to rethink the future of cities. In less than three decades, urban areas will be home to nearly double the population they are today. We need to rise to this challenge by making metropolises more liveable, resilient and prepared to support their future communities.
Marmara Municipalities Union (MMU) is the largest regional Local Government Association in Turkey—home to about one third of the country’s population. World Metropolitan Day 2023 will be hosted in the framework of the Marmara Urban Forum (MARUF), Turkey’s first national urban forum.
On 7 October, MMU will hold this year's leading event in partnership with Metropolis and UN-Habitat: “Beyond Urban: How Nature can Transform Metropolises,” in Istanbul. The event will put a spotlight on the power of nature in metropolises and discuss what actions can be taken to increase resilience against climate change and natural disasters.
Cities are home to 56% of the world's population, but they use more than 75% of natural resources and emit over 70% of global CO2 emissions. Metropolises have a key role in tackling the climate crisis and supporting global conservation efforts by protecting and restoring natural areas within and beyond their boundaries.
Metropolis members have already pledged their commitment to bringing nature back into urban space by joining our “Seeds for Cities” campaign. Our member cities will plant 5,995,686 new trees before our 40th anniversary in 2025 – but we still think we can do more. This World Metropolitan Day, we’ll be calling on more cities to share their commitments to greening their metropolises.
There are many ways to celebrate World Metropolitan Day and make your voice heard:
Source/ https://www.metropolis.org/news/
گزارش تصویری؛ ایرنا / جاری شدن سیل در آستارا
بارش شدید باران و بسته شدن دهانه رودخانه آستارا سبب سر ریز شدن آب، جاری شدن سیل،آبگرفتگی و تخریب بخشی از زیر ساخت های شهری آستارا شد. طی سه روز گذشته بیش از ۲۵۰ میلیمتر در شهرستان رضوانشهر باران بارید و بارش باران در آستارا از ۱۶۰ میلیمتر نیز فراتر رفت. شهرستان مرزی بندر آستارا با ۹۱ هزار نفر جمعیت در غرب استان گیلان و حاشیه دریای خزر واقع شده است.
عکاس : مجتبی محمدی
۲۸ شهریور ۱۴۰۲
منبع : خبرگزاری ایرنا گیلان
عکاس: مجتبی محمدی
https://www.irna.ir/photo/85232945/
یادداشت؛ طلای آبی یا بلای آبی؟
آستارا بعد از انزلی پرباران‌‌ترین شهر ایران است. بارندگی شدید وقتی با فقدان زیرساختهای شهری و البته بی‌درایتی همراه شود باعث وقوع سیلاب و آبگرفتگی می‌شود. بلایی که هر چند سال یک بار بر شهر بام‌های سفالی نازل شده است. در این یادداشت سعی دارم با نگاهی دقیق‌تر ساز وکار وقوع سیلاب در این شهر را بررسی کنم.
دو شریان اصلی در کالبد شهری آستارا جریان دارد که آبهای بالادست را از جنگل‌ها و کوه‌های غربی به دریا در شرق منتقل می‌کنند؛ یکی رودخانه مرزی آستاراچای که از زمان فتحعلی شاه آستاری ایران را از آستارای جمهوری آذربایجان جدا می‌کند و در میان سیم‌های خاردار محصور است. دیگری رودخانه مرداب که خود حاصل به هم پیوستن و هم‌آغوشی دو رودخانه ملاهادی و ویرمونی در محدوده پل کشاورز است. محله‌هایی که دچار آبگرفتگی می‌شوند همگی در مجاورت رودخانه ویرمونی قرار دارند یا به نحوی با آن سر و سری دارند. از خیابان رستمیان گرفته تا محله خلیل‌آباد و کوچه‌های کشاورز و شالیزار.
شهرداری آستارا در سال‌های گذشته برای پیشگیری از تکرار آبگرفتگی این محلات دستکم از دو شرکت مشاور کمک گرفته است. اولین شرکت در دهه هشتاد با مطالعه میدانی رودخانه و مسیلهای شهرستان، ساخت دیواره بتونی و کانالیزه کردن رودخانه را با هدف افزایش دبی آب توصیه می‌کند. پیشنهادی که مؤلفه محیط زیست را در نظر نگرفته بود و با اجرای آن رودخانه زیبای مرداب تمام درختان و حاشیه‌ی سبزش را از دست می‌داد.
چند سال بعد شرکت مشاور دیگری به کار گرفته می‌شود. مطالعات میدانی گسترده و دامنه‌دار این شرکت، دو نکته جدید را روشن می‌کند. اول اینکه رودخانه ملاهادی در حد فاصل روستای بیجاربین تا شهر آستارا در اثر پیشروی مزارع کشاورزی در بسیاری از قسمت‌ها تنگ و باریک شده است. مشابه همان اتفاقی که در داخل شهر رخ داده است. نکته‌ی دیگر این که در مواقع سیلاب به جای اینکه آب رودخانه ویرمونی وارد رودخانه ملاهادی شود، آب رودخانه ملاهادی وارد رودخانه‌ی ویرمونی می‌شود که همین عامل باعث تشدید آب گرفتگی محله خلیل‌آباد و خیابان رستمیان می‌شود.
