برترین کتاب های برنامه ریزی شهری 2022

برترین کتابهای برنامه ریزی شهری 

فهرست سالانه کتابهای ضروری مرتبط با برنامه ریزی شهری و زمینه های متقاطع آن 

نوشته : جیمز برازول ، دایانا یونسکو ، جاش استفنز 

 

برگردان و ترجمه فهرست سالانه کتابهای ضروری مرتبط با برنامه ریزی شهری در سال 2022 

https://www.planetizen.com/features/119960-top-urban-planning-books-2022

 

 

حوزه برنامه ریزی به طور قابل توجهی به اصل آن وابسته است - کتاب های تأثیرگذار این حوزه را مجبور کرده اند به روش های در حال تغییر جهان تکامل یابد، از فردا: مسیری صلح آمیز به اصلاحات نوشته ابنزر هاوارد تا مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی نوشته جین. جیکوبز برای طراحی با طبیعت نوشته یان مک هارگ و اخیراً به کتاب «هزینه بالای پارکینگ رایگان» توسط دونالد شاپ. کتاب‌هایی را که موسسات این صنعت برای حفظ و توسعه بهترین شیوه‌ها به کار گرفته‌اند، به قانون اضافه کنید - کتاب‌هایی مانند The Urban General Plan، نوشته   T.J.  کنت جونیور و برنامه ریزی محلی: اصول و شیوه های معاصر، ویرایش شده توسط گری هک و همکاران.

هر سال تقریباً در این نقطه از تقویم، Planetizen فهرستی از برترین کتاب های برنامه ریزی سال را تهیه می کند. یکی از اهداف این تلاش، تلاش برای شناسایی کتاب‌هایی است که در نهایت تبدیل به قانون می‌شوند – کاری که ذاتاً دشوار است، با این وجود، تحت تأثیر مداوم قانون برنامه‌ریزی.

نه اینکه هر کتابی در این فهرست نیاز داشته باشد که به طور بالقوه به کتابی در حال تغییر جهان تبدیل شود. Planetizen ذهنیت معیارهای انتخاب ما را تصدیق می کند و از خوانندگان می خواهد که کاوش خود را در کتابخانه برنامه ریزی سال در انتهای این فهرست متوقف نکنند. ما امسال بسیاری از کتاب‌های عالی را از فهرست خارج کردیم، و مطمئناً برخی از آنها را پیدا خواهید کرد که فهرست شخصی شما را بسازند.

تیم Planetizen در اکتبر و نوامبر 2021 گرد هم آمدند تا بر اساس همان معیارهای انتخابی که فهرست‌های مشابه «کتاب‌های برتر» را در سال‌های گذشته هدایت می‌کرد، انتخاب‌های نهایی را برای این فهرست انجام دهند. کتاب‌های موجود در فهرست از سال‌های 2021 و 2020، با وجود تمام اختلالات سه سال گذشته، هنوز هم بسیار مرتبط هستند. یکی از تفاوت های قابل توجه در فهرست امسال، گنجاندن دسته های موضوعی است که منعکس کننده یک جفت موضوع قابل توجه در مجموعه کتاب های برنامه ریزی جدید امسال است. همچنین شایان ذکر است که این فهرست از کتاب‌هایی تهیه شده است که تقریباً بین سپتامبر و اکتبر ۲۰۲۱ و سپتامبر و اکتبر ۲۰۲۲ منتشر شده‌اند. کتاب‌های اخیراً منتشر شده که ممکن است انتظار دیدن او را داشته باشید ممکن است در فهرست سال آینده گنجانده شوند.

برای کسانی که موضوعی را که در پست سال گذشته ذکر شد دنبال می‌کنند: در حالی که رویدادهایی مانند همه‌گیری کووید-19 و شورش 6 ژانویه در صفحات برخی از کتاب‌هایی که امسال بررسی کردیم ظاهر شده است، تنها یک کتاب در اینجا به این بیماری همه‌گیر پرداخته است. به طور مستقیم. ما مطمئن هستیم که این تنها اولین کتابی است که در این فهرست نمایش داده می‌شود، اگرچه کتاب‌های آینده برای مطابقت با The Quarantine Atlas در زمینه همکاری و رنگ سخت خواهند بود.

 

برترین کتاب های برنامه ریزی شهری 2022

شهرسازی آمریکایی: چگونه خرد غیر متعارف ویلیام اچ وایت زندگی عمومی را تغییر داد

ریچارد کی راین

مطبوعات جزیره 

13 ژانویه 2022، 352 صفحه

کتاب‌های مربوط به برنامه‌ریزی شهری گاهی بر مردم تمرکز می‌کنند – اما معمولاً فقط به صورت انتزاعی، از نظر «جمعیت‌ها»، «گروه‌ها» یا «جامعه‌ها». در واقع به ندرت پیش می آید که کتابی در مورد برنامه ریزی شهری بر افراد واقعی تمرکز کند. اما ویلیام اچ وایت فردی است که شایسته کتاب خود است.

شهرسازی آمریکایی زندگی نامه جامعی از یکی از مهم ترین متفکران شهری قرن بیستم ارائه می دهد و نگاهی نادر به تأثیرات شخصی، حرفه ای و زمینه ای ارائه می دهد که منجر به تفکر زیرکانه و مترقی وایت شد. وایت مانند روشنفکر خویشاوند معروف‌ترش جین جاکوبز (که وایت از صمیم قلب از او حمایت می‌کرد)، وایت در هیچ زمینه‌ای که مربوط به برنامه‌ریزی بود «حرفه‌ای» نبود و روزنامه‌نگار بود و حرفه‌ای اولیه‌اش را در مجله فورچون انجام داد، که راین آن را چنین توصیف می‌کند. مجله کسب و کار افراد متفکر با این حال وایت در تفنگداران دریایی خدمت کرد، که به او نگاه مهمی به نوع ساختار سازمانی داد که او را در طول حرفه‌اش مجذوب خود می‌کرد.

راین به کتاب مرد سازمانی وایت نمی پردازد، اما در عوض گزارش کاملی از مطالعات شهری خود ارائه می دهد، معروف ترین آن کتاب زندگی اجتماعی فضاهای کوچک شهری، و کمپین هایش برای ترویج سرزندگی در هسته های شهری و شهرهای کوچک است. حفظ مناظر روستایی وایت از پروازهای حومه ای در اواسط قرن بیستم ابراز تأسف کرد و مدت ها قبل از آمدن ریچارد فلوریدا، بازگشت به شهرهای مرکزی را پیش بینی کرد. شما این احساس را دارید که وایت از بریدن مزخرفات، هیاهوها و تعصبات روزگار خود برای ترویج شیوه‌های زندگی که باعث رفاه و شادی می‌شود، لذت می‌برد. برنامه ریزان اکنون، مانند آن زمان، عاقلانه خواهند بود که راه او را دنبال کنند.

 

 

خطوط دلخواه: چگونه منطقه بندی شهر آمریکایی را شکست و چگونه آن را برطرف کرد

ام. نولان گری

مطبوعات جزیره

21 ژوئن 2022، 256 صفحه

 

هیاهوی پیرامون خطوط خودسرانه به عنوان شاهدی بر هجوم های مهمی است که جنبش حامی توسعه (که اغلب به عنوان YIMBY شناخته می شود) در شناسایی تمایلات کشور به منطقه بندی تک خانواده به عنوان عامل اصلی بیماری های مختلف انجام داده است. خطوط دلخواه کاملاً زمان‌بندی شده است تا در آن شتاب تقویت شود و توسعه یابد، زیرا توسعه‌های طرفدار دستاوردهای قانونی را به ثمر می‌رسانند که به نظر می‌رسد هر سال به طور تصاعدی در حال افزایش است. خاکستری با توصیف شیوا و واضح چند انتقاد مفید از منطقه‌بندی به علت کمک می‌کند - برای مثال، منطقه‌بندی هزینه‌های مسکن، پراکندگی، و جدایی را افزایش می‌دهد و در عین حال مانع رشد اقتصادی می‌شود. گری همچنین جهشی لفاظی در توصیه به لغو کامل منطقه بندی انجام می دهد. در حالی که علل و اثرات منفی منطقه‌بندی به خوبی در ادبیات برنامه‌ریزی مستند شده است - توسط افرادی مانند سونیا هیرت، ویلیام فیشل و دونالد شوپ - گری اولین کسی است که این استدلال را مطرح می‌کند که اگر شهرها به طور کامل منطقه‌بندی را پایان دهند، وضعیت بهتری خواهند داشت.

این واقعیت که هیچ یک از تعداد شهرها و ایالت‌هایی که در سال‌های اخیر گام‌های مهمی برای تسهیل منطقه‌بندی تک‌خانواده برداشته‌اند (مانند مینیاپولیس، برکلی، کمبریج، اورگان، و کالیفرنیا) به عنوان نمونه اولیه برای استدلال خطوط دلخواه (این نقش به هیوستون واگذار شده است) نشان دهنده شکاف باقی مانده بین جنبش اصلاحات در حال ادغام و اهداف بلندمدت اصلاح طلبانی مانند گری است. در حالی که اصلاحات منطقه‌بندی در ایالات متحده تاکنون عمدتاً به شکل مسکن‌های میانی گمشده، تراکم ملایم و پایان منطقه‌بندی استثنایی به خود گرفته است، تنها یک هیوستون وجود دارد - شهری که راه‌های دیگری برای تنظیم توسعه و استفاده از زمین به غیر از منطقه‌بندی پیدا کرده است. . این واقعیت که این کتاب می‌تواند همزمان رادیکال باشد و در عین حال مفید و محبوب باشد، نشان می‌دهد که ممکن است هنوز جایی برای رشد جنبش وجود داشته باشد.

 

 

 

Fixer-Upper :  چگونه سیستم مسکن شکسته آمریکا را تعمیر کنیم

جنی شوتز

انتشارات موسسه بروکینگز22

 فوریه 2022، 220 صفحه  

در اوایل فیکسر-آپر، جنی شوئتز، عضو ارشد بروکینگز، عبارتی را به کار می‌برد که تقریباً دقیقاً کلماتی را از خطوط دلخواه تکرار می‌کند: اصلاح منطقه‌بندی گامی ضروری اما ناکافی برای اصلاح بسیاری از واقعیت‌های نگران‌کننده بازار مسکن ایالات متحده است. شوتز نسبت به گری دید وسیع تری از علل و اثرات بازار مسکن دارد، با این حال، بحث را برای بررسی سیستم های ثروتمندسازی، مالیات ها، زیرساخت ها، سیاست و شبکه امنیت اجتماعی گسترش داد. در هر مورد، شوتز به وضوح نقاط بین واقعیت های بازار مسکن ایالات متحده، پیامدهای آن و راه حل های بالقوه را به هم مرتبط می کند.

شوتز در سال‌های اخیر به‌عنوان یکی از صداهای پیشرو برای اصلاحات در هر سطحی از وضعیت موجود ظاهر شده است که باعث بالا رفتن سواحل مسکن، تغییر آب و هوا، و سوق دادن تعداد بی‌سابقه مردم به زندگی در خیابان‌ها شده است. بنابراین Fixer-Upper یک نسخه مورد انتظار بود. شوتز با حرکت از صفحات وب‌سایت بروکینگز و گزارش‌های مختلف بروکینگز، این فرصت را هدر نمی‌دهد تا بینش قابل توجه و کوه‌هایی از شواهد را برای اصلاح سیاست‌های برنامه‌ریزی و مسکن بیاورد. در حالی که دامنه کتاب هم گسترده و هم واضح است، جاه طلبی کلی با الزامات اخلاقی همراه است. اصطلاح Fixer-Upper معمولاً به عنوان یک ابزار بازاریابی برای یک واحد مسکونی استفاده می شود. در دست شوئتز، Fixer-Upper کتاب بازی برای یک سیستم پایدار، عادلانه و انسانی است.