راهکار نهایی این شرکت نصب دو دریچه و جاگذاری یک لوله بزرگ زیرزمینی بود. پیشنهاد شرکت این بود که یکی از این دریچه‌ها در حد فاصل بین پل کشاورز و پل احمد نصب شود تا در هنگام طغیان رودخانه بتوان با بستن آن جلوی ورود آب رودخانه ملاهادی به رودخانه ویرمونی و محله‌ی خلیل‌آباد را گرفت. دریچه دوم نیز می‌بایست در کنار کمربندی در مسیر رودخانه ویرمونی تعبیه شود تا در هنگام وقوع سیلاب آب را از طریق لوله‌ای از زیر بلوار خرمشهر به سمت دریا هدایت کند.
شهرداری آستارا نه تنها از اجرای این پیشنهاد سر باز می‌زند، بلکه تا امروز نتیجه‌ی این تحقیقات را مسکوت نگه داشته و از انتشار عمومی آن خودداری کرده است. به طوریکه تقریبا هیچ یک از شهروندان آستارا از وجود چنین تحقیقاتی اطلاع ندارند و احتمالا این برای اولین بار است که خبر وجود چنین اسنادی در یک خبرگزاری منتشر می‌شود. پنهان کردن داده‌های علمی در این سال‌ها این فرصت رو برای شهرداری فراهم کرده است که دور از چشم شهروندان، رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد تصمیم‌گیری کند، بدون اینکه نگران عواقب قانونی یا قضاوت افکار عمومی باشد.
در نهایت شهرداری آستارا در پشت درهای بسته و به دلایل نامشخص تصمیم می‌گیرد راهکار شرکت اول را اجرا کند. به این ترتیب در نیمه اول دهه نود با قطع درختان قدیمی رودخانه ویرمونی در محدوده‌ی خلیل‌آباد اقدام به ساخت کانال بزرگ بتونی می‌کند. اما این پروژه هم بعد از کمی پیشروی متوقف می‌شود. اما نقش شهرداری در وقوع سیلاب به این مورد محدود نمی‌شود.
رودخانه مرداب آستارا چنان که از نامش نیز پیداست در زمان‌های گذشته از یک نقطه‌ای به بعد تبدیل به مرداب می‌شد. مرداب نامی است که تا پیش از ابداع واژه تالاب توسط زنده‌یاد اسکندر فیروز به این نوع از عرصه‌های طبیعی اطلاق می‌شد. مرداب یا تالابی که رودخانه مرداب را به دریای خزر وصل می‌کرد و نقش مهمی در کنترل سیلاب و تصفیه‌ی فاضلاب شهری داشت، در سال ۸۴ توسط شهرداری آستارا کاملا با خاک پر شد.
در همان سال مسیر قدیمی رودخانه هم که به شکل یک نیم دایره بزرگ تالاب را دور میزد و با عبور از محله پریان به سمت دریا می‌رفت مسدود و یک مسیر جدید بسیار کوتاه ایجاد شد. ساخت دیواره سنگی ساحلی و احداث جاده‌ی ترانزیتی سفیر امید نیز مانند دو سد بزرگ ارتباط تالاب و رودخانه را با دریا محدودتر کردند. به طوری که تنها راه باقی مانده برای خروج آب شهر پل سفیر امید است که آن هم در زمان وقوع سیلاب جوابگوی این حجم از آب نیست. طبیعت با فروریختن بخشی از این پل در سیل اخیر صحت این ادعا را ثابت کرد.
از طرفی آب گرفتگی‌ها بیشتر خانه‌های قدیمی و فقیر نشین را گرفتار می‌کند و بی‌توجی به این مساله را می‌توان از دید عدالت شهری هم مورد توجه قرار داد که آن خود حدیث مفصلی است. دستکم بالا بردن کف این خانه‌ها با حمایت شهرداری در سال‌های گذشته می‌توانست از ورود آب به داخل بسیاری از منازل جلوگیری کند. شهرداری آستارا می‌تواند با شفاف‌سازی و انتشار عمومی نتایج تحقیقات شرکت مشاور به روشن شدن مسئله سیلاب و چاره‌اندیشی برای جلوگیری از تکرار آن کمک کند.
نویسنده : مهدی نصرتی
منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان
سیلاب بی سابقه روز گذشته در شهرستان آستارا اگرچه خسارات جانی به همراه نداشت اما خسارات مالی زیادی به روستاها و زیرساختهای خدماتی این شهرستان وارد کرد.
قطع جاده دسترسی تعدادی از روستاها، تخریب کامل پل سیبلی و تخریب جاده ترانزیتی آستارا به لوندویل و آبگرفتگی منازل شهروندان از جمله این خسارات تاکنون بوده است.
در روزی که تمام توجهات رسانه‌های داخلی به حضور رونالدو در کشور و نحوه استقبال طرفدار این فوتبالیست معطوف بود، مردم روستاها و محلات شهر آستارا با خسارات شدید بارش۲۵۷ میلیمتری چند ساعته دست به گریبان بودند.
شدت باران که از نیمه شب ۲۷ شهریور در غرب گیلان به ویژه در شهرستان‌های آستارا و تالش آغاز شده بود به حدی بود که نه تنها سبب طغیان رودخانه‌ها و بالا آمدن آب مسیل‌ها و آبگرفتگی معابر شد بلکه راه دسترسی تعداد زیادی از روستاها و باغات کیوی و محصولات شلتوک برنج کشاورزان آستارایی را به زیر آب برد.