 

 

 

 

 

 

Gentrifier: A Memoir

آن الیزابت مور

18 اکتبر 2022، 272 صفحه   

October 18, 2022, 272 pages

به راحتی می توان از طریق این کتاب گذر کرد و تعجب کرد که آیا عنوان شاید کمی خشن است. به نویسنده، آن الیزابت مور، یک خانه رایگان در محله بنگلتاون دیترویت به عنوان بخشی از برنامه ای که برای آوردن نویسندگان به دیترویت برای کار و شاهد احیای شهری که بدنام ترین نیاز به احیای آن دارد، اعطا شد – بنابراین، بله، تهدید اصیل سازی آشکار است. اما نویسنده به‌عنوان عضوی از جامعه آن‌قدر سخاوتمند، حساس و صادق است که به نظر می‌رسد ما الگویی برای نوع جدیدی از پویایی می‌بینیم – چیزی که بیشتر از آنچه که کلمه اصیل‌سازی اجازه می‌دهد، مشارکت‌جویانه‌تر و اجتماعی‌تر است.

با وجود اشارات متعدد مبنی بر اینکه همه چیز در این پری خوب نیست، داستان ولخرجی ناگهانی اموال را روایت می کند، درک هایی که در پایان کتاب به دست می آید مانند یک تن آجر به نویسنده و خواننده ضربه می زند. این کتاب یک زنگ بیداری فوق‌العاده تکان‌دهنده ارائه می‌کند - درباره دیترویت، نقص‌ها و «احیای» آن، در مورد بشردوستی، و بله، در مورد اصیل‌سازی. در حالی که این کتاب از طرح‌هایی ساخته شده است که گویی مستقیماً از صفحه‌های خاطرات مور بیرون کشیده شده‌اند، نوشته‌ها در پایان بیشتر شبیه اخبار فوری هستند. حتی این خواننده آگاه هیچ ایده ای نداشت که من درباره دیترویت نمی دانستم. پس از یادگیری آموخته های مور، هرگز به دیترویت، سلب مالکیت مالیات بر دارایی، بانک های زمین یا جامعه به یک شکل نگاه نخواهید کرد. Gentrifier ممکن است به صورت قطعه نوشته شود، اما نیاز به خواندن کامل دارد.

 

 

 

 

 

با من در کنار فواره ملاقات کن: تاریخچه ای درونی از مرکز خرید

الکساندرا لانگ

بلومزبری

14 ژوئن 2022، 320 صفحه      

 

برای نوجوانان سابق، مورخان معماری، و همه افرادی که در این بین هستند: Meet Me at the Fountain یک تاریخچه بسیار تحقیق شده، پر از جزئیات و در عین حال قابل دسترس از اکثر مؤسسات تجاری آمریکایی، مرکز خرید است. کسانی که انتظار نوستالژی ناب و شادی دارند، مراقب باشند: لانگ بالاخره یک منتقد معماری است و کتاب این را نشان می دهد. لانگ کاوش عمیقی در طراحی و معماری مراکز خرید، دیدگاه‌هایی که توسعه‌دهندگان مراکز خرید را هدایت می‌کنند، و نقش مرکز خرید آمریکایی به‌عنوان محل تجمع چند نسلی در دنیایی که به طور فزاینده خصوصی‌سازی می‌شود، انجام می‌دهد.

این کتاب ما را به گشتی در تغییراتی می‌برد که مراکز خرید در قرنی نزدیک به آنها به‌عنوان سنگ بنای تجاری‌گرایی آمریکایی عمل کرده‌اند، با نتایج متفاوت، و پرسش‌های خاردار ناشی از ماهیت شبه عمومی فضای عمیقا خصوصی‌شده. در واقع، این موضوع چندین بار به دادگاه عالی ایالات متحده رفته است و دادگاه اغلب به نفع صاحبان املاک رای می دهد. با این حال لانژ استدلال می کند که این مرکز خرید آزادی را نیز ارائه می دهد: از والدینی که سرسخت هستند، از آب و هوای ناخوشایند، از تنهایی. برای نسل‌های نوجوان آمریکایی، این مرکز خرید گامی کلیدی در بلوغ آن‌ها بود که اولین طعم حرکت، مصرف و اشتغال مستقل را در جامعه‌ای با خودرو محور ارائه می‌داد.

لانگ روایت محبوب «مرکز خرید مرده» را به عقب می اندازد و کاربرد معماری و اجتماعی ساخته شده در مراکز خرید را برجسته می کند، در صورتی که آنها را فقط بتوان برای شرایط مدرن تنظیم کرد. و بسیاری از آنها عبارتند از: از سالن های غذاخوری مد روز گرفته تا مناطق قومیتی، مراکز خرید در حال تغییر هستند تا نیازهای مشتریان جدید را برآورده کنند. به عبارت دیگر، مرکز خرید جدید آمریکایی، کمتر مجموعه‌ای از فروشگاه‌های زنجیره‌ای است و احتمالاً تجربه‌ای متمرکز بر محلی است که حول غذا و محصولات محلی می‌چرخد.

Meet Me at the Fountain می تواند مانند یک مداحی، یک آواز قو برای یک نقطه تماس فرهنگی در حال ناپدید شدن پخش شود. در عوض، لانژ مراکز خرید را با ویژگی‌های فیزیکی و فرهنگی آن‌ها، به عنوان اصلی‌ترین اختراع مجدد معرفی می‌کند.

 

 

راهنمای مردمی برای اورنج کانتی

الین لوینک، گوستاوو آرلانو، و تو وو دانگ

انتشارات دانشگاه کالیفرنیا

25 ژانویه 2022، 256 صفحه

گردشگران، توجه داشته باشید: این تعطیلات متوسط ​​شما نیست.

راهنمای مردمی برای اورنج کانتی متعلق به مجموعه‌ای متشکل از پنج جلد است که توسط انتشارات دانشگاه کالیفرنیا منتشر شده است (با تعداد بیشتری در آینده). همه عالی هستند و عمداً تحریک‌آمیز هستند، اما اجرای اورنج کانتی تلخ‌ترین است. در هیچ جلد دیگری، تاریخ دریافتی و «تاریخ مردم» به طور چشمگیری از هم جدا نمی شوند. در تصور عمومی اورنج کانتی یا اصلاً سابقه ندارد، یا متشکل از خانه‌های شهری، دیزنی‌لند و جمهوری‌خواهان است. همه آن چیزها درست است. اما، A People's Guide استادانه و قابل دسترس، نشان می دهد که تاریخ اورنج کانتی بسیار عمیق تر است - و این مهم است.

راهنمای مردمی در سراسر شهرستان سفر می‌کند تا به تاریخچه‌های قومی، یقه آبی، LGBTQ و دیگر تاریخ‌های پنهان اشاره کند که باعث می‌شود اورنج کانتی بسیار بافت‌دارتر و بسیار کم‌نقص‌تر از تصویر حومه آن به نظر برسد. با جزئیات چشمگیر، مشاغلی را که توسط مهاجران اداره می شود، مانند مهد کودک های ژاپنی و رستوران های مکزیکی برجسته می کند. توضیح می‌دهد که چگونه کامیون‌های تاکو به مبارزه با اسلام‌هراسی کمک کردند و چگونه بسیاری از مؤسسات نخبه شهرستان، جمعیت‌های اقلیت شهرستان را کنار گذاشتند و به حاشیه راندند. این مکان به ترتیب مکان‌های نزاع و پیروزی قومی را مشخص می‌کند، مانند مکان‌های بمب‌گذاری‌های آتش‌زا و اعتراض‌ها. نظامی شدن این شهرستان به خوبی مستند شده است، از جمله کمپ عظیم پندلتون و بسیاری از مشاغل مرتبط با نظامی.

بسیاری از آن مکان ها چندان دیدنی نیستند. اما نکته اینجاست: تاریخ واقعی در مناظر شهری واقعی اتفاق می افتد. «راهنمای مردمی» برنامه‌ریزان را - در اورنج کانتی و هر جای دیگر - به چالش می‌کشد تا خطوط جوامع خود را دقیق‌تر درک کنند، همه افرادی را که لزوماً از قدرت سیاسی برخوردار نیستند، از جمله افرادی که اغلب تحت سرکوب قدرت سیاسی قرار دارند، بپذیرند و پاسخگو باشند. ، اما با این وجود به اندازه ریچارد نیکسون ها و میکی ماوس های جهان به شهر کمک کرده اند و به اندازه شهر حق دارند.

 

 

اطلس قرنطینه: نقشه برداری از زندگی جهانی تحت COVID-19

لورا بلیس

سگ سیاه و لونتال

19 آوریل 2022، 224 صفحه      

 

یکی از بخش‌های جالب‌تر در اطلس قرنطینه، نقشه‌ای است که مسیر یک عابر پیاده بسیار کنجکاو را به تصویر می‌کشد که در مسیرهای پرپیچ‌وخم و مست، ظاهراً تمام بلوک‌های یک محله در بالتیمور را کاوش می‌کند. عابر پیاده یک گربه خانگی است که آزادانه در اطراف شهری خالی از سکنه می چرخد. این نقشه توسط صاحب آن ساخته شده است که با کمک AirTag مسیرهای گربه را ترسیم کرده است. زندگی در اعماق سال 2020 چنین بود.

مگر اینکه شما آن گربه باشید، احتمالاً نمی خواهید همه گیری COVID-19 را تسکین دهید. اما، این بیماری و قرنطینه‌های ناشی از آن، داستان‌ها و آثار هنری بی‌شماری را تولید کرد - برخی سرگرم‌کننده و برخی غم‌انگیز. اطلس قرنطینه آنها را در حجمی جذاب و به موقع جمع آوری می کند که به یکباره محترمانه، همدلانه و جذاب است. عمدتاً نقشه‌ها و نقاشی‌های خانگی را جمع‌آوری می‌کند که احساسات مشارکت‌کنندگان را در لحظه درباره جهان‌های کوچک‌شده‌شان به تصویر می‌کشد و منبع اصلی تکان دهنده‌ای درباره زندگی همه‌گیر است. برخی از نقشه‌ها حس آشنای محصور شدن را با شماتیک‌های آپارتمان‌های کوچک به تفصیل بیان می‌کنند. برخی دیگر ابراز اشتیاق و تعجب برای سفرهای انجام نشده و بازدید نشدن عزیزان می کنند.

در واقع، نظریه‌پردازی درباره همه‌گیری کووید حتی قبل از تشخیص اولین مورد شروع شد - و بیشتر آن خسته‌کننده بود. اطلس قرنطینه رویکردی سبک تر، اما نه بی احترامی دارد. حتی برای برنامه‌ریزانی که می‌خواهند تمام اتفاقات گذشته را فراموش کنند، این یادآوری است که چرا زندگی شهری مهم‌تر از همیشه است.

 

 

چشم اندازهای جدید برای جامعه

با شواهد بیشتر و بیشتری که نشان می‌دهد رویکردهای برنامه‌ریزی سنتی اغلب الگوهای بی‌عدالتی را تداوم می‌بخشند و نیازهای واقعی جوامع را نادیده می‌گیرند، فعالان و برنامه‌ریزان به طور فزاینده‌ای به تلاش‌های مبتنی بر جامعه برای بهتر کردن شهرها - سالم‌تر، انعطاف‌پذیرتر، ایمن‌تر، روی می‌آورند. و عادلانه تر

کتاب‌های این بخش، مطالعات موردی واقعی را ارائه می‌کنند که می‌توانند الهام‌بخش باشند و الگویی برای جوامع دیگر ارائه دهند، اما همچنین شکاف‌هایی را که دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌های زیرساخت‌ها، حمل‌ونقل و استفاده از زمین برطرف نمی‌کنند، برجسته می‌کنند. رهبران جامعه در سراسر کشور با استفاده از همه چیز، از تکنیک‌های تعامل مبتنی بر بازی گرفته تا تجسم‌های فناوری پیشرفته از احتمالات آینده، تلاش می‌کنند تا ساکنان را وارد بحث در مورد آینده جوامع خود کنند و برای نتایج عادلانه‌تر و پایدارتر برنامه‌ریزی کنند.

در بازی Dream Play: Hands-On Community Engagement for Enduring Spaces and Places، جیمز روجاس و جان کمپ از درس های آموخته شده از سال ها کار روی زمین استفاده می کنند تا نشان دهند چگونه سازمان دهندگان و برنامه ریزان جامعه می توانند از قدرت بازی و تخیل استفاده کنند. شهرهای بهتری را متصور شوید - و اینکه چگونه تمرینات بازیگوش می تواند به پیشرفت های قدرتمندی در تعامل با جامعه منجر شود.