از روز گذشته اخبار زیادی از آبگرفتگی سطح شهر و برخی محلات آستارا مخابره شد. اما روستاهای «سپیدسنگان، لمیر، ویزنه، شلقون، کانرود و سیبلی» از جمله روستاهایی بودند که سیلاب روز گذشته بیشترین خسارات را به آنها وارد کرد.
به گفته دهیاران این روستاها، مجاورت با رودخانه لمیر موجب شد این مناطق بیشترین خسارات را از سیلاب متحمل شوند. ورود آب به داخل منازل اهالی روستای ویزنه و تخریب حصار بلوکی باغات کیوی، تخریب جاده اصلی روستای سپید سنگان که راه ۵ روستای دیگر این بخش را به کلی تخریب کرد. به زیر آب رفتن بیست هکتار باغ کیوی و تخریب جاده و رانش کوه در روستای دره کری لمیر، تخریب پل اصلی روستای سیبلی و تخریب جاده‌ها از خسارات وارده به این روستاها اعلام شد.
«شهرام عسگری» دهیار روستای شلقون از بخش حویق از آبگرفتگی باغات به بار نشسته کیوی به مرور خبر داد.
عسگری، بالا آمدن آب رودخانه، رانش زمین و ورود آب به داخل منازل ۲۵۰ خانوار و آبگرفتگی محصول شلتوک امسال را از جمله خسارات وارده به این روستای هزار خانواری اعلام کرد و گفت: به دلیل همجواری رودخانه با این روستا، آسفالت راه دسترسی به روستا به طور کامل به زیر آب رفت و برق و آب و گاز اهالی نیز قطع شد.
اهالی روستاهای این مناطق خواستار احداث دیوار حایل با رودخانه لمیر هستند. چرا که بار هر بار بارندگی آب این رودخانه طغیان کرده و به سمت منازل روستاییان سرریز می‌شود.
وی با اشاره به اینکه سال گذشته رودخانه لمیر اصلاح و لایروبی شده بود گفت: شدت بارش و حجم آب رودخانه به حدی بالا بود که آب از دیواره رودخانه به سمت روستا سرریز شد.
«محمدی» دهیار روستای کهنه حیات لمیر نیزبه مرور گفت: ورود آب ررودخانه به روستا به طور کلی موجب از بین رفتن آسفالت جاده دسترسی به این روستا شد. در حال حاضر با همکاری اداره راهداری در حال تغییر مسیر جهت آب هستیم تا جاده اصلی روستا بازگشایی شود.
وی افزود: این جاده راه دسترسی ۵ روستای دیگر است و از روز گذشته دسترسی این مناطق به جاده اصلی قطع شده و مردم مجبورند از روستای ویزنه به آستارا و هشتپر تردد کنند.
این دهیار از مسؤولان درخواست کرد: اهالی روستاهای این مناطق خواستار احداث دیوار حایل با رودخانه لمیر هستند. چرا که بار هر بار بارندگی آب این رودخانه طغیان کرده و به سمت منازل روستاییان سرریز می‌شود.
مشکلات زیر ساختی و نبود شبکه جمع آوری آبهای سطحی در برخی از محلات مجاور رودخانه اصلی شهر آستارا که به رودخانه مرداب معروف است موجب آبگرفتگی این مناطق شده است.
دهیار ویزنه با اشاره به آبگرفتگی شدید منازل روستایی به تلف شدن حدود ۴ هزار مرغ و جوجه و سوختن دینام موتور باغداران گفت: در مجاورت این روستا، رودخانه خشکه رود واقع شده که با هر بار بارش، آب به سمت اراضی سرریز می‌شود. چندین بار از بخشداری و فرمانداری تقاضا کردیم برای لایروبی این رودخانه که از رسوب و تنه درختان شکسته پر بود اقدام کند که متأسفانه به دلیل بی توجهی؛ الان همین رسوبات و چوب درختان وارد باغات کیوی مردم و خسارت به آنها شده است.
خسروی تأکید کرد: در حدود ۳ کیلومتر از دیواره بلوکی باغات کیوی دراثر سیلاب تخریب شده و باغداران متحمل ۳ میلیارد تومان خسارت مالی به باغات خود شده‌اند.
یک فعال اجتماعی شهرآستارا نیز در گفتگو با مرور با اشاره به فروکش کردن آب سیلاب در محلات مختلف این شهر تأکید کرد: مشکلات زیر ساختی و نبود شبکه جمع آوری آبهای سطحی در برخی از محلات مجاور رودخانه اصلی شهر آستارا که به رودخانه مرداب معروف است موجب آبگرفتگی این مناطق شده است.
«مهدی نصرتی» به مرور گفت: معضل آبگرفتگی مناطق کوچه کشاورز، محله خلیل آباد، کوچه شالیزار به دلیل وجود مشکلات زیر ساختی در رودخانه مرداب است که از این مناطق عبور می‌کند.
در حالیکه دهیاران روستاهای سیلاب زده آستارا و فعالین اجتماعی شهر آستارا به طغیان رودخانه‌ها و نبود دیواره حایل برای جلوگیری از سرریز آب به روستاها انتقاد کردند؛ «غلامرضا مرحبا» نماینده مردم آستارا در مجلس شورای اسلامی، از پیش بینی وقوع چنین سیلابی در منطقه به مرور خبر داد.
مرحبا در گفتگو با مرور اظهار کرد: با وجود بارش ۱۳۵ میلمتری در عرض چند ساعت در این شهرستان، احتمال اینکه مسیل رودخانه مرداب آستارا ظرفیت هدایت آب را نداشته باشد پیش بینی شده بود.
این نماینده مجلس با اشاره به اینکه سال گذشته به لزوم لایروبی و اصلاح این مسیل رودخانه‌ای با اعتبار ۷ میلیارد تومانی اعلام نیاز شد به دلیل عدم اجرای به موقع اصلاح مسیل اکنون شاهد خسارت ۵۰۰ میلیارد تومانی به مناطق مختلف آستارا هستیم. متأسفانه بیشترین خسارات در بخش‌های خدمات زیرساختی آب و برق و گاز رخ داده است.
وی با اشاره به عدم اصلاح سردهنه‌های این رودخانه اظهار کرد: این معضل موجب بروز خسارت سنگینی به روستای خلیل آباد و تخریب پل سیبلی شد. همچنین برق ۳۰۰ مشترک روستای کانرود و برق شهرک ولی عصر به دلیل احتمال خطر بالا آمدن آب قطع شد.
مرحبا تأکید کرد: بیش از ۵۰۰ خانوار شهری در آستارا از سیلاب آسیب دیدند.
نماینده مردم آستارا همچنین به قطع راه و پل ترانزیتی در منطقه سفید امید آستارا اشاره کرد و افزود: خوشبختانه این پل مهم ترانزیتی به طور کامل تخریب نشده و بلافاصله پیمانکار از فردا تعمیرات آن را شروع می‌کند.
غلامذرضا مرحبا با بیان اینکه با فروکش کردن آب سیلاب، اولویت دستگاه‌های امدادی و خدماتی باید رسیدگی به وضعیت سیل زدگان باشد گفت: جبران خسارت وارده به مردم و اصلاح مسیلهای رودخانه‌ای که از قبل مشخص بود باید در دستور کار مسؤولان ستاد بحران استانداری گیلان قرار بگیرد.
با گذشت یک شبانه روز ساعت از وقوع سیلاب در شهرستان آستارا، اکنون مسؤولان استان از خدمات رسانی و امداد رسانی به سیل زدگان خبر می‌دهند.
«اسدالله عباسی» استاندار گیلان در جریان بازدید از مناطق سیل زده شهرستان آستارا اعلام کرد؛ برای احداث پل جدید در سیبلی پیمانکار از همین امروز کار خود را آغاز می‌کند و مقرر شده ظرف سه ماه این پل آماده بهره برداری شود.
وی همچنین از بنیاد مسکن خواست تا خسارت‌های ناشی از سیلاب واحدهای مسکونی را ارزیابی کنند تا بر اساس دستور معاون اول رییس جمهور برآورد خسارت‌ها به وی اعلام و تسهیلات در ارتباط با تعمیرات مشخص شود.
استاندار همچنین خواستار حضور میدانی همه مسؤولان در مناطق سیل زده تا پایان کار شد.
«امیر مرادی» مدیرکل مدیریت بحران گیلان نیز از عادی شدن نسبی شرایط در مناطق سیل زده آستارا خبر داد و گفت: شبکه آب شهر آستارا تا ساعاتی دیگر برقرار می‌شود و برق همه مناطق در شهرستان آستارا وصل شده است؛ البته برخی خانوارهای روستایی برق ندارند که تا عصر برق آنها کاملا وصل می‌شود.
مرادی همچنین از توزیع ۳۰ هزار بسته غذایی بین سیل زدگان و اسکان ۱۰۰ خانوار در چهار نقطه تعیین شده خبر داد.
رییس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر نیز در جلسه شورای اداری و مدیریت بحران شهرستان مرزی بندر آستارا گفت: تاکنون ۱۲ تیم را از استان‌های اردبیل و تهران برای تقویت امدادرسانی به شهرستان آستارا اعزام شده است.
«بابک محمودی» افزود: دو گروه بالگردی در منطقه حضور دارند که در صورت نیاز از طریق هوایی بتوانند تجهیزات و امکانات مورد نیاز را ارسال کنند.
نویسنده : وحیده اسماعیلی (روزنامه نگار)
منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان
خبر؛ آغاز زود هنگام بارش های پاییزی/ بارش ها در برخی نقاط فرانرمال است/ بارندگی در پاییز امسال در کل کشور خوب خواهد بود
رئیس سازمان هواشناسی از آغاز زودهنگام بارش‌های پاییزی در کشور خبر داد و گفت: بارش‌ها در غرب کشور فرانرمال خواهد بود و این وضعیت تا اوایل زمستان ادامه دارد.
سحر تاجبخش مسلمان با بیان اینکه با توجه به تقویت پدیده ال‌نینو در غرب آسیا بارندگی‌های پاییز امسال در کشور زودتر از سال‌های گذشته آغاز می‌شود، اظهار کرد: الگوهای بلندمدت هواشناسی نشان می‌دهد پاییز امسال بارندگی‌های نرمالی برای کل کشور داریم.
وی ادامه داد: در بخش‌های غربی کشور بارش‌ها "فرانرمال" خواهد بود.