روجاس و کمپ با استفاده از بیان خلاق و داستان سرایی برای تشویق جوامع به بیان داستان ها و نیازهای خود و ایجاد محله های انعطاف پذیرتر و درگیرتر، تکنیک هایی را برای تحریک گفتگو و تسهیل کاوش های معنادار در مورد چالش های برنامه ریزی و راه حل های خلاقانه توسعه داده اند.

به‌جای جلسات عمومی معمولی که شامل ارائه‌ها و جلسات پرسش و پاسخ یا بحث کوتاه است، تکنیک‌های روخاس و کمپ از فعالیت‌های تخیلی و عملی برای شکستن موانع سنتی برای مشارکت عمومی و تشویق داستان‌سرایی مرتبط با مکان خاص استفاده می‌کنند. نویسندگان بر لزوم باز نگه داشتن چنین تمرین‌هایی تأکید می‌کنند و فضای کافی برای ایده‌های غیرمنتظره و نتایج غیرمتعارف ایجاد می‌کنند. زمانی که تشخیص دادیم که گزینه‌های بی‌شماری برای مشارکت در شکل‌دهی فضاها و مکان‌های اطرافمان داریم که به خودی خود برنامه‌ریزان شهری را درگیر نمی‌کنند، می‌توانیم در مورد نحوه مشارکت دیگران در این فرآیند بی‌نهایت گسترده‌تر و خلاق‌تر باشیم.»

با «از زمین به بالا: تلاش‌های محلی برای ایجاد شهرهای تاب‌آور»، آلیسون سنت تمرکز خود را به ابتکارات پایداری و تاب‌آوری تغییر می‌دهد که نقش حیاتی طبیعت در شهرها را تصدیق می‌کند. این کتاب نمونه‌هایی از برنامه‌های تحت رهبری جامعه را از سراسر جهان ارائه می‌کند که از مداخلات در مقیاس کوچک برای بهبود محیط‌های شهری، کیفیت هوا، سلامت عمومی، عدالت و موارد دیگر استفاده می‌کنند.

مجموعه مطالعات موردی در چهار حوزه گروه بندی می شود: دیدگاه های جدید برای فضای عمومی. تلاش برای بازگرداندن فضاهای سبز به شهرها و حفاظت از حوزه های آبخیز. ابتکارات جنگلداری شهری؛ و پروژه های مقاوم سازی برای محافظت در برابر اثرات تغییرات آب و هوا و آماده سازی جوامع برای آینده ای با طوفان های شدیدتر و سایر رویدادهای شدید آب و هوایی. هر بخش با مقاله ای به پایان می رسد که موضوعاتی را که پیرامون هر موضوع پدیدار می شوند، به هم پیوند می دهد.

سنت از تصاویر، نقشه‌ها و عکس‌های آموزنده برای مستندسازی هر پروژه استفاده می‌کند، و تضمین می‌کند که کتاب فراتر از حدس و گمان است تا داستان‌های اعضای جامعه را که هر روز برای بهتر کردن محله‌هایشان از پایه کار می‌کنند، نشان دهد، نه فقط بگوید.

یوهانا هافمن با آینده‌های گمانه‌زنی: رویکردهای طراحی برای هدایت تغییر، تقویت انعطاف‌پذیری و ایجاد مشترک شهرهایی که به آن نیاز داریم، توجه را به «تاب‌آوری اجتماعی» جلب می‌کند که به جوامع کمک می‌کند در زمان‌های سخت و غیرقابل پیش‌بینی بقا و شکوفا شوند، کتاب هافمن مجموعه‌ای از مجموعه‌ها را تشریح می‌کند. پروژه هایی که از فناوری و چند رسانه ای برای کمک به جوامع برای تصور آینده خود استفاده می کنند. هافمن «درگیر شدن فعالانه با آینده» را به عنوان یکی از راه‌های ایجاد انسجام اجتماعی و توسعه چارچوب‌های جدید برای مشارکت دادن اعضای جامعه در برنامه‌ریزی‌ها پیشنهاد می‌کند.

هافمن حوزه «آینده های سوداگرانه» را از طریق طیف وسیعی از رسانه ها، از جمله بازی های ویدیویی، فیلم و ادبیات، و برنامه های رایانه ای توضیح می دهد. مثال‌های این کتاب نشان می‌دهد که چگونه رسانه‌ها می‌توانند بر نحوه نگرش مردم به خود و جوامع خود و همچنین عاملی که برای ایجاد تغییر در دنیای خود احساس می‌کنند، تأثیر بگذارند. Speculative Futures یک زمینه در حال ظهور را بررسی می کند و یک راهنمای آینده برای ساخت شهرهای بهتر، ایمن تر و عادلانه تر از طریق رویکردهای طراحی ارائه می دهد که به شهروندان اجازه می دهد دنیای حال و آینده خود را تجسم کنند.

شهرهای هوشمند: وعده ها و خطرات انگیزه برای بهبود شهر از طریق فناوری

از آرمانشهر توماس مور گرفته تا طرح باغ شهر ابنزر هوارد تا طرح اصلی E.P.C.O.T. و فراتر از آن، انسان ها به دنبال استفاده از علم و فناوری برای عقلانی کردن و بهبود شهرها بر اساس این باور بوده اند که نظم و علم می تواند مردم را از کار غیر ضروری رها کند، طرح های شهری بهتری ایجاد کند و شبکه های حمل و نقل را کارآمدتر و پایدارتر کند.

در سوی دیگر این چشم‌اندازهای فرخنده برای آینده، منتقدان به ما در مورد خطرات ناشی از تلاش برای پیش‌بینی و منطقی‌سازی رفتار انسان‌ها هشدار می‌دهند و اجازه می‌دهیم خود را در اتکای بیش از حد به فناوری غرق کنیم. امروزه، وعده‌ها، موفقیت‌ها و شکست‌های مفهوم «شهر هوشمند» زمینه‌ای پربار برای تحلیل و گمانه‌زنی در مورد اینکه چگونه فناوری نحوه طراحی، حرکت و زندگی ما در شهرها را تغییر می‌دهد، فراهم می‌کند.

کتاب‌های این بخش به نقش فعلی فناوری در شهرها می‌پردازند - اینکه چگونه می‌تواند آنها را ایمن‌تر و در دسترس‌تر کند، چگونه می‌تواند نابرابری و جدایی را تداوم بخشد، و چگونه از دام‌هایی که در انتظار ما هستند اجتناب کنیم.

در Sideways: The City Couldn't Buy، جاش اوکین ظهور و سقوط چشم انداز قرن 21 شرکت مادر گوگل آلفابت را برای یک جامعه ترسیم می کند که مطابق با مشخصات دقیق آنها به عنوان ویترینی برای آخرین فناوری های نوظهور در حمل و نقل، ارتباطات ساخته شده است. و طراحی شهری O’Kane برنامه‌های جاه‌طلبانه Sidewalk Labs برای ساخت محله فردا در آب‌نمای پساصنعتی تورنتو را مستند می‌کند - که در نهایت منجر به فروپاشی نقشه اتوپیایی آنها به دلیل عدم درک پیچیدگی‌های شهرها می‌شود.

به نوعی، فروپاشی Quayside ثابت کرد که چیزی برای گفتن برای تجربه و دانش سخت به دست آمده از شهرسازی وجود دارد که حتی آخرین فناوری نمی تواند با آن مطابقت کند. در حالی که Sidewalk Labs ایده‌های متنوعی را ارائه می‌کرد که در نهایت غیرعملی بودند، نگرانی‌های لجستیکی کم اهمیت کنار رفت. در حالی که چشم انداز بزرگ هرگز محقق نشد، برخی از ایده های مطرح شده برای پیشنهاد Quayside همچنان به عنوان پروژه های کوچکتر و تکه تکه توسعه می یابند.

تحقیقات دقیق اوکین در مورد این موضوع از زمان گزارشش در مورد آن برای گلوب اند میل به او بینش عمیقی از این خرابکاری می دهد. حماسه Quayside نمونه ای از نبردها بر سر حریم خصوصی، داده ها و نقش فناوری بزرگ در دنیای فیزیکی است که به طور فزاینده ای بحث های مدنی امروز را شکل می دهد.

بسیار شبیه به Sideways، Dream States: Smart Cities, Technology, and the Urban Utopias نوشته جان لورینک از گزارش روزنامه نگار جان لورینک در مورد شکست بلندپروازانه Sidewalk Labs گوگل شکل گرفت. بنابراین Lorinc نگاهی مستقیم به شکست جنبش موسوم به "شهر هوشمند" داشت که از یک سو، آخرین مفهوم اتوپیایی از یک شهر کاملا کارآمد و از سوی دیگر، یک فرصت بزرگ بازار برای شرکت های فناوری است. . دیدگاه لورینچ سنجیده اما در نهایت انتقادی است. در حالی که لورینک اذعان می‌کند که فناوری‌ها مهم هستند - برای تمیز کردن هوا، برنامه‌ریزی جمع‌آوری زباله، مدیریت ترافیک، و همه چیز در این بین، او از چیزی که بسیاری از سرمایه‌داران نمی‌دانند، قدردانی می‌کند: اینکه شهرها بسیار پیچیده‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر از آن هستند که صرفاً رام شوند. فن آوری.

جاده ای به ناکجاآباد: دره سیلیکون چه اشتباهی درباره آینده حمل و نقل می کند، نوشته پاریس مارکس، تنها متنی نیست که صنعت فناوری را مورد انتقاد قرار می دهد - به ویژه این روزها - اما مختصرترین و مستدل ترین نقد آن گوشه ای از صنعت فناوری است. صنعت فناوری که مستقیماً بر شهرها تأثیر می گذارد: حمل و نقل. هر حالتی را که می‌خواهید انتخاب کنید، از ماشین‌های برقی گرفته تا اسکوترهای موتوری گرفته تا خدمات حمل‌ونقل مبتنی بر اپلیکیشن (و، روزی، راننده‌های رباتی)، نویسنده پاریس مارکس توضیح می‌دهد که چگونه نه تنها منعکس‌کننده غرور و نگرش فوق‌سرمایه‌داری است که در سیلیکون ولی را فرا گرفته است. بلکه چگونه ممکن است به نوعی شهرها را به هم بزند. یک غول رسانه‌های اجتماعی میلیاردر خاص، مانند بسیاری از سرمایه‌داران دیگر و «روی‌پردازان» خودخوان که نمی‌دانند برخی از بهترین فناوری‌های حمل‌ونقل پا، پدال‌ها و بلیت‌های حمل‌ونقل هستند، برجسته هستند.

مجموعه نوآوری: شهرها، فناوری و اقتصاد جدید، نوشته شارون زوکین، سفر خود را با توصیفی از تأثیر غیرقابل انکار صنعت فناوری بر بافت شهری نیویورک پیش از اوج گرفتن در پشت پرده، با ارسال‌هایی از سوی استارت‌آپ‌ها آغاز می‌کند. ، VC ها، هکاتون ها، ملاقات ها، و دیگر نشانه های مجتمع نوآوری. زوکین در ابهام زدایی از صنعتی که گهگاه بیش از آنچه که یک درک آگاهانه اجازه می دهد، در تخیل زندگی می کند، موفق می شود.

 

طرح جامع: جوامع پایدار، تاب آور و برابر برای قرن بیست و یکم

دیوید روس و راکی ​​پیرو راتلج

31 دسامبر 2021، 270 صفحه

 

ادعای نسب مستقیم از طرح کلی شهری توسط تی.جی. کنت، برنامه جامع احتمالاً در برنامه ریزی کلاس های درس و روی میز برنامه ریزانی که برای امتحان AICP برای سال های آینده مطالعه می کنند، تبدیل خواهد شد. این کتاب یک گام آشکار و قابل توجه از پارادایم برنامه‌ریزی از بالا به پایین و منطقی که کنت تجسم یافته است، به سمت یک پارادایم برنامه‌ریزی حمایتی فزاینده‌تر برمی‌دارد که به طور مؤثرتری تنوع دنیای معاصر را منعکس می‌کند و در عین حال حساسیت به محیط اجتماعی و محیطی را به طور کامل اجرا می‌کند. سوء استفاده از تاریخچه برنامه ریزی گذشته این تلاش تا حد زیادی با ارجاع مداوم به تلاش‌های برنامه‌ریزی اخیر کمک می‌کند - نمونه‌ها آنقدر زیاد است که حتی سردبیران Planetizen که دائماً گوششان را با برنامه‌ریزی اخبار هماهنگ می‌کنند، می‌توانند نمونه‌هایی از کارهای برنامه‌ریزی نوآورانه و ملموس را در این صفحات بیابند.