وی افزود: این وضعیت تقریباً تا اوایل زمستان هم ادامه خواهد داشت و الگوهای هواشناسی نشان می‌دهد همچنان در دامنه‌های زاگرس وضعیت مساعدی‌تر را به‌خصوص در دامنه‌های غربی خواهد داشت.
رئیس سازمان هواشناسی بیان کرد: در کشور کل کشور بارندگی‌ها در پاییز امسال خوب خواهد بود.
منبع خبر: همشهری آنلاین
با توجه به تغییرات شدید در مناظر شهرهای جهانی، زمانی مناسبی برای طرح این سؤال است: یک شهر «خوب» در آینده چگونه است؟
نویسنده: فوبی ویلیامز | کارشناس‌ارشد نظریه سیاسی
مترجم: الهه اصدقی | کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری
امروزه اهمیت شهرها به‌عنوان موتور تغییرات ملی و بین‌المللی و محل اسکان بیش از نیمی از جمعیت جهان و تولیدکننده بیش از ۸۰% تولید ناخالص ملی، روزبه‌روز افزایش می‌یابد. پیش‌بینی‌ها نمایانگر این موضوع است که شهرنشینی با رشد جمعیت جهان رابطه‌ی مستقیمی دارد. این امر می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ حدود ۲.۵ میلیارد نفر را به جمعیت کنونی شهرهای جهان اضافه کند که نزدیک به ۹۰% این افزایش جمعیت در شهرهای آفریقایی و آسیایی متمرکز خواهد بود. تغییر مرکز جاذبه از سمت شهرهای نیمکره‌ی شمالی و غربی به سمت اقتصادهای نوظهور بدین معناست که تا سال ۲۰۲۵ ترکیب ۶۰۰ شهر برتر ازلحاظ تولید ناخالص ملی تغییر معناداری خواهد کرد، بدین‌صورت که یک‌سوم شهرهای کشورهای توسعه‌یافته از این لیست بیرون خواهند رفت و ۱۳۶ شهر از کشورهای درحال‌توسعه (خصوصاً از چین) وارد این لیست ۶۰۰ تایی خواهند شد.
در دهه گذشته یا پیش از آن، ایده‌ی «شهر هوشمند» دیدگاهی غالب برای پیشرفت شهر در سرتاسر جهان بود. ایده‌ای که اطلاعات و فناوری ارتباطات را به داخل بافت شهری نفوذ داده تا ازنظر بعضی، شهری ایمن، پاک، کارا و با محیطی مناسب ایجاد کند و یا ازنظر عده‌ای دیگر شهری بیش‌ازحد تمیز، بسیار کنترل‌شده و ناآرمانشهری ستمگر به وجود آورد. دیدگاه شهر هوشمند به خاطر غیر دموکراتیک بودنش مورد انتقاد قرارگرفته است: «ایده‌ای اشتباه به روشی اشتباه، برای مردمی اشتباه». با این مباحث می‌توان به موضوعاتی که برای افراد اهمیت دارد پی برد: نارضایتی از ایده‌ی شهر به‌عنوان یک ربات بزرگ که از طریق صفحه کنترل هدایت می‌شود. این امر خود بیانگر نگرانی بیشتر نسبت به این موضوع است که شهر توسط چه کسانی و برای چه کسانی هدایت می‌شود. به‌طور مشخص آنچه آشکار می‌شود محدودیت‌های بالا به پایین است و این موضوع که ابتکارات فناورانه در شهر با استفاده از الگوریتم‌هایی نوشته و ایجاد می‌شوند که شهروندان را در نظر نمی‌گیرند و هیچ آگاهی از مفاهیم اجتماعی و اخلاقی در طراحی یک شهر ندارند.
دیدگاه‌هایی هستند که معتقدند جامعه‌شناسی شهری می‌تواند نشان‌دهنده‌ی الگوهای رفتاری و زندگی مردم، چگونگی برخورد آنها با محیط پیرامونشان و با یکدیگر، توسعه فرهنگ و پیچیدگی تمام این موضوعات باشد. این‌گونه دیدگاه‌ها باید به استراتژی‌هایی که می‌خواهند خردمند باشند (نه‌فقط هوشمند)، اضافه شود. باید در نظر گرفت که تلاش برای سامانمند کردن رفتار انسان‌ها کار بیهوده‌ای است چراکه رفتار انسانی به ذات خود غیر سامانمند است؛ همچنین باید به یادداشت که توانایی ماشین در عمل و تصمیم‌گیری به‌صورت مستقل موجب حذف عمل و تصمیمات انسانی نمی‌شود.
شهر ذاتاً موضوعی سیاسی است و انتخاب‌هایی ضمنی در مورد حکمرانی، مراکز قدرت، اتحاد اجتماعی، کار، سفر، تجارت، اوقات فراغت و هر جنبه دیگری از زندگی اجتماعی ارائه می‌دهد. با شناخت این موضوع بازهم نباید این موضوع را نادیده گرفت که فرهنگ؛ هویت و شخصیت یک شهر توسط خود شهروندان تعیین می‌شود، نه طراحان. شناخت ناکافی از اینکه قدرت در زمان ساخت شهر باید در کجا قرار بگیرید، بزرگترین نقطه‌ضعف شهر هوشمند است و برای اجتناب از تکرار این اشتباه، انسان حتماً باید در مرکز مباحثات در مورد آینده‌ی شهرها حضور داشته باشد.