آیا این پارادایم‌های جدید که در اینجا به‌عنوان «ضروری برنامه‌ریزی APA» ارائه شده‌اند، برای متقاعد کردن برنامه‌ریزان و سیاستمداران در سراسر جهان برای تعیین چشم‌اندازهای فراگیر، ایجاد اجماع و پایان دادن به اقدامات مخرب گذشته کافی هستند؟ مانند هر چیز دیگری با برنامه ریزی، فقط زمان مشخص خواهد کرد. بحران‌های نابرابری و تغییرات آب و هوایی نتایج بهتری را می‌طلبد - ما فقط شانس زیادی برای درست کردن محیط ساخته شده و رابطه آن با محیط طبیعی داریم.

 

 

 

 

 

Freewaytopia :  چگونه بزرگراه ها لس آنجلس را شکل دادند

پل حداد

مطبوعات سانتا مونیکا

5 اکتبر 2021، 408 صفحه

اتوبان‌ها اغلب برای رانندگی لذت‌بخش نیستند، و تقریباً همیشه برای زندگی در نزدیکی آنها بدبختی می‌کنند. اما Freewaytopia، توسط پل حداد، فیلمنامه نویس و علاقه مند به تاریخ لس آنجلس، ثابت می کند که خواندن در مورد آنها می تواند سرگرم کننده باشد. حداد تاریخ تاسیس هر یک از آزادراه هایی را که به طور کامل یا جزئی توسط شهر لس آنجلس در بر می گیرد را شرح می دهد. او عوامل سیاسی، مالی، جغرافیایی، و فنی را بازگو می‌کند - و همچنین سهم نسبتاً زیادی از انتقادات فرهنگی را به همراه یک منبع بی‌پایان حقایق سرگرم‌کننده درباره لس‌آنجلس قرن بیستم در بر می‌گیرد. هر شهری با آزادراه لیاقت نسخه Freewaytopia خود را دارد.

 

مکان و رفاه: چگونه شهرها به ما کمک می کنند تا ارتباط برقرار کنیم و نوآوری کنیم

بیل فولتون

مطبوعات جزیره

21 جولای 2022، 216 صفحه

ویلیام فولتون نویسنده نادر برنامه‌ریزی است که حساسیتش به فرهنگ شهری، نکات ظریف سیاسی و توپوفیلی به اندازه درک او از کدها، احکام و مطالعات است. در «مکان و رفاه»، فولتون به شدت به اولی می‌پیوندد. فولتون در مجموعه‌ای از مقالات که عمدتاً از تجربه‌ی دست اول او استخراج شده است، به بررسی ارتباط بین محیط ساخته شده و سرزندگی و رونق کلی شهرها می‌پردازد. این کتاب از شهر زادگاه فولتون در آبورن، نیویورک، و منطقه ایالت ایالت اطراف آن الهام گرفته و به طور مفصل در مورد آن بحث می کند. فولتون با جاه‌طلبی و رشد انفجاری کالیفرنیا، جایی که بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در آنجا گذراند، از منشأ کمربند زنگ‌زده خود عبور کرد. این یک تضاد تکان دهنده است که نشان می دهد مکان چقدر می تواند تأثیرگذار باشد.

 

شَهرنوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد 

منبع : سایت https://www.planetizen.com/features/119960-top-urban-planning-books-2022

 

 

The Top Urban Planning Books of 2022

 The Top Urban Planning Books  

 .An annual list of the must-read books related to urban planning and its intersecting fields

By James Brasuell, Diana Ionescu, Josh Stephens 

 

The field of planning is remarkably dependent on its canon—influential books have forced the field to evolve in world-changing ways, from To-morrow: a Peaceful Path to Reform by Ebenezer Howard to The Death and the Life of Great American Cities by Jane Jacobs to Design With Nature by Ian McHarg to, most recently, The High Cost of Free Parking by Donald Shoup. Add to the canon the books leveraged by the industry’s institutions to maintain and develop best practices—books like The Urban General Plan, by T.J. Kent, Jr. and Local Planning: Contemporary Principles and Practices, edited by Gary Hack et al.  

Every year at about this point on the calendar, Planetizen compiles a list of the top planning books of the year. One of the purposes of this effort is an attempt to identify the books that will eventually become canon—an inherently difficult task demanded, nonetheless, by the ongoing influence the planning canon.

Not that every book on this list needs to potentially become a world-changing tome. Planetizen acknowledges the subjectivity of our selection criteria and implores readers not to stop their exploration of the year’s planning library at the end of this list. We left a lot of great books off the list this year, and you are sure to find some that would make your own personal list.

The Planetizen team met in October and November 2021 to make final selections for this list according to the same selection criteria that guided similar "Top Books" lists from years past. The books on the list from 2021 and 2020 are still highly relevant, despite all the disruptions of the past three years. One notable difference in this year’s list is the inclusion of subject matter categories that reflect a pair of notable themes in this year’s crop of new planning books. It’s also worth noting that the list is curated from books published roughly between September and October of 2021 and September and October 2022. Recently published books you might expect to see her might be included on next year’s list.

For those keeping track of a theme noted in last year’s post: While events like the Covid-19 pandemic and the January 6 Insurrection have made appearances on the pages of some of the books we reviewed this year, only one book here took on the pandemic directly. We are sure it’s only the first that will show up on this list, though future books will be hard-pressed to match The Quarantine Atlas on collaboration and color.

The Top Urban Planning Books of 2022

American Urbanist: How William H. Whyte's Unconventional Wisdom Reshaped Public Life

Richard K. Rein
island Press
January 13, 2022, 352 pages

 

 

 

 

Books about urban planning sometimes focus on people—but usually only in the abstract, in terms 

"populations," "groups," or "communities." It's rare indeed for a book about urban planning to focus on actual individuals. But William H. Whyte is an individual who deserves his own book.

American Urbanist presents a comprehensive biography of one of the most important urban thinkers of the 20th century, offering a rare glimpse into the personal, professional, and contextual influences that led to Whyte's brand of astute, progressive thinking. Like his even more famous intellectual kinswoman Jane Jacobs (whom Whyte supported wholeheartedly), Whyte was not a "professional" in any planning-related field, and he was a journalist by trade, making his early career at Fortune magazine, which Rein characterizes as the thinking person's business magazine. Whyte did, however, serve in the Marines, which gave him an important glimpse into the sort of organizational structure that would fascinate him throughout his career.

Rein doesn't dwell on Whyte's The Organization Man but instead offers a full-throated account of his urban studies, most famously The Social Life of Small Urban Spaces, and his campaigns to promote vibrancy in urban cores and small towns alike—while, importantly, preserving rural landscapes. Whyte deplored suburban flight of the mid-20th century and, long before Richard Florida came along, predicted the return to center cities. You get the sense that Whyte delighted in cutting through the  nonsense, hype, and prejudices of his day to promote ways of living that foster both prosperity and joy. Planners now, as then, would be wise to follow in his footsteps

 

 

 

 

 

Arbitrary Lines: How Zoning Broke the American City and How to Fix It

M. Nolan Gray
Island Press
June 21, 2022, 256 pages

 

 

The buzz around Arbitrary Lines serves as testament to the significant inroads the pro-development movement (most frequently referred to as the YIMBY  has made in identifying the country’s proclivities for single-family zoning as a key contributor to various ills. Arbitrary Lines is perfectly timed to amplify and build in that momentum, as the pro-development cause scores legislative accomplishments that seem to be increasing exponentially with every passing year. Gray contributes to the cause by eloquently and clearly describing a few useful critiques of zoning—zoning, for example, increases housing costs, sprawl, and segregation while also impeding economic growth. Gray also makes the rhetorical leap of recommending the outright abolition of zoning. While the negative causes and effects of zoning are well documented in planning literature—by the likes of Sonia Hirt, William Fischel, and Donald Shoup—Gray is the first to make the argument that cities would be better off if they ended zoning entirely.

The fact that any of the number of the cities and states taking significant steps to ease the grip of single-family zoning in recent years (e.g., Minneapolis, Berkeley, Cambridge, Oregon, and California) don’t serve as primary exemplar for the arguments of Arbitrary Lines (that role is left to Houston) reflects the remaining gap between the merging reform movement and the long-term goals of reformers like Gray. While zoning reform in the United States has so far mostly taken the shape of Missing Middle Housing, gentle density, and the end of exclusionary zoning, there’s only one Houston—a city that has found other ways to regulate development and land use other than zoning. The fact that this book manages to be simultaneously radical while also useful and popular suggests that there might still be room to grow the movement.

Fixer-Upper: How to Repair America’s Broken Housing System

Jenny Schuetz
Brookings Institution Press
February 22, 2022, 220 pages

Very early on in Fixer-Upper, Brookings Senior Fellow Jenny Schuetz deploys a phrase that almost exactly repeats words from Arbitrary Lines: zoning reform is a necessary but insufficient step toward correcting the many troubling realities of the U.S. housing market. Schuetz takes a wider view of the causes and effects of the housing market than Gray, however, expanding the discussion to examine systems of wealth building, taxes, infrastructure, politics, and the social safety net. In each case, Schuetz clearly connects the dots between the realities of the U.S. housing market, its consequences, and potential solutions.

Schuetz has emerged in recent years as one of the leading voices for reforms of every level of the status quo driving up the coast of housing, changing the climate, and pushing record numbers of people to live on the streets. So Fixer-Upper was a highly anticipated release. Moving from the pages on the Brookings website and various Brookings reports, Schuetz does not waste this opportunity to bring remarkable insight and mountains of evidence to the cause of planning and housing policy reform. While the scope of the book is both broad and incisive, the overall ambition is charged with moral imperative. The term fixer-upper is usually deployed as a marketing tool for a single unit of housing. In Schuetz’s hands, Fixer-Upper is a playbook for a sustainable, just, and humane system.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gentrifier: A Memoir

 

Anne Elizabeth Moore
Catapult
October 18, 2022, 272 pages

It’s easy to breeze through this book and wonder if the title is perhaps a bit too harsh. The author, Anne Elizabeth Moore, was gifted a free house in the Bangaltown neighborhood of Detroit as part of a program designed to bring writers to Detroit to work and witness the revival of a city most infamously in need of revival—so, yeah, the threat of gentrification is obvious. But the author is so generous, sensitive, and honest as a member of the community, it feels like we are seeing a model for some new kind of dynamic—something more cooperative and communitarian than the word gentrification allows.

The realizations that come toward the end of the book hit the author and the reader like a ton of bricks, despite the numerous hints that not all is well in this fairy tell story of sudden property largesse. The book delivers an incredibly poignant wake up call—about Detroit, its flaws and “revival,” about philanthropy, and, yes, about gentrification. While the book is made of vignettes that read like they were pulled directly from the pages of Moore’s diary, by the end the vignettes read more like breaking news. Even this well informed reader had no idea what I didn’t know abut Detroit. After learning what Moore learned, you’ll never look at Detroit, property taxes foreclosures, land banks, or community the same way. Gentrifier might be written in snippets, but it demands to be read in full.

 

Meet Me by the Fountain: An Inside History of the Mall

 

Alexandra Lange  
    Bloomsbury  
June 14, 2022, 320 pages  

For the former teen mallrats, architecture historians, and everyone inbetween: Meet Me at the Fountain is a heavily researched, detail-packed, yet accessible history of that most American of commercial institutions, the mall. Those expecting pure, gleeful nostalgia beware: Lange is, after all, an architecture critic, and the book shows it. Lange makes a deep exploration of mall design and architecture, the visions that drive mall developers, and the role of the American mall as a multigenerational gathering place in an increasingly privatized world. 

The book takes us on a tour of the changes undergone by malls in the near-century they have served as a cornerstone of American commercialism, with varying results, and the thorny questions raised by the quasi-public nature of a deeply privatized space. Indeed, the issue has gone to the U.S. Supreme Court multiple times, with the court more often than not ruling in favor of the property owners. Yet Lange argues the mall also offers freedom: from overbearing parents, from unpleasant weather, from loneliness. For generations of American teens, the mall was a key step in their coming-of-age, offering the first taste of independent movement, consumption, and employment in a car-oriented society. 

Lange pushes back on the popular narrative of the ‘dead mall,’ highlighting the architectural and social utility built into malls, if they can only be adjusted for modern conditions. And many of them are: from trendy food halls to ethnic enclaves, malls are being transformed to meet the needs of new customers. The new American mall, in other words, is less a collection of chain stores and more likely a locally-focused experience revolving around food and local products.

Meet Me at the Fountain could play like a eulogy, a swan song for a disappearing cultural touchpoint. Rather, Lange positions malls, with their physical and cultural cachet, as prime for a reinvention.

A People’s Guide to Orange County

   

 

Elaine Lewinnek, Gustavo Arellano, and Thuy Vo Dang
University of California Press
January 25, 2022, 256 pages

Tourists, take note: this is not your average holiday.

A People's Guide to Orange County belongs to a series of five volumes published by the University of California Press (with more in the offing). All are excellent and deliberately provocative, but the Orange County rendition is the most poignant. In no other volume do received history and the "people's history" diverge quite so dramatically. In the public imagination Orange County either has no history at all, or it consists of tract homes, Disneyland, and Republicans. All of those things are true. But, A People's Guide masterfully, and accessibly, demonstrates that Orange County's history runs far deeper—and that it matters.

A People's Guide travels across the county to point out ethnic, blue collar, LGBTQ, and other hidden histories that make Orange County seem far more textured, and far less perfect, than its suburban image implies. In impressive detail, it highlights immigrant-run businesses, like Japanese nurseries and Mexican restaurants. It explains how taco trucks helped combat Islamophobia and how the county’s many elite institutions excluded and marginalized the county’s minority populations. It pinpoints locations of ethnic strife and triumph, such as, respectively, locations of firebombings and protests. The militarization of the county is well documented, including the enormous Camp Pendleton and many military-related businesses. 

Many of those places are not much to look at. But, that's the point: real history happens in real urban landscapes. A People's Guide challenges planners—in Orange County and anywhere else—to understand the contours of their communities more intimately, to acknowledge and to account for all the people who do not necessarily wield political power, including, those who are often oppressed by political power, but who have nonetheless contributed just as much to the city, and who have just as much right to the city, as the Richard Nixons and Mickey Mouses of the world.

The Quarantine Atlas: Mapping Global Life Under COVID-19

 

 

 

Laura Bliss
Black Dog & Leventhal
April 19, 2022, 224 pages

One of the more arresting segments in The Quarantine Atlas is a map that depicts the path of a very curious pedestrian who, taking circuitous, drunken routes, explores seemingly every block of a neighborhood in Baltimore. The pedestrian is a housecat, slinking freely around an otherwise empty city. The map was made by its owner, who plotted the cat's routes with the help of an AirTag. Such was life in the depths of 2020.

Unless you're that cat, you probably don't want to relieve the COVID-19 pandemic. But, the disease and resulting lockdowns produced countless stories and works of art—some amusing, and some tragic. The Quarantine Atlas collects them in an attractive, timely volume that is, at once, reverent, empathetic, and fascinating. It compiles mostly homemade maps and drawings that capture contributors' in-the-moment feelings about their shrunken worlds and provides as poignant a primary source about pandemic life. Some maps convey the familiar sense of confinement, with schematics of small apartments annotated in detail. Others express longing and wonderment for travels not taken and loved ones unvisited.

Indeed, the theorizing about the covid pandemic began even before the first case was diagnosed—and much of it was tedious. The Quarantine Atlas takes a lighter, but not irreverent, approach. Even for planners who want to forget the whole thing ever happened, it is a reminder of why city life is more important than ever.

New Visions for Community

With more and more evidence showing that traditional planning approaches often perpetuate patterns of injustice and overlook the true needs of communities, activists and planners are increasingly turning to community-led, ground-up efforts to make cities better—healthier, more resilient, safer, and more equitable. 

The books in this section present real-life case studies that can inspire and provide a model for other communities, but that also highlight the gaps that governments are failing to address in infrastructure, transportation, and land use decisions. Using everything from play-based engagement techniques to high-tech visualizations of future possibilities, community leaders around the country are working to bring residents into the discussion about the future of their communities and plan for more equitable and sustainable outcomes.

In Dream Play Build: Hands-On Community Engagement for Enduring Spaces and Places, James Rojas and John Kamp draw on lessons learned from years of on-the-ground work to show how community organizers and planners can harness the power of play and imagination to envision better cities—and how playful exercises can lead to powerful breakthroughs in community engagement.

Using creative expression and storytelling to encourage communities to express their stories and needs and build more resilient and engaged neighborhoods, Rojas and Kamp have developed techniques for stimulating conversation and facilitating meaningful explorations of planning challenges and creative solutions. 

Rather than the typical public meetings that consist of presentations and brief question and answer or discussion sessions, Rojas and Kamp’s techniques use imaginative, hands-on activities to break through traditional barriers to public engagement and encourage place-specific, culturally relevant storytelling. The authors emphasize the need to keep such exercises open-ended, creating ample space for unexpected ideas and unconventional outcomes. “When we recognize that we have innumerable options for participating in the shaping of spaces and places around us that don’t involve urban planners per se, we can begin to be infinitely more expansive and creative with how we engage others in this process.”

With From the Ground Up: Local Efforts to Create Resilient Cities, Alison Sant shifts the focus to sustainability and resiliency initiatives that acknowledge the crucial role of nature in cities. The book provides examples of community-led programs from around the world that use small-scale interventions to improve urban environments, air quality, public health, equity, and more. 

The collection of case studies is grouped in four areas: new visions for public space; efforts to bring green spaces back into cities and protect watersheds; urban forestry initiatives; and resiliency-building projects to guard against the impacts of climate change and prepare communities for a future with more intense storms and other extreme weather events. Each section concludes with an essay tying together the themes that emerge around each topic. 

Sant employs informative illustrations, maps, and photos documenting each project, ensuring that the book goes beyond platitudes to show, not just tell, the stories of community members working every day to make their neighborhoods better—from the ground up.

With Speculative Futures: Design Approaches to Navigate Change, Foster Resilience, and Co-Create the Cities We Need, Johanna Hoffman brings attention to the ‘social resilience’ that helps communities survive and thrive in difficult and increasingly unpredictable times, Hoffman’s book outlines a series of projects that use technology and multimedia to help communities envision their futures. Hoffman suggests “proactively engaging with the future” as one way to build social cohesion and develop new frameworks for involving community members in planning efforts. 

Hoffman explains the field of ‘speculative futures’ through a range of media, including video games, film and literature, and computer applications. The examples in the book show how media can have an impact on the way people view themselves and their communities, as well as the agency they feel to make change in their world. Speculative Futures examines an emerging field, producing a future-forward guide to building better, safer, and more equitable cities through design approaches that let citizens visualize their present and future world.

Smart Cities: The Promises and Perils of the Drive to Improve the City Through Technology

From Thomas More’s Utopia to Ebenezer Howard’s Garden City plan to the original design for E.P.C.O.T. and beyond, humans have sought to use science and technology to rationalize and improve cities based on the belief that order and science can free people from unnecessary labor, create better urban designs, and make transportation networks more efficient and sustainable. 

On the flip side of these auspicious visions for the future, critics caution us of the dangers of attempting to predict and rationalize human behavior and letting ourselves be lulled into an overreliance on technology. Today, the promises, successes, and failures of the ‘smart city’ concept provide a fruitful ground for analysis and speculation about how technology is altering the way we design, move through, and live in cities. 

The books in this section tackle the current role of technology in cities—how it can make them safer and more accessible, how it can perpetuate inequality and segregation, and how to potentially avoid the pitfalls that await us.

In Sideways: The City Google Couldn’t Buy, Josh O’Kane charts the rise and fall of Google parent company Alphabet’s 21st century vision for a community, built to their exacting specifications as a showcase for the latest emerging technologies in transportation, communications, and urban design. O’Kane documents Sidewalk Labs’ ambitious plans to build the neighborhood of tomorrow in Toronto’s post-industrial waterfront—ultimately resulting in the collapse of their utopian plan due to their failure to grasp the intricacies of cities. 

In a way, Quayside’s collapse proved that there is something to be said for the hard-won experience and knowledge of city-building that not even the latest technology can match. While Sidewalk Labs pitched a variety of pie-in-the-sky ideas that were ultimately impractical, low-hanging logistical concerns fell by the wayside. While the grand vision never materialized, some of the ideas spawned for the Quayside proposal continue to be developed as smaller, piecemeal projects.

O’Kane’s detailed investigation of the topic from his time reporting on it for the Globe and Mail gives him deep insight into the debacle. The Quayside saga is one example of the battles over privacy, data, and the role of Big Tech in the physical world that are increasingly shaping today’s civic discussions.

Much like Sideways, Dream States: Smart Cities, Technology, and the Pursuit of Urban Utopias, by John Lorinc grew out of journalist John Lorinc's reporting on Google's ambitious failure Sidewalk Labs. Lorinc thus had a firsthand look at the failure of the so-called "smart city" movement which is, on the one hand, the latest utopian conception of a perfectly efficient city and, on the other hand, a huge market opportunity for tech companies. Lorinc's perspective is measured but, ultimately, critical. While Lorinc acknowledges that technologies are important--for cleaning the air, scheduling garbage-pickup, managing traffic, and everything in between, he appreciates what many capitalists do not: that cities are far too complex and far too unpredictable to be tamed by mere technology.

Road to Nowhere: What Silicon Valley Gets Wrong about the Future of Transportation, by Paris Marx, is not the only text that criticizes the tech industry—especially these days—but it is the most concise, well-reasoned critique of that corner of the tech industry that most directly affects cities: transportation. Pick whatever mode you want, from electric cars to motorized scooters to app-based ride-hailing services (and, someday, to robot chauffeurs), author Paris Marx explains how it reflects not only the hubris and hyper-capitalist attitude that pervades Silicon Valley but also how it is likely to mess up cities in some way. A certain mega-billionaire social media mogul features prominently, as do scores of other capitalists and self-styled "visionaries" who don't understand that some of the best transportation technologies are feet, pedals, and transit tickets.

The Innovation Complex: Cities, Tech, and the New Economy, by Sharon Zukin, begins its journey with a description of the tech’s industry undeniable effect on the urban fabric of New York City before peaking behind the curtain, with dispatches from the start-ups, VCs, hackathons, meetups, and other signifiers of the Innovation Complex. Zukin succeeds in demystifying an industry that occasionally lives more in the imagination than an informed understanding would allow.

Honorable Mention

 

 

The Comprehensive Plan: Sustainable, Resilient, and Equitable Communities for the 21st Century

David Rouse and Rocky Piro
Routledge
December 31, 2021, 270 pages

Claiming a direct lineage from the Urban General Plan by T.J. Kent, The Comprehensive Plan is likely to become a staple in planning classrooms and on the desks of planners studying for the AICP Exam for years to come. The book takes an obvious and significant step away from the top-down, rational planning paradigm embodied by Kent toward a more incremental, advocacy planning paradigm that much more effectively reflects the diversity of the contemporary world while fully implementing a sensitivity to the social and environmental abuses of planning histories past. The effort is aided in great part by consistent reference to recent planning efforts—the examples are so numerous that even Planetizen editors with their ear constantly attuned to planning news can find examples of innovative, tangible planning work in these pages.

Will these new paradigms, presented here as an “APA Planning Essential,” be enough to convince planners and politicians around the world to set inclusive visions, build consensus, and end the destructive practices of the past? Like everything else with planning, only time will tell. The crises of inequality and climate change demand better results—we only get so many chances at getting the built environment and its relationship to the natural environment right.

Freewaytopia: How Freeways Shaped Los Angeles

Paul Haddad
Santa Monica Press
October 5, 2021, 408 pages

Freeways are not often very fun to drive on, and they are almost always miserable to live near. But Freewaytopia, by screenwriter and Los Angeles history buff Paul Haddad, proves that reading about them can be fun. Haddad chronicles the founding of each of the freeways that are encompassed, in whole or in part, by the city of Los Angeles. He recounts the political, financial, geographical, and technical factors—and he includes a fair share of cultural criticism too, plus an endless supply of fun facts about 20th century Los Angeles. Every city with freeways deserves its version of Freewaytopia.