ارزیابی شهر
شهرهایی که اکنون در اقتصاد جهانی پیشرو هستند در طول زمان و به روش‌های مختلفی به وجود آمده‌اند. بااین‌حال بازهم می‌توان موارد مشابهی را در منحنی توسعه‌ی این شهرها در سراسر دنیا مشاهده کرد و تعدادی از شرایط لازم برای موفقیت و یا شکست شهر را مشخص نمود.
درحالی‌که مباحث قدیمی شهر را با سلسله‌مراتب، نهادگرایی و قدرت مرکزی می‌شناسانند، ولی مباحث اخیر شهر را به‌صورت یک اکوسیستم اجتماعی و کالبدی می‌بینند. شاخص‌های چندگانه و رتبه‌بندی‌های مختلفی برای اندازه‌گیری فاکتورهای مختلف برای رقابت جهانی شهرها به وجود آمده‌اند. پیش‌تر این عوامل و شاخص‌ها حول محور اقتصاد، نظیر تولید ناخالص ملی، بهره‌وری، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و تعداد شرکت‌های بین‌المللی واقع در یک شهر، می‌چرخید. اخیراً تمرکز بیشتر بر روی اندازه‌گیری عوامل تأثیرگذار بر روی قابلیت زندگی در یک شهر تغییر یافته است، عواملی نظیر مقرون‌به‌صرفه بودن مسکن، همبستگی اجتماعی، ضریب برابری، امید به زندگی، جمعیت سالم و فضای سبز. در اینجاست که شهرهای نه‌چندان بزرگ که کمتر موردتوجه رهبران اقتصادی جهان بوده است، اغلب به رتبه‌های خوبی دست می‌یابند، نظیر شهرهای برلین، پراگ، فیلادلفیا و بوداپست.
برای شهرها، بهبود شاخص قابلیت زندگی نسبت به لزوم توجه به سرمایه‌ی انسانی و توانایی افراد که از محرک‌های موفقیت در آینده هستند، درجه اهمیت کمتری دارد. مشخص‌شده است که توانایی و استعداد افراد می‌تواند جاذب سرمایه باشد همان‌طور که سرمایه، افراد بااستعداد و ماهر را جذب می‌کند. شهرهای جهانی که مراکز سنتی اقتصاد هستند اگر نسبت به افزایش کیفیت زندگی، انسجام اجتماعی، صرفه‌ی اقتصادی و پایداری محیط اقدام نکنند، ممکن است در جذب و نگهداری سرمایه‌های انسانی دچار مشکل شوند. شاخص Cities in Motion مربوط به دانشکده‌ی IESE معتقد است که «این موضوع نباید فراموش شود که عوامل انسانی در توسعه و پیشرفت شهر امری اساسی است. هرگونه استراتژی و راهبردی بدون وجود یک اجتماع فعال و مشارکت‌کننده، هرچقدر هم که هوشمندانه و جامع باشد، بازهم محکوم به شکست است.» سرمایه‌گذاری بر روی فنّاوری و ایجاد اشتغال، محرک‌های مهمی در رشد پایداری هستند، اما تنها زمانی اثرگذار خواهند بود که توسط نیروی کاری قوی و ماهر حمایت شوند، نیروی کاری که بتواند توسعه را تحت کنترل خویش درآورد. ازآنجایی‌که جهان در حال تغییر جهت به سمت اقتصاد دانش‌بنیان است، لذا انتظار می‌رود که سرمایه‌ی انسانی نقش اصلی‌تری در تعریف شهر آینده داشته باشد.
پویش‌های اجتماعی و محیط ساخته‌شده
این تغییر دیدگاه نسبت به شهر (درک شهر به‌عنوان یک ماشین اقتصادی)، به دلیل پژوهش‌هایی که در مورد جامعه‌شناسی شهری، خصوصاً در مورد ارتباط بین محیط ساخته‌شده و زندگی اجتماعی در نواحی شهری انجام شد، سرعت گرفت. در اینجاست که محدودیت‌ها و کاستی‌های رتبه‌بندی‌های مبتنی بر شاخص‌های شهری نمایان می‌شود. این اندازه‌گیری‌ها به‌ناچار طراحی شهری و شرایط اجتماعی را نادیده می‌گیرند، آنها را به‌عنوان عواملی غیرمرتبط در تعیین موفقیت شهر در نظر می‌گیرند و علاوه بر این‌ها نمی‌توانند مشخص کنند که شرایط شهرها چگونه در طول زمان تغییر کرده است. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهند خصوصیات فضایی یک شهر تأثیر مستقیمی بر روی محیط اجتماعی در هر سطحی دارد و این رابطه در کنار سایر عوامل موجب توسعه‌ی شهر شده است.