Place and Prosperity: How Cities Help Us to Connect and Innovate

Bill Fulton
Island Press
July 21, 2022, 216 pages

William Fulton is the rare planning author whose sensitivity to urban culture, political nuance, and topophilia is just as acute as his understanding of codes, ordinances, and studies. In Place and Prosperity, Fulton hews strongly to the former. In a series of essays drawn largely from his firsthand experience, Fulton explores connections between the built environment and the overall vibrancy and prosperity of cities. The book takes inspiration from, and discusses at length, Fulton's hometown of Auburn, New York, and the surrounding Upstate region. Fulton transitions from his Rust Belt origins with the ambition and explosive growth of California, where he spent most of his career. It's a poignant contrast that illustrates just how influential place can be. 

 

 

Source : https://www.planetizen.com/

گزارش؛نگاهی به کاندیداهای تصدی جایگاه شهردار رشت/چرخه ناکارآمدی در انتظار ثبات مدیریت شهری

 

گزارش؛نگاهی به کاندیداهای تصدی جایگاه شهردار رشت/چرخه ناکارآمدی در انتظار ثبات مدیریت شهری

چرخه ناکارآمدی در انتظار ثبات مدیریت شهری/نگاهی به کاندیداهای تصدی جایگاه شهردار رشت

ریاست شورای شهر رشت پس از تایید برکناری شهردار سابق از سوی دیوان عدالت اداری؛ اعلام کرد: انتخاب شهردار جدید در کوتاه ترین زمان ممکن صورت خواهد گرفت. همچنین وی اشاره کرد: پس از استیضاح علوی؛ چهل نفر رزومه خود را برای تصدی جایگاه شهردار رشت به شورا ارسال کردند، اما به علت وقفه‌ای که پس از طرح شکایت ایجاد شد، در شرایط فعلی دبیرخانه شورا باید با تمامی این افراد مجددا تماس بگیرد تا چنانچه در جایگاه دیگری مشغول به فعالیت نشده‌اند، برنامه ریزی های لازم به منظور بررسی رزومه‌های آنان انجام شود. پس از اعلام این موضوع؛ بدون اعلام رسمی؛ فرایند بررسی رزومه‌های کاندیداهای تصدی بر شهرداری رشت را آغاز شد. 

رشت این روزها همراه با عدم ثبات مدیریت شهری که دردی کهنه بر پیکره نیمه جان این کلانشهر گیلک نشین در مرکز استان است، همانطور که دست و پنجه نرم می‌کند. از طرفی نامزد ثبت جهانی در حوزه صنایع دستی است که پس از شهر خلاق خوراک این دومین فرصت ارزرشمند این شهر در جذب گردشگر داخلی و خارجی است. اما درد کهنه‌ی همیشگی این شهر که عدم ثبات مدیریت شهری است؛ نتوانسته تا به امروز این فرصت ها را به نوعی برای این کلانشهر شمالی تبدیل به ارزش شهری کند. 

در روزهای گذشته بررسی کاندیداهای تصدی جایگاه شهردار رشت توسط شورای ششم در شش جلسه صورت پذیرفت و در این جلسات ۲۱ کاندید مشخص شده توسط دبیرخانه شورا در صحن شورای شهر حضور یافتند و هرکدام به ارایه برنامه پرداختند. در ادامه به بررسی برنامه های کاندیداها میپردازیم. 

در نخستین گام این فرایند؛ محسن مجذوب شهردار سابق هشتگرد به عنوان کاندید شهرداری رشت؛ از اعضای شورا تقاضای انتخاب شهردار بومی را داشت. وی تالاب عینک را یک فرصت برای شهر خواند و در تعجب بود که چرا تاکنون از این فرصت بهره برداری نشده است. حمید قاسمیان از دیگر کاندیداهای روز نخست با اشاره به اصالت گیلانی خود، ۲۵ سال سابقه در شهرداری اسلامشهر و همچین شهردار شهر گلستان تهران وشهردار رودبار در مورد موضوعاتی همچون رینگ ۹۰ متری، شهر خلاق و توسعه شهر الکترونیک اشاره داشت. 

در دومین روز از این فرایند؛ محمد رضا خانی شهردار منطقه یک قم؛ به انتقال تجارب از شهرداری قم به رشت اشاره داشت تا از مجاری این تجارب بتوان ساختار شهرداری را منسجم کرد. وی به شناسایی وضعیت موجود، آسیب شناسی و اینکه باید چشم انداز مدیریت شهری مورد تایید همه ارگان های استان باشد، اشاره داشت. رضا کاسی نیز در این جلسه به تشریح برنامه خود پرداخت. وی بومی بودن را شاخصه نمی‌دانست و خلاء قانونی در مدیریت شهری را باعث مشکلات مدیریت جامع شهری اعلام کرد. مهدی صفر خانلو به عنوان سومین کاندید در دومین روز فرایند عنوان کرد: بنده کلمه ای به عنوان (نمی شود) نمی شناسم. این کاندید نیز به موضوع بومی یا غیربومی اشاره داشت؛”بنده معتقدم یک فرد غیربومی چندین روز در یک شهر حضور داشته باشد تبدیل به یک فرد آشنا به محیط می شود”. گویا پس از سال ها واکنش شهروندان رشت به حضور مدیران غیربومی باعث شده کاندیداهای غیربومی شهرداری در این موضوع با اشراف کامل حاضر شوند و با استدلال و اثبات؛ غیربومی را از شاخص‌ها حذف کنند. همچنین صفرخانلو به شانزده هزار اتوبوس تهران که بخشی فرسوده هستند، اشاره کرد و همچنین گفت: بنده چنانچه به عنوان یار دوازدهم شورا و نوکر مردم در جایگاه شهردار رشت قرار گیرم با ارتباطاتی که دارم، می توانیم مشکلاتی از جمله دغدغه های حوزه حمل و نقل و سراوان را برطرف کنیم. 

در سومین روز از این فرایند؛ محمدعلی جاوید که از سازمان های تابع شهرداری کهکیلویه و بویر احمد می آمد. بیان کرد: متناسب با نیازها و ظرفیت های موجود برنامه ریزی کنیم. بر این اساس ظرفیت ها، تهدیدها و فرصت ها بررسی می شوند و در نهایت برنامه ای مدون برای آن ارایه می شود. معتقدم: تعرفه عوارض باید بازنگری شود تا عوارض‌های مصوب شده و وصولی متناسب با هزینه‌های شهرداری باشند. سید احمد حسینی دیگر کاندید این روز گفت: براساس مباحث طرح شده در مجلس و وزارت کشور در خصوص کمیسیون ماده صد باید بدنبال ایجاد در آمد پایدار برای شهر باشیم. 

جلال الدین صدری نیز به نقش فراملی و بین المللی رشت و همچنین برای ساماندهی ترافیک در شهر به تعدد نصب چراغ ها، تعریض و راست گردها اشاره کرد. رضا طاهری آخرین کاندید در روز سوم هوشمند سازی کمیسیون ماده صد را برای جلوگیری از تخلفات پیشنهاد کرد. 

در چهارمین روز از این فرایند؛ مهدی ناصری در مورد رودخانه های شهر رشت گفت: ما در مقابل این اکوسیستم وظیفه ملی داریم. و بایستی از طریق جذب اعتبارات ملی و سرمایه گذاری خصوصی در جهت حفظ این اکوسیستم تلاش کنیم. وی همچنین به بحث آشتی کنان مردم با مدیریت شهری در این شهر که جز اهدافش است، اشاره کنیم. حسین بحیرایی گفت: در شهرداری تهران در هر بخشی که کار کرده‌ام موجب تحولات مثبت و موثربوده‌ام. باید بحث بازآفرینی ساختمان ها و کل بناهای تاریخی را جدی بگیریم و باعث ایمنی و تاب آوری آنها در مقابل مخاطرات شویم. 

سید مجتبی خدمت بین دانا از پرسنل شهرداری رشت که پس از استیضاح شهردار سابق در دوره ای کوتاه سرپرست شهرداری بود نیز به ارایه برنامه پرداخت. سرپرست سابق شهرداری رشت در مورد برخی از کاندیداها که ارایه برنامه داشته اند، عنوان کرد: خیلی از دوستان مبتنی با واقعیت صحبت نمی کنند. تنها ۶ ماه فرصت به من دهید همه دغدغه‌های موجود در شورا و شهرداری را بر طرف می‌کنم. خدمت بین دانا در اظهارنظری عجیب در صحن شورا گفت:”بنظر من شهردار باید محل استقرارش در بلدیه پیاده راه فرهنگی باشد و میهمانانش را همین جا دعوت کند و تیم ستادی در میدان گیل مستقر باشد”ساختمان بلدیه؛ بافت مرکزی که در حال ترمیم است تا همین چند سال پیش محل اداری شهرداری رشت بود که پس از بهره برداری از ساختمان تازه ساخت میدان گیل پرسنل شهرداری به آن انتقال یافتند. با این اقدام فرایند ترمیم این ساختمان تاریخی شهر آغاز شد. 

پنجمین روز این فرایند؛ ثابت قدم که سابقه دو دوره شهردار رشت را در کارنامه خود دارد نیز به عنوان کاندید بومی عنوان کرد: عدم وجود شجاعت در تصمیم‌گیری‌های سخت و عدم انضباط در شهر و شهرداری نیز باعث رکود رشت شده است. وی به افزایش سرعت گردش پول در سطح شهر و افزایش بروکراسی اداری اشاره کرد. همچنین به انتقال درآمد مناطق بالای شهر به سمت پایین شهر و اینکه اقتصاد شهری باید اشتغال ایجاد کند را در حوزه مدیریت شهری لازم دانست. 

مفاخریان گفت: برنامه‌ای تحول زا، تحول آفرین، مشارکت مقتدرانه برای رشت در نظر دارم. به چابک سازی حوزه شهرداری جهت اعتمادسازی بین مردم و بهبود کیفیت سیما و منظر شهری نیز اشاره کرد. دیگر کاندید این روز محمد امامی با سابقه رسانه‌ای گفت: چشم بسته در رشت تردد می‌کنم. دو سال در زمان بمباران در رشت به مدرسه رفته‌ام. در حال حاضر در رشت؛ مردم از شورا و شهرداری قهر کرده‌اند. بیش از هشتاد درصد مردم را به مشارکت در سرنوشت شهرشان دعوت خواهم کرد. امیر جاویدپور نیز در پنجمین روز اعلام کرد: در شهر رشت افراد متخصص فراوانی در حوزه شهرسازی و معماری داریم که نیازمند این هستند تا به آنها بها داده شود. ساماندهی نیروی انسانی در شهرداری، چابک سازی و بازنگری در حوزه فضای سبز از دیگر موضوعات این کاندید بود. 

در ششمین روز از فرایند بررسی کاندیداها؛ شاهرخ رضایی فرد که از شهرداری تهران می آمد، در این جلسه عنوان کرد: معتقدم اگر ظرفیت های این شهر فعال شوند، می توانیم گردشگران عبوری را در این شهر ماندگار کنیم. علی امانی دومین کاندید روز پایانی؛ که بخشی از اظهارات مبنی بر این است که وی از شانس بیشتری نسبت به سایر کاندیداها برخوردار است. امانی که اصالتا اهل اشکورات رودسر است و در سابقه فعالیتی خود شهردار نوشهر و رودسر نیز بوده است. در این جلسه عنوان کرد: در دوره فعالیتی‌ام در شهرداری مازندران؛ احداث نخستین نیروگاه زباله سوز در کشور با قرارداد طرف مقابل شرکت (TTS) انجام و راه اندازی شد. وی همچنین برای برون رفت از بحران کنونی رشت به کار شبانه روزی اشاره داشت. علی مرادی شهردار سابق منطقه ۲۲ تهران نیز در این جلسه گفت: طرح جامع ترافیکی می‌تواند راهگشای بخشی از مشکلات ترافیکی باشد. ابوالحسن سیمایی دیگر کاندید که بخشدار سابق سنگر و شهردار فعلی خمام است به فرصت های سوخته شده سرمایه گذاری در شهر اشاره کرد. شهردار خمام گفت: قول می‌دهم به گونه‌ای عمل کنم که اعضای شورا با افتخار در شهر قدم بزنند.