هیچ فرمول جادویی برای طراحی شهری موفق وجود ندارد، اما نکته کلیدی در طراحی شهری این است: در نظر گرفتن بافت شهری به‌عنوان مجموعه‌ای از تجربیات شخصی و جمعی ساکنین، شاغلین و گردشگران که غیرقابل‌تفکیک از هم هستند. جین جیکوبز در کتاب «زندگی و مرگ شهرهای آمریکایی» بیان می‌کند که «مرگ» نواحی شهری، ناشی از حذف فعالیت عابران پیاده از خیابان‌های شهری است. سرزندگی شهری با «باله‌ی پیاده‌رو» که با صف‌های متنوعی از مردم در تمام اوقات روز انجام می‌شود، پدید می‌آید. استفاده‌ی مناسب از نواحی پیاده موجب افزایش ایمنی عمومی، ارتقای سلامت، بهبود اقتصاد محلی و مشوق روابط چهره به چهره خواهد بود. فضاهای شهری باید برای سهولت استفاده‌ی پیاده به‌منظور «ساخت یک دارایی ایمن… بدون حضور غریبه‌ها» طراحی شوند. همین اعتقاد بود که جیکوبز را وادار کرد تا رهبری مقاومت در برابر برنامه‌ی پیشنهادی رابرت موزس، مبنی بر ساخت بزرگراهی چهار باندِ در سرتاسر منهتن، در اواخر دهه ۵۰ میلادی را بر عهده گیرد.
جیکوبز ملزومات مختلفی را برای ساخت و حفظ سرزندگی شهری در شهرهای آمریکا ترسیم کرد (ایده‌های او در شهرهایی نظیر فلورانس، رم و سئول اجرا شده و کاربردی به نظر می‌رسند). براساس ایده‌های او، اول‌ازهمه ناحیه‌ای باید بیش از یک کاربری اصلی داشته باشد و در بهترین حالت بیش از دو کاربری. این کاربری‌ها مردم با اهداف مختلف را جذب می‌کنند که درنهایت موجب ظهور مشاغل مختلف خواهد شد و هنگامی‌که کاربری‌های اصلی محله به‌گونه‌ای ترکیب شدند که مردم را در اوقات مختلف روز جذب نمایند، اقتصاد محلی رونق خواهد گرفت و حضور مشتری‌های دائمی را تضمین می‌کند. به‌طورکلی ناحیه‌ای که در آن عملکردهای متنوعی باشد، می‌تواند گروه‌های مختلفی از مردم را از طریق ترکیب ادارات، خرده‌فروشی‌ها، خانه‌ها و امکانات فرهنگی/ فراغتی جذب کرده و اقتصاد محله را متنوع نگه دارد.
تنوع فعالیت‌های اقتصادی توسط تنوع در عمر بنا و کاربری ساختمان‌های محله ایجاد می‌شود. این موضوع امکان ترکیب مشاغل با درآمدهای کم تا زیاد و ترکیبی از انواع اجاره‌بها را فراهم می‌آورد. او تغییراتی که نیویورک با آنها مواجه بود را مشاهده نمود. ساختمان‌های قدیمی و ارزان هیچ کمکی به رشد کاربری‌های اولیه در منطقه نکرده بودند (شرکت‌های جدید ترجیح می‌دادند که در ساختمان‌های قدیمی‌تر با اجاره پایین فعالیت کنند)، درحالی‌که ساختمان‌های بزرگ‌مقیاس عادت نداشتند تا خود را با محیط پیرامونشان تطبیق دهند یا در طول زمان تغییر کنند.
جیکوبز همچنین نتیجه می‌گیرد که بلوک‌های شهری باید کوچک باشند، چراکه بلوک‌های مستطیلی بزرگ موجب کاهش ترکیب مؤثر مردم و کاربری‌ها می‌شود. این امر خود باعث کاهش عبور و مرور در خیابان‌ها می‌شود. بلوک‌های کوچک‌تر موجبات ارتباطات بیشتر میان مردم را فراهم می‌کنند و باعث کم شدن ترافیک می‌شود که همین امر مشوق حضور مردم بوده و سرزندگی را افزایش می‌دهد. سرانجام هم اینکه تراکم مردم و ساختمان‌ها نواحی سرزنده‌ای می‌سازد که قادر به جذب مردم برای اهداف مختلف خواهد بود. او تأکید می‌کند که تمام این فاکتورها کاملاً ضروری بوده و اغلب در ساخت محیط شهری مناسب به هم وابسته هستند؛ همچنین کاربری مختلط نمی‌تواند در مناطقی با تراکم پایین، بلوک‌های بزرگ و ساختمان‌های مشابه هم به وجود آید.
جیکوبز بر اهمیت ابعاد انسانی شهر و مفاهیم اجتماعی طراحی شهری تأکید می‌کند و به ساختار شهر به‌عنوان یک کل سامانمند می‌نگرد. کریستوفر الکساندر نظرات خود در کتاب «شهر درخت نیست» را بر پایه‌ی همین مفاهیم بیان می‌کند. او در این کتاب به این امر می‌پردازد که الگوهای همپوشانی ساختارهای اجتماعی و ساختارهای کالبدی برای داشتن اجتماعاتی سالم و پرطراوت ضروری است. وقتی‌که در محیط کالبدی و ساخته‌شده این همپوشانی‌های اجتماعی نادیده گرفته می‌شوند، اتصالات و ارتباطات اجتماعی درون جوامع کمرنگ شده و مشکلاتی به وجود می‌آید.