وی اعتقاد دارد که عملکرد شهردار باعث می‌شود مردم به اعضای شورا رای دهند. رحیم شوقی که در دوره قبل انتخاب شهردار جز سه گزینه نهایی بود نیز در این فرایند به ارایه برنامه پرداخت. شوقی عنوان کرد: ایجاد امید در قلب شهروندان را در کوتاه مدت در دستور کار دارم. در ادامه شوقی گفت: پیش از حضور در این ساختمان با مدیران قرارگاه خاتم تماسی داشتم و بنده با این مجموعه حدود چهار سال فعالیت داشته ام و می‌توانیم از این ظرفیت برای اجرای پروژه‌ها استفاده کنم. وی به اصلاح زیر گذر پروژه میدان شهدای ذهاب رشت، جمع آوری فاضلاب از محل تهاتر نفت نیز اشاره کرد. 

مجید کیاورز(عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه تهران) در مورد ضرورت توجه اعضای شورا به انتخاب شهردار در گفتگویی با ایرنا بیان کرد: اینکه از اعضای شورای شهر خواسته شود تا منافع شخصی نداشته باشند و از شهردار طلب نکنند، شدنی نیست، یکی از فاکتورهایی که از اول برای انتخاب شهردار از سوی شوراها باید مشخص شود، این‌ است که هر یک از اعضای شورای شهر منافع خود را مشخص کنند تا شهردار از ابتدا لیستی از منافع اعضای شورا داشته باشد و تکلیف خود را بداند، در این صورت شهردار کمتر اذیت شده و از اول علاوه بر برنامه‌ریزی برای شهر، برای تامین منافع اعضای شورا نیز طرح‌ریزی دارد.

رشت از دیرباز به عنوان دروازه اتصال کشور به اروپا، موقعیت مکانی مناسب و نزدیکی به بنادر استان از قطب های تجارتی و بازرگانی کشور محسوب می‌شد. در طی دهه های اخیر با رشد و توسعه شهرنشینی؛ به یکی از کلانشهرهای شمال کشور بدل شده است. در طی دهه گذشته نیز با شناساندن این شهر به عنوان شهر خلاق خوراک در یونسکو به درجات و اعتبارات این سکونتگاه شهری افزوده شده است. با همه اینها؛ طی ادوار اخیر مدیریت شهری در این شهر همیشه برخلاف کارکردها و امتیازات در این سکونتگاه اما با عملکرد ضعیف مدیریت شهری در یک چرخه ناکارآمدی که مدام با آن در چرخش است و هیچ راهی برای برقراری ثبات شهری در این چرخه به سود رشت گسترده نمی‌شود. تا به امروز این سومین دوره شورایی است که در این شهر برقراری آرامش و ثبات در دو بدنه مدیریت شهری نمایان نمی‌شود.

رشت یکبار دیگر در تکاپوی انتخاب شهرداری جدید قرار گرفته،حدود ۲۱ کاندید برنامه های مختلفی را ارایه داشته اند و هرکدام نیز چه بومی چه غیربومی با استناد به وضعیت موجود شهر چشم اندازهایی را ترسیم کرده اند. حتی برخی کاندیداها به برخی از موارد مهم اجتماعی از جمله قهر شهروندان رشتی با مدیریت شهری آگاهی داشته اند. اعضای شورا که در این مرحله می‌بایست؛ یک نفر را با حداکثر آرا انتخاب و برای تایید نهایی تحویل وزارت کشور بدهند باید مبنی بر اتفاقات گذشته و اختلاف شان با شهرداران که در دوره ششم نیز منجر به یکسال فرصت سوزی برای شهر شده، تکلیف خود را مشخص کنند. اگر قرار بر این است بار دیگر به فردی اعتماد کرده و به عنوان شهردار رشت انتخاب کنند بهتر است؛ با نگاه بر گذشته‌های دور و نزدیک که هر یک درس عبرتی است، تصمیم گیری برای هر انتخاب را با حداکثر بازه زمانی اجرایی در نظر بگیرند که شهردار با هر برنامه میتواند آن را عملیاتی کند. در هفتاد و پنجمین جلسه شورا؛ روز چهارشنبه مورخ دهم اسفند از انتخاب شهردار جدید رشت خبرداده شد. 

نویسنده : محمد صالح زاده رشتی نژاد (روزنامه نگار حوزه شهری ، دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه گیلان) 

منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ نهم اسفند 1401 

https://moroor.org/

عضو شورای شهر رشت دستگیر شد

عضو شورای شهر رشت دستگیر شد   

امروز نهم اسفند 1401 در رسانه های مختلف برخط استان گیلان خبری مبنی بر دستگیری یکی از اعضای شورای شهر رشت بازتاب گسترده ای در سطح این کلانشهر و رسانه های مختلف فعال در موضوع مدیریت شهری داشت. 

ایرنا -گیلان در خبری نوشت: رشت - ایرنا - یک عضو شورای اسلامی شهر رشت توسط دستگاه های امنیتی دستگیر شد.

به گزارش ایرنا ، یک منبع آگاه در گیلان که خواست نامش ذکر نشود به خبرنگار ایرنا گفت : یکی از اعضای شورای شهر به اتهام دریافت رشوه دستگیر و بازداشت شده است.وی اظهار داشت : درباره جزییات این موضوع اطلاعی در دست نیست.

سخنگوی شورای اسلامی شهر رشت هم در این رابطه به ایرنا گفت : در زمینه بازداشت این عضو شورا اطلاعات ما هم در حد شنیده ها است.نادر حسینی اظهار کرد: تاکنون این موضوع به شورای رشت ابلاغ یا اطلاع داده نشده است.

رشت دارای حدود ٧٠٠ هزار نفر جمعیت ثابت است که در طول روز به یک میلیون و ٢٠٠ هزار نفر می رسد.شورای اسلامی رشت ١١ عضو دارد.

 

منبع : خبرگزاری ایرنا - گیلان 

 

در ادامه این خبر که عصر امروز بازتاب گسترده ای داشت . 

 

خبرگزاری فارس-گیلان نوشت: یک منبع آگاه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس خبر دستگیری یکی از اعضای شورای اسلامی شهر رشت را به اتهام دریافت رشوه تأیید کرد.

وی با بیان اینکه تحقیقات برای بررسی و بازدداشت سایر متهمان پرونده نیز ادامه دارد،گفتنی است در حالی این خبر تایید شده که شورای شهر تصمیم دارد روز چهارشنبه اقدام به انتخاب شهردار رشت کند.

 

منبع : خبرگزاری فارس - گیلان 

 

 

در ادامه این خبر پس از درج در خبرگزاری های کشوری و نمایندگی های آنان در سطح استان ، سایر رسانه ها، پایگاه های خبری بر خط و محلی استان گیلان نیز خبر دستگیری یک عضو شورای ششم رشت را در وبسایت های خود منتشر نموده اند. گفتنی است شورای شهر رشت در تاریخ 10 اسفند اعلام نموده است که قرار است شهردار جدید رشت انتخاب گردد. 

 

 

بازنشر گفتگوی ایرنا با مجید کیاورز / رشت؛ باز هم چشم به راه شهرداری دیگر

بازنشر گفتگوی ایرنا با مجید کیاورز / رشت؛ باز هم چشم به راه شهرداری دیگر

 

ایرنا - گیلان در مطلبی با موضوع انتخاب جدید شهردار رشت گفتگویی با مجید کیاورز (عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه تهران) ترتیب داده است ، که در این روزهای آخر سال 1401 که مقارن با فرایند انتخاب شهردار جدید در رشت است ، تامل اعضای شورای ششم به موضوع زیست پذیری شهری را دو چندان نموده است. 

مجید کیاورز در این گفتگو حول و حوش انتخاب جدید شهردار رشت به نکات مهم و موثری اشاره داشته که باید مدیران شهری از آن در بهبود پتانسیل مدیریت شهری بهره برند.  باهم به گفتگوی تهیه شده توسط ایرنا - گیلان میپردازیم. 

ایرنا - گیلان نوشت : 

رشت مرکز استان گیلان، شهری گردشگرپذیر، معروف به اولین‌ها، شهر خلاق خوراک، نامزد ثبت جهانی در حوزه صنایع دستی، زادگاه بزرگ مردانی همانند میرزا کوچک‌خان روحانی مبارزه و رهبر مشروطه‌خواه جنبش جنگل وموطن فرهیختگان و اندیشمندان شهره ای چون پروفسور سمیعی جراح برجسته مغز و اعصاب است اما این سالها در انتخاب یک فرد شایسته برای مدیریت شهری بازمانده است.

الان نزدیک سه ماه است که برای چندمین بار در این سالها بدون شهردار و با سرپرست اداره می‌شود وسالهاست که در حسرت ثبات مدیریت شهری است؛ شهرداران این شهر همواره عمر کاری کوتاهی دارند به طوری که تغییرات پیاپی مدیریت شهری در آن تبدیل یکی و یا در واقع اصلی ترین معضل شهر شده است.

در واقع این شهر، سالهاست در گیرودار اختلافات شورایی‌ها رنگ شهردار باثبات و شهرداری مقتدرانه ومدبرانه را به خود ندیده است و امروز باز هم چشم به راه تصمیمات اعضای شورای شهر برای انتخاب فردی است تا کلید شهرداری را به او بسپارند و باز کی باشد از او باز پس گیرند؟!

این وضعیت تبدیل به مساله ای شده که سایر معضلات شهر هم در سایه آن روز به روز پررنگ تر شده و حل آن تعامل و همکاری اعضای شورا و شهردار را می‌طلبد، موضوعی که مسئولان ارشد استان طی سال‌های اخیر بارها نسبت بهاین مهم تاکید داشته و دارند.

 

ضرورت توجه به زیست‌پذیری شهری

عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه تهران با تاکید بر ضرورت توجه اعضای شورا به انتخاب شهردار برای شهری با قدمت رشت گفت: مساله انسان محوربودن مدیریت شهری و اولویت‌دادن به زیست‌پذیری شهری در انتخاب شهردار باید جدی گرفته شود.

دکتر مجید کیاورز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه حق شهر رشت نیست که با برخورداری از قدمت بالا و شهروندان خوب، هر چند ماه یکبار شهردارش تغییر کند و بدون استراتژی مدیریت شود، افزود: رشت شهری نیست که بخواهیم با اصول شهرسازی تازه آن را بسازیم، این شهر ساخته شده و یک سری فرآیندها در آن جاری است و فقط باید فرآیندها اصلاح و به سمت مدیریت شهری انسان محور حرکت کند.

وی اظهار کرد: به دلیل اینکه اولویت شهرهای کشور، توسعه عمرانی و کالبدی است به این دلیل این نوع توسعه در اولویت اعضای شورای شهر قرار می‌گیرد، همچنین به جهت اینکه توسعه کالبدی مشهود بوده و به چشم مردم می‌آید، معمولا مسیر اشتباهی را در مدیریت شهری می‌رود.

این دانشیار دانشگاه خاطر نشان کرد: فردی باید مورد گزینش اعضای شورا در پست شهردار قرار گیرد که برای آن فرد، فاکتورهای کیفیت زندگی شهری مهمتر از توسعه عمرانی و کالبدی باشد و این توسعه باید در خدمت بالابردن کیفیت زندگی و زیست پذیری شهر قرار گیرد نه اینکه زیست‌پذیری شهر به منظور این نوع توسعه به خطر بیافتند.

کیاورز در ادامه گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به درنظرگرفتن منافع شخصی در شوراها اظهار کرد: عمدتا فضای شورای شهر، شهرداری را انتخاب می‌کنند که منافع آنها را تامین کند، اگر چه در مصاحبه‌ها و به ظاهر به منافع شهر تاکید دارند اما در عمل زمانی که منافع آنان تامین نمی‌شود، علیه شهردار دلایلی را تراشیده تا او را برکنار کنند.

وی افزود: اینکه از اعضای شورای شهر خواسته شود تا منافع شخصی نداشته باشند و از شهردار طلب نکنند، شدنی نیست، یکی از فاکتورهایی که از اول برای انتخاب شهردار از سوی شوراها باید مشخص شود، این‌ است که هر یک از اعضای شورای شهر منافع خود را مشخص کنند تا شهردار از ابتدا لیستی از منافع اعضای شورا داشته باشد و تکلیف خود را بداند، در این صورت شهردار کمتر اذیب شده و از اول علاوه بر برنامه‌ریزی برای شهر، برای تامین منافع اعضای شورا نیز طرح‌ریزی دارد.

در هر حال مردم رشت چشم به راه تصمیمات نهایی اعضای شورای این شهر برای انتخاب شهردار هستند تا ببینید این بار چه کسی کلید دار شهرداری می شود و چند وقت در این مسئولیت می ماند. مردمی که علاوه بر انتخاب بهترین گزینه، ثبات مدیریت شهری را نیز طلب می‌کنند.

 

منبع : ایرنا-گیلان 

https://www.irna.ir/news/85036175/

 

گزارش؛ نگاهی به نامه‌ی خداحافظی شهردار سابق رشت / کدام متخصص؟ کدام زیرساخت؟

گزارش؛ نگاهی به نامه‌ی خداحافظی شهردار سابق رشت / کدام متخصص؟ کدام زیرساخت؟

 

کدام متخصص؟ کدام زیرساخت؟

سید امیر حسین علوی شهردار سابق رشت، پس از ابلاغ حکم دیوان عدالت اداری که مبنی بر برکناری رسمی اش بود، در تاریخ ۲ اسفند ۱۴۰۱ مطلبی تحت عنوان «خداحافظی از خاطرات و تجربیات معنا ندارد» در شماره ۶۲۰۰ روزنامه گیلان امروز،خطاب به همکاران در مجموعه شهرداری و مردم رشت نوشته است. در این مطلب که پیام شهردار اسبق رشت است را می‌توان دلگویه و دلنوشته‌ای از وی دانست که در پایان این یادداشت نیز به برخی از فعالیتها درحوزه‌های مختلف وظیفه‌ای شهرداری در دوره تصدی خود بسنده کرده است.

درابتدای این یادداشت علوی به تجربه خود در زمینه مدیریت شهری(بدنه اجرایی)دردوره‌های شورایی؛ چهارم، پنجم و ششم اشاره دارد. از این حیث که در طی این بیش از ۸ سال، علوی در مدیریت شهری تجربیات مختلفی را کسب کرده، نمی‌توان به سادگی گذشت. علوی با توان آرای مردمی در این سالها چه از لحاظ سیاسی، نظارتی و مدیریتی در سطح شهر به یکمرتبه توانست جایگاه خوبی را در سطح مرکز استان بیابد و با این فرصت پله‌های ترقی را بپیماید. تا آنجا که در دوره شورایی پنجم با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی قصد داشت با استعفا از جایگاه نمایندگی مردم در شورای شهر خود را برای شرکت در انتخابات مجلس محک بزند اما اقبال بَد و همچنین عدم همکاری همکارانش در شورای پنجم؛ دستان وی را از این آزمون کوتاه کرد.

علوی در یادداشت منتشر شده در روزنامه گیلان امروز نوشته است: “آنچه که امروز مانع رسیدن رشت به جایگاه واقعی خود شده عدم حضور فراگیر افراد شایسته در جایگاه‌های مختلف مدیریتی استان است”. اما پرسش ما اینست: پس از حضور وی در جایگاه شهردار رشت؛ چه اقدام مؤثری برای جذب نیروهای متخصص و شایسته صورت گرفته است؟ آقای علوی بنا به گفته شما یک دهه از عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده اید. همانطور که همکارانتان در شورای پنجم جلسات شورا را از حد نصاب‌ انداخته تا از استعفا و حضورتان در انتخابات مجلس با تاکتیک شورایی جلوگیری کنند.

همکاران شما در شورای ششم این فرصت را دادند تا در اواخر دهه‌ی مدیریت شهری تان؛ سمت شهردار رشت را نیز به کارنامه خود بیافزایید و با کمک تجربه هشت سال شورایی، عملکرد خوبی را در سطح شهر داشته باشید. همه ابزارها فراهم بود تا بتوانید بستر حضورافراد شایسته را شما برای اولین بار در این شهر البته (با استناد به گفته خودتان) گرد آورید. چرا در طول دوران مدیریت شما بر مسند بدنه اجرایی مدیریت شهری هیچ گونه ریل گذاری برای جذب نیروهای متخصص صورت نگرفته است؟

در بخش دیگر این یادداشت ایشان نوشته :”در اوج بحرانهای دست ساز محلی توسط محتاجان مال و مکنت تلاش کردیم تا در مسیر درست گام برداریم و اصلاحات ممکن درون سازمانی و درون شهری را عملیاتی کنیم” آقای علوی کدام اصلاحات و چه اصلاحاتی؟ با استناد به گفته شما اصلاحاتی که مسیر رشد و تعالی شهر را فراهم می‌آورد! پس چرا وضعیت شهر به همان گونه است که قبل از شما نیز بوده؟ تامین نیازهای شهروندان، تدبیر و تمهید برای توسعه شهر و اتخاذ تصمیماتی که مشکلات را در شهر به حداقل برساند نیازمند برنامه‌ای جامع، مدرن و مستمر است. شهرداری ارگانی است که عهده دار طیف وسیع و گسترده‌ای از فعالیت‌ها و وظایف است. تعداد و حجم این فعالیت‌ها ضرورت تهیه و تدوین برنامه‌های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت را در این سازمان بزرگ و تخصصی مضاعف می‌کند.

شهردار سابق رشت در این یادداشت نوشته است: “طی یکسال گذشته تمام روح و جسم و فکرم در تلاش بود تا با پرداختن به زیرساختهای مهم توسعه شهری در قالب یک برنامه میان مدت و ریل گذاری توسعه متوازن و بلند مدت را سبب گردم” با استناد به این صحبتهای شما نیز خیلی برایمان جالب و حایز اهمیت است که بدانیم دقیقا طی این یکسال چه تلاشهایی صورت گرفته است؟ و چرا اینکه در سطوح مختلف اقشار جامعه شهری رشت این تلاشها دیده نمی‌شود؟

آقای علوی تعریف زیرساخت کاملا مشخص است. یکدسته از عوامل ساختاری بهم پیوسته که باعث بوجود آمدن ساختار شهری می‌شود. زیرساخت شهری بستر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. همچنین زیرساخت شهری بر میزان پایداری شهر تاثیرگذار است. پیشرفت هر کشوری در گروِه تک تک شهرهای آن است. رفع موانع و معضلات و ایجاد فرصت توسعه برای شهر به اتفاق زیرساختهایی است که از قبل باید برنامه ریزی و اجرا شوند. زیرساخت به همراه توسعه بطور موازی و هماهنگ به سوی اهداف حرکت می‌کنند. بگونه‌ای که هرکدام از حرکت بایستند یا حرکت کندتری داشته باشند، توسعه نیز بدون شک از هدف خود دور خواهد شد.

ماده ۲۵ آئین نامه مالی شهرداری‌ها اشاره دارد: بودجه شهرداری می‌بایست بر اساس برنامه تنظیم گردد و ماده ۱۵ قانون نوسازی و عمران شهری نیز: برنامه عملیات نوسازی و عمران و اصلاحات شهر را برای مدت‌پنج سال بر اساس نقشه جامع شهر و در صورتی که فاقد نقشه جامع باشند بر اساس احتیاجات ضروری شهر و با رعایت اولویت آنها در حدود منابع‌مالی مقرر در این قانون و سایر امکانات مالی شهرداری تنظیم کرده و پس از تصویب انجمن شهر و تأیید وزارت کشور طرحهای مربوط را بر اساس آن ‌اجرا کنند. بر اساس این دو ماده بهتر بود بجای اینکه برنامه میان مدت بیهوده که قابلیت اجرایی تمام و کمال را در دوره تصدی شما بر شهرداری رشت نداشت، بنا به مناطق شهرداری رشت و اولویتها؛ چندین برنامه کوتاه مدت (۵ ساله ) تهیه و تدوین می‌شد که هم پتانسیل اجرایی بالا داشت و هم مدیریت شما را بر سازمان شهرداری اینهمه با اما و اگر روبه رو نمی‌کرد.

آقای علوی در این یادداشت به ۳۷ بند از امورات انجام شده در دوره تصدی شما بر شهرداری اشاره کرده اید. بسیاری از این موارد مطروح از ادوار قبل نیز در دستور کار شهرداری رشت بوده است که صد البته باید خاطرتان باشد چون در ۸ سال گذشته در بدنه نظارتی مدیریت شهری سهیم بوده اید. بودجه ریزی عملیاتی با اختصاص هدفمند اعتبار به فعالیت‌های مختلف شهرداری ضمن شفاف سازی در توزیع منابع، امکان پایش عملیاتی و تسهیل دسترسی به نتایج تخصیص منابع را نیز فراهم می‌سازد

آقای علوی نوشته اید: “برای من که یک دهه عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده‌ام پایان و خداحافظی از خاطرات و تجربیات گرانبهای آن معنایی ندارد و شاید آنرا آغاز فصل جدیدی بنامیم بهتر است” حالا که یک دهه عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده اید. باید بگوییم: ای کاش هیچ گاه تصمیم بر این نقل مکان نمی‌کردید. جایگاه شما در بدنه نظارتی با آرای مردمی بوده که از تمامی مناطق به شما رأی داده و نه استیضاحی بود و نه برکناری! در آغاز فصل جدید بهتر است این را نیز به تجربیات و خاطرات خود بیافزایید: با استناد به نوشته شما:”اوج بحرانهای دست ساز محلی توسط محتاجان مال و مکنت” شاید بهتر بود در بدنه نظارتی مدیریت شهری(شورا)ادامه می‌دادید و در مقابل این بحران‌های دست ساز محلی قرار می‌گرفتید تا دیگر این شهر نیمه جان شاهد این روزها و فرصت سوزی‌ها نبود. هرچند شورای ششم نیز می‌توانست با استعفا و شهردار شدن شما موافقت نکند تا فرصت‌های سوخته این شهر بیش از یکسال دیگر در یک انتخاب و برکناری اشتباه بیش از این نسوزد.

 

نویسنده : محمد صالح زاده رشتی نژاد (روزنامه نگار حوزه شهری ، دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه گیلان) 

منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

انتشار در تاریخ ششم اسفند 1401 

https://moroor.org/

 

وزش باد گرم و آتش سوزی در جنگلهای گیلان / ۶ فقره حریق در اراضی جنگلی گیلان رخ داد

وزش باد گرم و آتش سوزی در جنگلهای گیلان / ۶ فقره حریق در اراضی جنگلی گیلان رخ داد

 

وزش باد گرم از روز گذشته موجب وقوع ۶ آتش سوزی در مناطق جنگلی گیلان شد.

بیش از ۱۹ هزار مترمربع از مناطق جنگلی گیلان به دلیل وزش باد گرم دچار آتش سوزی شد.

«محمد قربنی لرد» فرمانده یگان حفاظت منابع طبیعی گیلان، از وقوع ۶ فقره حریق در شهرستان های رشت و ماسال و سیاهکل و تالش و رضوانشهر خبر داد و گفت: در حال حاضر آتش سوزی ها مهار شده اند.

قربانی لرد به مرور اظهار کرد: همزمان با وزش باد گرم شدید و افزایش دما در استان از دو روز گذشته، شاهد وقوع حریق در اراضی جنگلی جلگه ای استان بودیم که درعرصه های با وسعت کم رخ دادند.

وی با اشاره به بارشهای برف و سرمای شدید در ارتفاعات افزود: همه این حریق ها در مناطق کوهپایه ای و جلگه ای رخ داد و نیروهای یگان حفاظت نیز با آمادگی کامل موفق به مهار آنها شدند. فقط ۴ هکتار از عرصه های جنگلی تالش که از شب گذشته دچار حریق شدند خاموش نشده بود که تا ظهر امروز مهار شد.

فرمانده یگان حفاظت منابع طبیعی، با تاکید به اینکه عوامل انسانی موجب بروز این حریق شد اظهار کرد: با شروع وزش باد گرم برخی از کشاورزان به جمع آوری خاشاک و سوزندان آنها در مزارع حاشیه کوهپایه ها و عرصه های جنگلی اقدام کردند که باد گرم موجب گسترش آتش سوزی در این مناطق شد.

قربانی لرد حریق های فوق را در جنگلهای طبیعی و پهن برگ شهرستان های ماسال، رشت، سیاهکل، رضوانشهر و تالش اعلام کرد و گفت: به دلیل سطحی بودن حریق آسیبی به درختان جنگلی وارد نشد.

منبع : پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان 

https://moroor.org//