الکساندر ساختار درختی فضاهای ساخته‌شده را با ساختار نیمه شبکه‌ای روابط اجتماعی مقایسه کرده و بیان می‌کند که ما فضاهایمان را بر پایه‌ی ساختار درختی طراحی کرده و با این کار نوعی طبقه‌بندی غیرطبیعی را بر مجموعه‌ای طبیعی و نرمال تحمیل کرده‌ایم و باعث در هم آمیختن ارتباطات اجتماعی شده‌ایم؛ درحالی‌که زندگی‌ها و جوامع ما به‌صورت طبیعی در یک ساختار سیال نیمه شبکه‌ای باهم مرتبط‌اند، ولی ما به ساخت فضاهای شهری‌مان بر اساس ساختار درختی ادامه می‌دهیم. ارتباطات ضعیف کالبدی در یک شهر می‌تواند موجب تضعیف ارتباطات اجتماعی شود و «ما کور خواهیم بود اگر محدودیت‌های جابجایی در شهرهایمان را که به سبب تبعیض نژادی و طبقات اجتماعی به وجود آمده‌اند، نادیده بگیریم»
این موضوع خصوصاً در شهرهای آمریکا مشاهده می‌شود، جایی که گستردگی جغرافیایی مناطق مختلف و تقسیم‌بندی میان شهر و مناطق حومه‌ای موجب وابستگی به ماشین، ایجاد امکان جابجایی تنها برای ثروتمندان، تمرکز فقر در نواحی خاصی از شهر و تشدید تبعیض نژادی شده است. به‌عبارت‌دیگر جابجایی فیزیکی و جابجایی اجتماعی بیشتر ازآنچه تاکنون بیان‌شده باهم در ارتباطند و توسعه‌ی اجتماعات عملکردی اغلب در داخل بافت کالبدی یک شهر ایجاد می‌شود.
ریچارد سنت، این فرایند ساخت جوامع را به‌صورت نوعی از مقابله و یا گاهی اصطکاک دید و در برابر استریلیزه کردن فضاهای شهری که توسط فناوری‌های جدید نظیر صفحات شیشه‌ای امکان‌پذیر شده و توسط معماران شهر تقدیس می‌شد، ایستادگی کرد. این‌گونه معماری موجب ایجاد مناظر شهری نامناسب و ساختمان‌های ایزوله شده بود که آنها را از هرگونه صدا، لمس و سایر اقدامات انسانی دور نگاه می‌داشت. ریچارد راجرز و آن پاور نویسندگان «شهرهایی برای کشوری کوچک»، معماران مدرنیست را به خاطر ساختن فضاهایی منظم، تمیز و کارا ولی ازنظر اجتماعی بدون روح و مرده موردانتقاد قرار می‌دهند. در اینجا آنها همانند ریچارد سنت فکر می‌کنند و همانند او شهر را به‌عنوان واحدی ایدئال برای همبستگی اجتماعی و تعالی هویت و شخصیت فردی می‌دانند.
ریچارد سنت شهر «باز» یا «انسانی» را متنوع، پیچیده، نامنظم در شکل، «دوستانه برای غافلگیری» و تعریف‌شده توسط ناهنجاری‌ها فرض می‌کند. او فرهنگ یک شهر را به‌عنوان «موضوع تجربه … تفاوت طبقات اجتماعی، سن، نژاد و چشیدن بیرون قلمرو مشابه یک شخص» می‌داند و معتقد است که محیط ساخته‌شده باید منجر به چنین تعاملات و «ارتباطاتی میان غریبه‌ها» شود، نه‌فقط در یک مکان خاص بلکه به‌صورت پایدار در طول زمان. ارتباطات درون اجتماعات که اغلب مبهم، ارگانیک و غیرمنتظره هستند، در طول یک دوره‌ی طولانی ارتقا می‌یابند. این ارتباطات برای شکوفا شدن نیازمند یک سیستم باز منعطف هستند و در همین‌جاست که بافت شهری شهرهای مدرن اغلب در حمایت از محیط اجتماعی عملکردی ناتوان است. ریچارد سنت به فرم‌های بصری شهر و عملکردهای اجتماعی آن اشاره می‌کند: کاربری ساختمان‌ها یا از قبل مشخص‌شده‌اند و یا بسیار سخت‌گیرانه دنبال می‌شوند. طول عمر محیط‌های شهری مدرن در مقایسه با ساختار شهرهای قدیمی بسیار کاهش پیداکرده است. میانگین طول عمر مسکن‌های اجتماعی در انگلستان ۴۰ سال و برای آسمان‌خراش‌های نیویورک فقط ۳۵ سال است. این امر تنها مسئله‌ای زودگذر و کوتاه‌مدت در محیط کالبدی نیست، ما باید به پیامدهای محروم کردن اجتماعات از زمان و فضایی که برای رشد احتیاج دارند، توجه کنیم.
درک این موضوع که محیط شهری تجربیات اجتماعی ما را شکل می‌دهد، خواهان نگرش به برنامه‌ریزی شهری به‌عنوان موضوعی است که علاوه بر فنّاوری به اخلاق هم نیازمند است. ایراد اصلی وارد بر شهرهای هوشمند، نادیده گرفتن ذات سیاسی شهرهاست و برای اجتناب از تکرار این اشتباه باید دانست که باوجوداینکه الگوریتم‌ها و تجهیزات خودکار می‌توانند وظایف فیزیکی را انجام دهند و محاسبات را بهتر و کاراتر از انسان انجام دهند، ولی نمی‌توانند در مسائل هنجاری کارا باشند. خودکارسازی می‌تواند به‌خوبی به عملکرد سیستم کمک کند، اما همچنان به دست انسان بر روی خود احتیاج دارد.
منیع : معماری آنلاین
http://memari.online/28479
